کتاب شب بخیر توکیو

کتاب شب بخیر توکیو (Goodnight Tokyo) نوشته آتسوهیرو یوشیدا و ترجمه فاطمه باقی پور و اثری داستانی است که در سال ۱۴۰۳ توسط انتشارات دانش‌آفرین منتشر شده است. این کتاب مجموعه‌ای از ۱۰ داستان کوتاه و به‌هم‌پیوسته را در دل شب‌های توکیو روایت می‌کند؛ داستان‌هایی که شخصیت‌ها و سرنوشت‌هایشان به‌گونه‌ای در هم تنیده شده و هرکدام گوشه‌ای از زندگی شهری، خاطرات، تنهایی‌ها و جست‌وجوی معنا را به تصویر می‌کشند. داستان‌ها با نگاهی جزئی‌نگرانه و انسانی از دل زندگی روزمره و شبانه‌ی شهر بزرگ توکیو، به دغدغه‌ها و احساسات شخصیت‌هایی می‌پردازند که هرکدام درگیر گمگشتگی، امید، خاطره یا جست‌وجوی قطعه‌ای گمشده از زندگی خود هستند. این ده داستان یک رمان را شکل داده‌اند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب شب بخیر توکیو اثر آتسوهیرو یوشیدا

کتاب شب‌بخیر توکیو به قلم آتسوهیرو یوشیدا، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه است که هرکدام به‌نوعی با دیگری پیوند دارند و در فضای شبانه‌ی توکیو می‌گذرند. ده داستان در این اثر، یک رمان را شکل داده‌اند. این کتاب زندگی شخصیت‌هایی را دنبال می‌کند که در ساعات خلوت و ساکت شب با چالش‌ها، خاطرات و آرزوهای خود روبه‌رو می‌شوند. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر داستان، هم مستقل و هم بخشی از یک کل بزرگ‌تر است؛ شخصیت‌ها گاه در داستان‌های یکدیگر ظاهر می‌شوند و روایت‌ها به‌صورت غیرخطی و با زاویه‌دیدهای متفاوت پیش می‌روند. فضای شهری توکیو با خیابان‌های خلوت، تاکسی‌های شبانه، انبارهای پر از اشیای خاطره‌انگیز و مراکز مشاوره‌ی شبانه، بستری برای نمایش تنهایی، جست‌وجو و ارتباط میان آدم‌ها فراهم می‌کند. آتسوهیرو یوشیدا در این اثر با نگاهی دقیق به جزئیات زندگی روزمره، دغدغه‌های انسانی را در قالب داستان‌هایی کوتاه و درعین‌حال به‌هم‌پیوسته روایت کرده است. این کتاب ویراسته‌ی فریناز بیابانی و راضیه کریم‌پور است.

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

در یکی از داستان‌ها، میتسوکی، تأمین‌کننده‌ی تجهیزات سینمایی در جست‌وجوی میوه‌ای کمیاب به نام لوکوآت، شبانه با یک راننده‌ی تاکسی به نام ماتسویی همراه می‌شود. این جست‌وجو نه‌تنها او را به گوشه‌های ناشناخته‌ی شهر می‌کشاند، بلکه پای زنی مرموز را به داستان باز می‌کند که خود را دزد لوکوآت می‌نامد و با گذشته‌ای پررمزوراز، بخشی از میوه‌هایش را به میتسوکی می‌بخشد. در داستانی دیگر، کاناکو، اپراتور مرکز مشاوره‌ی شبانه با تماس‌های ناشناس و دغدغه‌های گمشده‌ی مردم روبه‌روست و خاطرات گم‌شدن برادرش در کودکی، او را به جست‌وجوی قطعه‌ی گمشده‌ای در زندگی‌اش وامی‌دارد. داستان‌ها با حضور شخصیت‌هایی چون راننده‌ی تاکسی، بازیگر سابق و کارآگاه، به‌تدریج به هم نزدیک می‌شوند و هرکدام بخشی از پازل بزرگ‌تر زندگی شبانه‌ی توکیو را کامل می‌کنند. دغدغه‌ی یافتن چیزهای گمشده، خاطرات، اشیا یا حتی آدم‌ها درون‌مایه‌ی مشترک این داستان‌هاست و هر شخصیت در دل شب با گذشته و امیدهایش دست‌وپنجه نرم می‌کند. در آثار دیگر از این مجموعه، داستان‌هایی از رستوران‌داران شبانه، کارگران بازیافت و آدم‌هایی که در ساعات غیرمعمول شهر بیدارند، روایت شده است. کتاب حاضر با پیونددادن این داستان‌ها به هم، تصویری چندوجهی از زندگی شهری، تنهایی، جست‌وجو و امید ارائه داده است.

