کتاب شناگرها

کتاب شناگرها نوشتهٔ جولی اوتسوکا و ترجمهٔ امیرحسین وزیری توسط نشر چشمه منتشر شده است. این اثر یکی از کتاب‌های مجموعهٔ «جهان نو» است. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب شناگرها

جولی اتسوکا نویسنده‌ای برجسته است که با سبک روایی خاص و تمرکز بر زندگی آمریکایی‌های ژاپنی‌تبار شناخته شده است. پیشینهٔ خانوادگی او، به ویژه تجربهٔ اسکان اجباری آمریکایی‌های ژاپنی‌تبار در طول جنگ جهانی دوم، اغلب در داستان‌هایش به چشم می‌خورد. در رمان «شناگرها»، اتسوکا ضمن حفظ دغدغه‌های همیشگی‌اش دربارهٔ حافظه و هویت، به مضامین تازه‌ای می‌پردازد و قلمروهای روایی جدیدی را کشف می‌کند. این رمان که در اوایل سال ۲۰۲۲ منتشر شد، به شکلی عمیق به بررسی موضوعاتی چون حافظه، اجتماع و روابط خانوادگی می‌پردازد و در ادامهٔ سنت داستان‌سرایی پیچیده و سبک نوآورانهٔ اتسوکا قرار می‌گیرد. یکی از ویژگی‌های برجستهٔ رمان شناگرها، ساختار نوآورانهٔ آن است. این رمان از روایت سنتی مبتنی بر طرح داستانی دوری جسته و بر پایهٔ شخصیت‌پردازی بنا شده است. روایت کتاب، نشان‌دهندهٔ تسلط اتسوکا بر صدا و لحن است و بیش از آنکه بر پیرنگ داستانی متمرکز باشد، به احساسات و تجربهٔ انسانی می‌پردازد. این ویژگی، شناگرها را در زمرهٔ آثاری قرار می‌دهد که عمق روایی و نوآوری سبکی را در اولویت قرار می‌دهند. 

خلاصه کتاب شناگرها

رمان با ضمیر جمع «ما» آغاز می‌شود؛ صدایی که نمایندهٔ گروه شناگران است و خواننده را به دنیای کوچک یک استخر عمومی می‌برد، جایی که افراد گوناگون برای آرامش یا گریز از واقعیت به آن پناه می‌برند. این انتخاب روایی غیرمعمول، حس تجربهٔ مشترک و هویت جمعی را القا می‌کند. این صدای جمعی، ریتم و جزئیات زندگی روزمره در استخر را به تصویر می‌کشد، تا اینکه ناگهان با پدیدار شدن ترکی در کف استخر، این نظم مختل می‌شود. با پیشرفت داستان، روایت بر «آلیس»، یکی از شناگران ثابت استخر که با زوال عقل دست‌وپنجه نرم می‌کند، متمرکز می‌شود. این تغییر تمرکز، به خواننده امکان می‌دهد تا احساسات این شخصیت اصلی را که از زاویهٔ دید سوم شخص روایت می‌شوند، از نزدیک لمس کند. در ادامه، این سیالیت روایی با تمرکز بر دختر آلیس، به بررسی عاطفی موضوع از دست دادن حافظه و عشق خانوادگی می‌پردازد. زاویهٔ دید رمان از «ما» ی جمعی آغاز شده و به ترتیب به «او»، «شما» و سپس به «تو» ی صمیمی‌تر تغییر می‌کند. این ساختار سیال به اتسوکا اجازه می‌دهد تا به پیچیدگی‌های حافظهٔ فردی و جمعی و همچنین از هم گسیختگی هویتی که با آلزایمر همراه است، بپردازد. اگرچه فصل‌های کتاب مستقیماً با مراحل بالینی زوال عقل هم‌خوانی ندارند، اما روند روایت به بررسی جنبه‌های عاطفی و ارتباطی این بیماری می‌پردازد و تأثیر آن بر افراد و خانواده‌هایشان را به تصویر می‌کشد. ساختار رمان امکان ارائهٔ تصویری ظریف از حافظه، هویت و تجربهٔ انسانیِ زیستن با زوال عقل را فراهم می‌سازد. در این اثر، اتسوکا زندگی افرادی را روایت می‌کند که از طریق یک سرگرمی مشترک به هم مرتبط می‌شوند و از این رهگذر، خواننده را به تأمل در پیچیدگی‌های وجود انسان دعوت می‌کند. داستان شناگرها با سبک روایی منحصربه‌فرد و عمق احساسی خود، گواهی بر توانایی ادبی اتسوکاست و جایگاه او را به‌عنوان صدایی مهم در ادبیات معاصر تثبیت می‌کند.

