کتاب روش یکپارچگی حسی و آموزش و پرورش کودکان طیف اتیسم

کتاب روش یکپارچگی حسی و آموزش و پرورش کودکان طیف اتیسم نوشتهٔ وحیده عماد است. انتشارات گیوا این کتاب را منتشر کرده است. نویسنده در این اثر در باب آموزش به کودکان اُتیسم سخن گفته است. اتیسم نوعی از اختلالات رشدی عصبی است که با آسیب شدید در تعامل اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی و نیز وجود رفتارها، علایق و فعالیت‌های کلیشه‌ای مشخص می‌شود. این کودکان در پردازش اطلاعات حسی اختلال داشته و لذا پاسخ‌های غیرطبیعی به محرکات حسی نشان می‌دهند. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب روش یکپارچگی حسی و آموزش و پرورش کودکان طیف اتیسم

رویکرد انسجام حسی، ریشه در علوم اعصاب دارد که کاربرد آن در دهه‌های اخیر گسترش یافته و دههٔ ۱۹۹۰ از سوی انجمن علوم عصبی آمریکا به عنوان دههٔ مغز نامیده شد. تحقیقات نشان می‌دهد که یافته‌های کنونی تنها بخش کوچکی از نقش علوم عصبی در درمان اختلالات انسانی است و پیش‌بینی می‌شود قرن آینده، قرن علوم عصبی باشد. پردازش حسی یا یکپارچگی حسی به نحوهٔ دریافت و سازماندهی اطلاعات حسی محیطی (حرکت، لامسه، بویایی، چشایی، شنوایی) توسط سیستم حسی اشاره دارد که منجر به معنادار شدن اطلاعات و واکنش مناسب می‌شود. این فرآیند، پایه یادگیری و شکل‌گیری دیدگاه ما نسبت به جهان است و از طریق تطبیق اطلاعات جدید با تجربیات قبلی، یادگیری و دریافت اطلاعات صحیح ممکن می‌شود. «آیرس» در سال ۱۹۷۳، یکپارچگی حسی را به‌عنوان توانایی سازماندهی اطلاعات حسی تعریف کرد که به مغز امکان می‌دهد با کنترل ورودی‌ها، مکانیسم فعال خود را کاهش دهد. او اختلال در این فرآیند را عامل اختلال در یادگیری و رفتارهای پیچیده می‌دانست. به طور کلی، در نوزادی، عملکردها بر پایه ورودی‌های حسی اولیه است (بوییدن، مزه کردن، لمس کردن، ادراک وضعیت بدنی، احساس جاذبه). با افزایش سن، این سیستم‌ها (لمس، ماهیچه‌ها، حرکات بدن، سیستم وستیبولار) باید خودکار شوند تا سیستم عصبی برای عملکردهای شناختی بالاتر آزاد شود. در افراد دارای اختلالات طیف اتیسم و مشکلات ذهنی، این مهارت‌های حسی اغلب خودکار نمی‌شوند و انرژی زیادی برای انجام آن‌ها صرف می‌شود. انسجام حسی فرآیندی خودکار است که در این افراد مختل شده و نیازمند مداخله است. فرد دارای اتیسم به دلیل عدم انسجام حواس، واکنش‌های متفاوتی به محرک‌های محیطی نشان می‌دهد و در رشد اجتماعی، به ویژه ارتباطات میان فردی، تأخیر قابل توجهی دارد. برقراری ارتباط اجتماعی، درک نشانه‌های غیرکلامی و احساسات دیگران برای آن‌ها دشوار است. در مواجهه با مشکلات، مداخلات متنوعی وجود دارد که انتخاب مناسب‌ترین آن‌ها بستگی به نیاز فرد و نوع مشکل دارد. تصمیم‌گیری در مورد اثربخشی یک مداخله پیچیده است و باید بر اساس پیش‌بینی برونداد و فرضیات آگاهانه صورت گیرد. نظریهٔ یکپارچگی حسی که در دههٔ ۱۹۶۰ مطرح شد، به‌عنوان یک رویکرد منسجم در کاردرمانی و توانبخشی برای افراد دارای اختلالات طیف اتیسم، بیش‌فعالی و کم‌توجهی مورد استفاده قرار گرفته است. پژوهش‌ها در این زمینه از مرحله مشاهده به مراحل تجربی رسیده است، اما نیاز به دانش نظری بیشتری وجود دارد. کتاب کتاب روش یکپارچگی حسی و آموزش و پرورش کودکان طیف اتیسم به بررسی تأثیر روش مداخله‌ای یکپارچگی حسی بر آموزش کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم می‌پردازد.

