کتاب همان همیشگی

کتاب همان همیشگی نوشتهٔ مورگان هاوزل و ترجمهٔ عادل نوروزی اشلقی است. انتشارات نسل نواندیش این کتاب را منتشر کرده است؛ راهنمایی برای چیزهایی که هرگز تغییر نمی‌کنند.

درباره کتاب همان همیشگی

کتاب همان همیشگی (Same as ever) راهنمایی برای چیزهایی که هرگز تغییر نمی‌کنند، است. این کتاب دربردارندهٔ چندین داستان‌ پیرامون چیزهایی است که در این جهان پر از دگرگونی، هیچ‌گاه تغییر نمی‌کنند. تاریخ پر از اتفاقات غافلگیرکننده‌ای است که هیچ‌کس نتوانسته وقوع آن‌ها را پیش‌بینی کند، اما تجربیات جاودانۀ فراوانی نیز در سرتاسر آن به چشم می‌خورد. اگر به ۵۰۰ سال پیش یا ۵۰۰ سال بعد سفر کنیم، از شدت تغییرات تکنولوژی و علم پزشکی مات و مبهوت خواهیم ماند؛ تقسیمات جغرافیایی و سیاسی برای ما بی‌معنا خواهد بود و ممکن است زبان‌ها و گویش‌های مردم برایمان کاملاً بیگانه باشد. با وجود همۀ این‌ها متوجه می‌شویم که مردم آن زمان هم در دام ترس و طمع می‌افتند؛ درست همان‌طور که مردم در دنیای امروز گرفتار آن می‌شوند. مردم به شیوه‌هایی آشنا در برابر تهدیدات، حسادت‌ها و تعصبات قومی خود تسلیم می‌شوند. اعتمادبه‌نفس‌های بیش‌ از اندازه و کوته‌بینی‌هایی را از افراد خواهیم دید که ما را به‌یاد رفتارهای امروز مردم می‌اندازند. وقتی به چنین جهان ناشناخته‌ای سفر کنیم، چند دقیقه‌ای را صرف تماشای رفتارهای مردم می‌کنیم و عبارت «همان همیشگی» از دهانمان خارج خواهد شد. مورگان هاوزل کتاب حاضر را در چند فصل نوشته و به موضوع یادشده پرداخته است.

خواندن کتاب همان همیشگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب روان‌شناسی عمومی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب همان همیشگی

«"عجایب آینده"

همیشه به نظر می‌رسد که ما در حال پسرفت هستیم، زیرا به‌سادگی می‌توان ظرفیت فناوری‌های تازه را دست‌کم گرفت.

واکنش مردم به چیزهایی که درنهایت به فناوری‌های دگرگون‌کننده تبدیل می‌شوند، یک شیوهٔ معمول دارد:

-هرگز درمورد آن نشنیده‌ام.

-درمورد آن شنیده‌ام، اما آن را درک نمی‌کنم.

-آن را درک می‌کنم، اما نمی‌فهمم به چه دردی می‌خورد.

-می‌فهمم که می‌تواند برای ثروتمندان جالب باشد، اما برای من نه.

-از آن استفاده می‌کنم، اما فقط یک اسباب‌بازی است.

-دارد بیشتر به درد من می‌خورد.

-همیشه از آن استفاده می‌کنم.

-نمی‌توانم زندگی‌ام را بدون آن تصور کنم.

-واقعاً مردم در گذشته بدون این زندگی می‌کردند؟

-بیش از اندازه قدرتمند است و باید مهار شود.

این اتفاق بارها و بارها رخ می‌دهد. تصور اینکه یک اختراع کوچک در آینده ظرفیت تبدیل شدن به چه چیزی را دارد، دشوار است.

یک دیدگاه رایج در طول تاریخ این است که اختراعات گذشته خارق‌العاده بوده‌اند، اما اختراعات آینده باید محدود شوند، زیرا ما به تمام چیزهایی که می‌توانستیم به آن‌ها دست یابیم رسیده‌ایم.

در دوازدهم ژانویهٔ سال ۱۹۰۸، روزنامهٔ واشنگتن پست در یک سرتیترِ تمام‌صفحه نوشته بود: «مردان متفکر امریکا عجایب آینده را پیش‌بینی می‌کنند.»

در میان فهرست «مردان متفکر» نام توماس ادیسون نیز با حروف کوچک جای گرفته بود.

خود ادیسون در آن مقطع دنیا را دگرگون کرده بود. او استیو جابز زمان خودش بود.

سردبیر واشنگتن پست پرسیده بود: «آیا عصر اختراعات به پایان خود رسیده است؟»»