چرا باید کتاب شب بخیر توکیو را بخوانیم؟

کتاب شب‌بخیر توکیو با داستان‌هایی به‌هم‌پیوسته که یک رمان را شکل داده‌اند، تصویری زنده و ملموس از شب‌های توکیو و زندگی آدم‌هایی ارائه می‌دهد که هرکدام در جست‌وجوی چیزی گمشده یا معنایی تازه هستند. این کتاب با پرداختن به جزئیات زندگی روزمره، خاطرات، اشیا و روابط انسانی، به دغدغه‌هایی چون تنهایی، امید، خاطره و جست‌وجوی هویت می‌پردازد. ساختار چندلایه و شخصیت‌های متنوع، امکان همذات‌پنداری و کشف زوایای تازه‌ای از زندگی شهری را فراهم می‌کند. خواندن این مجموعه داستان فرصتی است برای تجربه‌ی فضای شبانه‌ی یک کلان‌شهر و لمس احساسات و دغدغه‌های آدم‌هایی که شاید در ظاهر عادی باشند اما درونشان داستان‌هایی عمیق دارند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان ادبیات داستانی قرن ۲۱ ژاپن، دوست‌داران روایت‌های چندلایه و کسانی که دغدغه‌ی تنهایی، خاطره یا جست‌وجوی معنا دارند، پیشنهاد می‌شود. ده داستان به‌هم‌پیوسته در این کتاب، یک رمان را شکل داده‌اند.

درباره آتسوهیرو یوشیدا

آتسوهیرو یوشیدا (Atsuhiro Yoshida) زاده‌ی توکیو در سال ۱۹۶۲ میلادی، طراح کتاب (book designer)، برنده‌ی جوایز و نویسنده‌ای نام‌آشنا بوده که بیش از ۴۰ کتاب منتشر کرده است. کتاب شب‌بخیر توکیو به قلم او به زبان‌های پارسی، فرانسوی، آلمانی و ایتالیایی ترجمه شده و در فهرست داغ سال ۲۰۲۲ در آلمان و در میان ۱۰ کتاب برتر ناشران مستقل قرار گرفته است. این اثر همچنین نخستین کتاب این نویسنده است که به انگلیسی منتشر شده است.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

آتسوهیرو یوشیدا به‌خاطر طراحی کتاب (Book Design) جوایزی دریافت کرده است.

نظر افراد یا مجله‌های مشهور درباره این کتاب چیست؟

- فرانکفورت آلگماینه سایتونگ (آلمان): این کتاب، سرودی لطیف برای لحظات غیرمنتظره‌ی خوشی در زندگی است. 

- سانکِی شیمبون (ژاپن): پس از بستن این کتاب، به دوستی یا کسی که می‌شناسید فکر کنید. تلاش کنید دوستان او را تصور کنید؛ افرادی را که او می‌شناسد اما شما نمی‌شناسید. توکیو قطعاً از همین آدم‌ها ساخته شده است.

- هات‌لیست (آلمان): شب‌بخیر توکیو کتابی است که طرفداران موراکامی باید حتماً آن را بخوانند.

- asianreviewofbooks.com: با وجود آنکه کتاب شب‌بخیر توکیو سرشار از شخصیت‌های پرجنب‌وجوش است، زنده‌ترین شخصیت آن شاید خودِ شهر توکیو باشد. توکیوی حاضر در این کتاب، ترکیبی شگفت‌انگیز است که از خلال ده دیدگاه متفاوت شکل گرفته است. با معرفی هر جفت چشم تازه، شهری نمایان می‌شود که به همان اندازه که عظیم است، چندلایه و چندوجهی نیز هست.

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

کتاب شب‌بخیر توکیو با ترجمه‌ی پارسا امیراحمدی توسط نشر همزاد‌‫ و در سال ۱۴۰۳ روانه‌ی بازار کتاب ایران شده است.

بخشی از کتاب شب بخیر توکیو

«ساعت از ۱ بامداد گذشته بود.

چه ساعتی به رختخواب رفته بود و چه ساعتی از خواب بیدار شده بود؟ روز از کی شروع شده بود و در چه لحظه‌ای به پایان رسید؟

وقتی روزو شب به اندازه‌ای کار کنید که آیانو کار می‌کرد، شما هم این چیزها را فراموش می‌کنید.

او به این نوع زندگی که همیشه در حال کار کردن در یک غذاخوری شبانه‌روزی باشد، عادت کرده بود، ولی روزهایی که تعطیل بود، نمی‌دانست چه خاکی باید بر سرش بریزد.

هنوز هوا تاریک بود که بیدار شد و دیگر نیمه‌شب بود که کارهای خانه را تمام کرد ــ مطمئناً دیگر وقتی برای بیرون رفتن و دیدار با دوستانش نداشت.

اگر واقعاً کسی وجود داشت که می‌خواست او را ببیند، آیانو می‌توانست خودش را مجبور کند که صبح فقط چرت کوتاهی بزند و ساعت را برای ظهر کوک کند، ولی او دوست داشت در روزهای تعطیل خود، بیشتر از حد معمول بخوابد. وقتی به خود می‌آمد، نیمه‌شب شده بود و در آن ساعت فقط یکی از دوستانش بود که هنوز بیدار و سرحال بود ــ ایچیکو.»