کتاب خاندان لیندن

کتاب خاندان لیندن نوشته جی. بی. پریستلی و ترجمه سمیه صادق که توسط نشر حکمت کلمه منتشر شده، یک نمایشنامه‌ی انگلیسی از قرن بیستم است که به زندگی و روابط اعضای یک خانواده‌ی دانشگاهی در شهری کوچک می‌پردازد. این اثر با محوریت شخصیت پروفسور لیندن و خانواده‌اش، دغدغه‌های اجتماعی، خانوادگی و فردی را در بستر جامعه‌ی پساجنگ روایت می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب خاندان لیندن

کتاب خاندان لیندن در فضایی خانوادگی و دانشگاهی می‌گذرد و به بررسی روابط میان اعضای خانواده‌ی لیندن و اطرافیان آن‌ها می‌پردازد. داستان در خانه‌ی پروفسور رابرت لیندن، استاد دانشگاهی که به سن بازنشستگی رسیده، رخ می‌دهد و طی یک آخر هفته‌ی بهاری، اعضای خانواده از نقاط مختلف گرد هم می‌آیند. این نمایشنامه نخستین‌بار در دهه‌ی ۱۹۵۰ نوشته شده و بازتابی از دغدغه‌های اجتماعی و تغییرات فرهنگی آن دوران است. جی. بی. پریستلی با نگاهی موشکافانه، تضاد نسل‌ها، بحران‌های هویتی و چالش‌های اخلاقی را در قالب گفت‌وگوهای خانوادگی و دانشگاهی به تصویر می‌کشد. 

فضای داستان خاندان لیندن، خانه‌ای قدیمی و پر از کتاب است که نماد سنت و دانش به شمار می‌رود و درعین‌حال نشانه‌ای از فرسودگی و تغییرات اجتناب‌ناپذیر است. شخصیت‌ها هر یک نماینده‌ی دیدگاه‌ها و سبک‌های زندگی متفاوت‌اند و در خلال گفت‌وگوها، مسائل عمیق‌تری مانند معنای پیشرفت، نقش سنت و بحران‌های فردی و جمعی مطرح می‌شود. نمایشنامه با طنز و جدیت، تصویری از جامعه‌ی انگلیسی پس از جنگ و دغدغه‌های روشنفکران آن دوره ارائه می‌دهد.

خلاصه داستان نمایشنامه خاندان لیندن

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! 

داستان خاندان لیندن با جمع‌شدن اعضای خانواده‌ی لیندن در خانه‌ی پدری آغاز می‌شود؛ پروفسور رابرت لیندن، استاد تاریخ، به مناسبت تولدش و احتمال بازنشستگی، خانواده را دور هم جمع کرده است. همسرش ایزابل، پسرش رکس، دخترانش جین (پزشک)، ماریون (که در فرانسه زندگی می‌کند) و دینا (کوچک‌ترین دختر) هر یک با دغدغه‌ها و سبک زندگی خاص خود وارد خانه می‌شوند. در کنار خانواده، دانشجویان پروفسور و کارمندان دانشگاه نیز حضور دارند و فضای خانه را پر از گفت‌وگوهای جدی و طنزآمیز می‌کنند. 

در طول نمایش، اختلافات نسلی، تفاوت دیدگاه‌ها درباره‌ی سنت و مدرنیته، بحران‌های شخصی و خانوادگی و دغدغه‌های اجتماعی مطرح می‌شود. رکس با دیدگاهی بدبینانه و بی‌اعتنا به آینده، در مقابل جین که به علم و نظم اجتماعی باور دارد، قرار می‌گیرد. ماریون با تجربه‌ی زندگی در فرانسه و گرایش به سنت‌های کاتولیکی، تضاد دیگری را وارد جمع می‌کند. دینا با شور و انرژی جوانی، نماینده‌ی نسلی است که هنوز به آینده امیدوار است. در پس این گفت‌وگوها، موضوع بازنشستگی پروفسور و آینده‌ی خانواده و خانه‌ی لیندن به‌عنوان محور اصلی داستان مطرح می‌شود، اما نمایشنامه هرگز به نتیجه‌ای قطعی نمی‌رسد و بیشتر بر طرح پرسش‌ها و نمایش پیچیدگی روابط انسانی تمرکز دارد.

چرا باید کتاب خاندان لیندن را خواند؟

نمایشنامه‌ی خاندتن لیندن با پرداختن به روابط خانوادگی، بحران‌های هویتی و تضاد نسل‌ها، تصویری چندلایه از جامعه‌ی روشنفکری و طبقه‌ی متوسط ارائه می‌دهد. گفت‌وگوهای پرکشش و شخصیت‌پردازی دقیق، امکان هم‌ذات‌پنداری با دغدغه‌های شخصیت‌ها را فراهم می‌کند. خاندان لیندن فرصتی برای تأمل درباره‌ی معنای پیشرفت، نقش سنت و چالش‌های فردی و جمعی در دنیای مدرن است.

خواندن کتاب خاندان لیندن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعه‌ی این کتاب برای علاقه‌مندان به نمایشنامه، ادبیات انگلیسی قرن بیستم و کسانی که به موضوعات خانوادگی، اجتماعی و تضاد نسل‌ها علاقه دارند، مناسب است؛ همچنین برای دانشجویان رشته‌های ادبیات و هنرهای نمایشی مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب خاندان لیندن

«اتاق مطالعه پرفسور لیندن. اتاقی‌ست بزرگ و تمیز، ولی به هم ریخته. یک در، که ترجیحا به صورت برجسته بین دیوارهای پشتی و دیوارهای سمت چپ (پشت و سمت چپ بازیگران) قرار گرفته است. یک پنجره‌ی سه بر بزرگ روی دیوار سمت راست قرار گرفته و یک پنجره‌ی قرینه هم احتمالا روی دیوار چهارم فرض شده پایین صحنه سمت عبور. یک بخاری زغالی است. دیوار پشتی و همه‌ی دیوارهای موجود سمت راست و چپ پوشیده از قفسه‌های باز کتاب به ارتفاع تقریبا پنج فوت و یک یا دو قفسه پر از دست نوشته‌های درسی و غیره است. یک میز نسبتا بزرگ که روی آن پوشیده از کاغذ، کتاب‌ها، پیپ‌ها، شیشه‌ی تنباکو و غیره است، در اتاق دیده می‌شود. پایین صحنه، سمت چپ، نسبتا نزدیک به مرکز یک میز کوچک تلفن جلوی دیوار پشتی، نزدیک به در، وجود دارد. از آن جایی که این اتاق معمولا برای جلسات استفاده می‌شود، تعداد زیادی صندلی این طرف و آن طرف هست. تعدادی صندلی عمودی و نسبتا کهنه، کنار دیوارها و به غیر از آن‌ها تعدادی صندلی ساده و راحت، ولی کهنه و نخ‌نما نزدیک به مرکز صحنه وجود دارد. تعداد کمی تابلوی نقاشی کپی خوب و احتمالا یک یا دو تابلوی آبرنگ اصیل عالی روی دیوارهاست. هیچ گونه تزیینات داخلی وجود ندارد و فقط اسباب و اثاثیه‌ای معمولی متعلق به مردی دانشمند، بشاش، نامرتب و نه...»