چرا باید کتاب شناگرها را بخوانیم؟ 

خواندن کتاب شناگرها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

درباره جولی اوتسوکا

جولی اتسوکا در سال ۱۹۶۲ در کالیفرنیا به دنیا آمد و همان‌جا بزرگ شد. او کمک‌هزینهٔ تحصیلی گوگنهایم را دریافت کرده است. اولین رمانش، «وقتی امپراتور مقدس بود»، جوایز ادبی متعددی از جمله جایزهٔ ادبی آسیایی آمریکایی در سال ۲۰۰۳ و جایزهٔ الکس انجمن کتابخانه‌های آمریکا در سال ۲۰۰۳ را به دست آورد. دومین رمان او، «بودا در اتاق زیرشیروانی»، در سال ۲۰۱۱ نامزد نهایی جایزهٔ کتاب ملی شد و در سال ۲۰۱۲ جوایزی همچون جایزهٔ پن/فاکنر برای داستان و جایزهٔ لنگوم در ادبیات داستانی تاریخی آمریکا را از آن خود کرد. «بودا در اتاق زیرشیروانی» یک اثر پرفروش بین‌المللی بود و جوایز معتبر ادبی فرانسه و آلباتروس را نیز دریافت کرد. اتسوکا در شهر نیویورک زندگی می‌کند.

بخشی از کتاب شناگرها

«به بلاویستا خوش آمدید. ما یک آسایشگاه بلندمدت و انتفاعی برای بیماران مبتلا به فراموشی هستیم که در محوطهٔ یک پارکینگ قدیمی خارج از بزرگراه، فقط چند دقیقه دورتر از مرکز خرید وَلی پلازا، واقع شده. نام‌های دیگری که در گذشته از آن‌ها استفاده کرده‌ایم عبارت‌اند از: هِریتِیج پُوینت، باغ‌های پالومار، بخش سهٔ شهرداری و شرکت دهکده‌های پاسیفیکا. همچنین، خانهٔ زیبا، خانهٔ جدید، آخرین منزل، یک جای فوق‌العاده ــ عاشقش می‌شوی ــ و چیزی که اخیراً پسری هشت‌ساله از پشت شیشه‌های دودی یک ماشین شاسی‌بلند که به‌سرعت می‌گذشت به مادرش گفت «تیمارستان».

این‌جا در بلاویستا، وقتی شما مرحلهٔ بعدی و نهایی سفرتان را آغاز می‌کنید، ما هر کاری که بتوانیم برای برآوردن نیازهای پیوسته در حال تحول‌تان انجام می‌دهیم. پس از آن‌که تیم پذیرش ما به شما رسیدگی کرد (پذیرایی، خوشامدگویی، سبد هدیه، بررسی همهٔ خال‌ها و زخم‌های بدن)، به‌تان یک اتاق، یک شماره، یک تخت و، اگر با خودتان نیاورده باشید، یک دست لباس کامل با برچسب‌های شناسایی که آسان اتو می‌شوند اختصاص داده خواهد شد. از این به بعد دیگر هرگز نگران گم شدن در مسیرتان نخواهید بود، زیرا حتی اگر شما ندانید کجا هستید، ما می‌دانیم کجا هستید. در حالتی بعید، اگر بتوانید از مجموعه خارج شوید (از «شعاع امن» خود بیرون بروید)، موقعیت‌یاب پایشگر شما فوراً مختصات جغرافیایی‌تان را روی شبکه به ما اطلاع می‌دهد. شب‌هنگام، حسگرهای الکترونیکی خواب‌تان را از راه دور پایش می‌کنند. اگر سعی کنید بدون همراه از تخت‌تان خارج شوید، پوشش کف اتاق که به فشار حساس است زنگ هشدار حرکت را فعال می‌کند و یکی از اعضای تیم حافظهٔ شما خیلی زود به کمک‌تان می‌آید.»