کتاب آه ای لاهور

کتاب آه ای لاهور به روایت «محمدرضا شرفی خبوشان» و با همکاری موسسه فرهنگی و انتشارات بین‌المللی الهدی منتشر شده است. این کتاب به زندگی، فعالیت‌ها و شهادت «صادق گنجی» پرداخته است؛ شخصیتی که به‌عنوان نمایندهٔ فرهنگی ایران در لاهور پاکستان نقش مهمی در دیپلماسی فرهنگی ایفا کرد. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب آه ای لاهور

کتاب «آه ای لاهور» (روایت سفری از زندگی و زمانۀ شهید صادق گنجی نمایندهٔ فرهنگی ایران در لاهور) روایتی مستند و پژوهش‌محور از زندگی «صادق گنجی» است؛ جوانی اهل برازجان که پس از تحصیل در مدرسه عالی شهید مطهری و فعالیت‌های فرهنگی و انقلابی به‌عنوان نمایندهٔ فرهنگی ایران در لاهور پاکستان منصوب شد. روایت کتاب از کودکی و نوجوانی گنجی آغاز می‌شود و با شرح فعالیت‌هایش در دوران انقلاب، تحصیل، حضور در جبهه و درنهایت مأموریتش در پاکستان ادامه می‌یابد. «محمدرضا شرفی خبوشان»، نویسندهٔ کتاب، با بهره‌گیری از منابع شفاهی، اسناد و مصاحبه‌ها تصویری از فضای اجتماعی و سیاسی ایران و پاکستان در دهه‌های ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ ارائه می‌دهد. کتاب به نقش دیپلماسی فرهنگی و چالش‌های آن به‌ویژه در بستر خشونت‌های فرقه‌ای پاکستان و ظهور گروه‌هایی مانند سپاه صحابه می‌پردازد؛ همچنین به تأثیر متقابل فرهنگ ایرانی و پاکستانی و جایگاه زبان فارسی در شبه‌قاره اشاره می‌شود. این روایت علاوه‌بر پرداختن به زندگی شخصی و خانوادگی گنجی به بررسی زمینه‌های اجتماعی و تاریخی شهادت او نیز می‌پردازد و تلاش می‌کند تصویری چندلایه از یک کنشگر فرهنگی و شرایط پیرامونش ارائه دهد.

خلاصه کتاب آه ای لاهور

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

کتاب با صحنه‌ای از فرودگاه مهرآباد آغاز می‌شود جایی که «صادق گنجی» جوان ۲۳ ساله به‌همراه خانواده‌اش آمادهٔ سفر به لاهور است تا مأموریت خود را به‌عنوان نمایندهٔ فرهنگی ایران آغاز کند. روایت به گذشته بازمی‌گردد و کودکی گنجی در برازجان، از دست دادن پدر در هشت سالگی و رشد در محیطی مذهبی و انقلابی را شرح می‌دهد. علاقهٔ او به کتاب و بحث‌های فکری، حضور فعال در جریان انقلاب و فعالیت‌های فرهنگی پس از آن از جمله راه‌اندازی گروه‌های فرهنگی و همکاری با سپاه بخش‌هایی از مسیر زندگی او است. تحصیل در مدرسهٔ عالی شهید مطهری و تأثیر آموزه‌های استاد مطهری بر شخصیت و جهان‌بینی گنجی نقطه عطفی در زندگی او به شمار می‌آید. پس از ازدواج و فعالیت‌های کوتاه در وزارت ارشاد مأموریت لاهور آغاز می‌شود؛ جایی که گنجی با یادگیری زبان اردو و برقراری ارتباط با نخبگان و مردم پاکستان به‌ ترویج فرهنگ ایرانی و تعامل فرهنگی می‌پردازد. کتاب به فضای پرتنش پاکستان دههٔ ۱۳۶۰، ظهور گروه‌های افراطی و خشونت‌های فرقه‌ای اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه فعالیت‌های فرهنگی گنجی در این بستر او را به هدف ترور تبدیل می‌کند. روایت با تمرکز بر تلاش‌های گنجی برای هم‌افزایی فرهنگی و نقش او در دیپلماسی فرهنگی ایران تصویری از زندگی، آرمان‌ها و شهادت او ارائه می‌دهد.

چرا باید کتاب آه ای لاهور را خواند؟

این کتاب فرصتی است برای آشنایی با زندگی و منش یکی از چهره‌های کمتر شناخته‌شدهٔ دیپلماسی فرهنگی ایران. روایت زندگی «صادق گنجی» نه‌تنها تصویری از یک فرد بلکه بازتابی از شرایط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ایران و پاکستان در دهه‌های پرحادثه است. خواننده با مطالعه این کتاب با چالش‌های نمایندگان فرهنگی ایران در خارج از کشور، نقش دیپلماسی فرهنگی و تأثیر آن بر روابط بین‌الملل و همچنین با فضای پرتنش پاکستان و ظهور جریان‌های افراطی آشنا می‌شود. کتاب علاوه‌بر روایت زندگی شخصی به اهمیت تعامل فرهنگی و نقش زبان و ادبیات در پیوند ملت‌ها می‌پردازد.

خواندن کتاب آه ای لاهور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به تاریخ معاصر ایران، دیپلماسی فرهنگی، مطالعات منطقه‌ای جنوب آسیا و زندگی‌نامه‌های مستند مناسب است؛ همچنین پژوهشگران حوزهٔ روابط ایران و پاکستان، فعالان فرهنگی، دانشجویان علوم سیاسی و کسانی که علاقه به شناخت الگوهای کنشگری فرهنگی دارند، می‌توانند از این اثر بهره ببرند.

بخشی از کتاب آه ای لاهور

«در فرودگاه مهرآباد تهران هنوز لحظهٔ سوار شدن مسافران پاکستان، اعلام نشده. گنجی دوست دارد، آنچنان که شایسته و بایستهٔ یک شخصیت دیپلمات است، موقع پیاده شدن از هواپیما در کشوری که به آن سفر می‌کند؛ آراسته به نظر برسد. گنجی کت و شلوار سورمه‌ای و پیراهن سفید تن کرده و با آن لبخند همیشگی‌اش معلوم نیست به چه چیزی فکر می‌کند. تیرماه لاهور گرم و شرجی است. حتی گرم‌تر از تیرماه تهران. آنجا فصل عرقریزان است و هرم هوا نفس‌کشیدن را سخت می‌کند. اما این گرما برای کسی که بچهٔ برازجان است، چندان گرمایی به حساب نمی‌آید. نمایندهٔ فرهنگی بیست و سه‌سالهٔ ما از تف گرما و هرم خورشید و تابستان سوزان نمی‌ترسد. تن و بدنش به گرمای بیشتر از چهل و پنج درجه هم عادت دارد.»