کتاب چتر تابستان

«چتر تابستان» نوشته لیزا گراف(-۱۹۷۴) نویسنده آمریکایی است.

آنی ریچاردز می‌داند که هزاران چیز وجود دارد که باید مراقبشان باشد- تصادف با دوچرخه، آبله مرغون، حیواناتی که در باغ وحش از قفس‌هایشان فرار می‌کنند. برای همین است که مراقب بودن این اندازه مهم هست، حتی اگر به قیمت کنار گذاشتن چیزهایی که دوست دارد تمام شود؛ مثلا مسابقه دوچرخه‌سواری با دوستان، یا خوردن هات داگ. همه سعی می‌کنند به آنی بگویند که این اندازه مراقب نباشد و او اوضاعش مرتب است. اما آنها فکر می‌کردند که برادرش جرارد نیز اوضاعش مرتب بود اما او مرد.

با ورود همسایه جدید است که آنی می‌فهمد مراقبت‌های او آن اندازه‌ها هم که او فکر می‌کند موفق نیستند. شاید او بتواند به آنی کمک کتر که چتر غم‌هایش را ببندد...

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

وقتی روی تپهٔ کاج، وسط سرازیری، درست همان نقطه‌ای که از کنار صندوق پستی آقای نورمور می‌گذرد، ترمز دوچرخه‌ات را خلاص کنی، می‌توانی بدون رکاب زدن و کوچک‌ترین درگیری چرخ‌ها، با یک حرکت تا جلو فروشگاه لیپی سُر بخوری. این سریع‌ترین و لذت‌بخش‌ترین راهِ رسیدن به آنجاست. باد توی گوش‌هات سوت می‌کشد و شکمت قلقلک می‌آید، انگار روی هوا شناوری؛ فکر می‌کنی از یک موشک هم سریع‌تری.

ولی من دیگر این کار را نمی‌کنم.

درست بالای تپه پیاده شدم و دوچرخه‌ام را کنار خودم تا درِ فروشگاه کشیدم؛ این روش تقریباً پنج برابر روش قبلی که گفتم طول کشید ولی مطمئن‌تر و ایمن‌تر بود.

ساعت هفت و پنجاه و هشت دقیقه جلو در فروشگاه بودم؛‌ ساعت درونی‌ام این را می‌گفت. در فروشگاه هنوز قفل بود. آقای لیپویتز و پسرش تامی، آن کنار مشغول جابه‌جا کردن جعبه‌ها بودند. آقای "ل" مرا که انگشت‌هایم را بالا برده بودم و از شیشه توی فروشگاه را نگاه می‌کردم، دید. برای گذراندن این دو دقیقه سعی کردم ترمز دوچرخه‌ام را تنظیم کنم که سرعتش به کمترین حد برسد.