چرا باید کتاب روش یکپارچگی حسی و آموزش و پرورش کودکان طیف اتیسم را بخوانیم؟

این کتاب می‌تواند پلی بین نظریه و عمل ایجاد کند و به خوانندگان کمک کند تا درک بهتری از چالش‌های حسی کودکان اتیسم پیدا کرده و رویکردهای مؤثرتری را برای حمایت و آموزش آن‌ها اتخاذ کنند.

خواندن کتاب روش یکپارچگی حسی و آموزش و پرورش کودکان طیف اتیسم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب را به والدین و مراقبین کودکان طیف اتیسم، متخصصان حوزه آموزش و پرورش، درمانگران و متخصصان توانبخشی و برای دانشجویان و پژوهشگران حوزه‌های روان‌شناسی، علوم تربیتی، توان‌بخشی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب روش یکپارچگی حسی و آموزش و پرورش کودکان طیف اتیسم

«مانعی که در سر راه اعصاب آوران و مراکز رله کننده وجود دارد نقص عملکرد الکتروبیوشیمیک می باشد که در این جا هر محرک نمی‌تواند میزان نورترانسمیتر مربوطه و خاص را در سلسله اعصاب و هسته های رله کننده (به طور مناسب) تغییر دهند. چنانچه این نقص عملکردی وجود نداشته باشد و مراکزی رله کننده پیام ها را دریافت کنند، آنها را به سمت مراکز عالی مغز جهت پردازش اطلاعات، ذخیره سازی و یادآوری اطلاعات قبلی ارسال می دارند. مانع موجود در سر راه این ارتباط عملکرد ضعیف کلی یا جزئی یا رشد ناقص آن است که مانع رسیدن اطلاعات مورد نظر به مراکز عالی دستگاه عصبی می‌گردد. درصورت رسیدن اطلاعات به مراکز پردازش و ذخیره سازی، این پیام های حسی به قسمتهایی جهت طراحی رفتار کلی موجود و ادراک پیام و واکنش به آن گسیل می‌شود. ممکن است در سر راه این مسیر اطلاعات و پیام ها سرکوب شده و مهار شوند. چنانچه سرکوب شوند و به محل ادراک پیام و واکنش برسند، نهایتاً به منطقه ای می‌رسند که رفتار انطباقی و سازگارانه، ادراک دقیق و نهایت واقعیت دادن به خود، در آن شکل می گیرد. در سر راه این مرحله ممکن است معلولیت فیزیکی که مانع بروز رفتار است و یا معلولیت روانی وجود داشته که از رسیدن پیام ها به این منطقه ممانعت به عمل آورند. چنانچه در این مرحله مهاری نباشد، آن گاه پسخوراند ناشی از این رفتار مجدداً وارد چرخه شده و فرایند فعالیت مجدداً از سر گرفته می‌شود. که در سر راه رسیدن این پسخوراند به چرخه، ممکن است به علت محرومیت حسی یا محیطی وقفه ایجاد شود و چرخه را بشکند.

عواملی که به اختلال یکپارچگی حسی کمک می‌کند عبارتند از: تولدنارس، درخودماندگی Autism، یادگیری اختلالات رشدی، ناتوانی های یادگیری، غفلت و سهل انگاری و استفاده نادرست از مواد به علت ناتوانی های یادگیری، اختلال های وابسته به استرس و جراحت مغز، در خود ماندگی و اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی (ADHD) شاخص ترین این بیماریها می‌باشد.»