کتاب عشق در سینما؛ پل های مدیسن کانتی

کتاب عشق در سینما؛ پل‌های مدیسن کانتی نوشتۀ صالح نجفی در نشر لگا به چاپ رسیده است.

درباره کتاب عشق در سینما؛ پل های مدیسن کانتی

کتاب عشق در سینما؛ پل های مدیسن کانتی جزو مجموعۀ ده جلدی با نام عشق در سینما است. هر کتاب این مجموعه، به تحلیلی موشکافانه دربارۀ یک فیلم پراهمیت تاریخ سینما اختصاص دارد. مضمون مشترک در میان همۀ این فیلم‌ها «عشق است» است. پرسش اصلی نویسنده این است که چگونه می‌توان عشق را روی پرده سینما نمایش داد یا بازنمایی کرد. او این موضوع را مهم‌ترین چالش سینما می‌داند و از اورسون ولز عبارتی نقل می‌کند که دو چیز را نباید در سینما نشان داد: عمل جنسی، دعا به درگاه پروردگار. مسئله این است که اگر سینما نبود آدم‌ها شاید جور دیگری عشق‌ورزی را یاد می‌گرفتند یا به فکر راه‌های دیگری برای آموختن آن می‌افتادند. کتاب، با ارائۀ خلاصه‌ای از داستان فیلم به سراغ ابعاد مختلف این مسئله و پرسش در دل داستان می‌رود.

پل‌های مدیسن کانتی نام کتابی است که رابرت جیمز والر در ۱۹۹۲ به چاپ رساند و توانست موفقیت و فروش زیادی به دست آورد. بعد از این موفقیت بود که فیلمی به همین نام را کلینت ایستوود با بازی خودش و مریل استریپ کارگردانی کرد. این فیلم در ۱۹۹۵ به اکران درآمد و همچون کتابش توانست موفقیت زیادی به دست آورد. داستان فیلم دربارۀ زندگی زن میانسال و خانه‌داری است که در مدیسون کانتی زندگی می‌کند. وقتی در غیابِ چندروزۀ همسر و فرزندانش، مرد عکاسی به آنجا سفر می‌کند، وارد رابطهٔ مخفیانه‌ و عاشقانه با او می‌شود.

فیلم از زمانی آغاز می‌شود که دختر و پسر خانوادهٔ جانسن که به‌تازگی مادرشان، فرانچسکا را از دست داده‌اند با وصیت او مبنی بر سوزاندنش مواجه می‌شوند و در ادامه، نامه‌های عاشقانهٔ مادرشان را به مردی به‌ نام رابرت می‌خوانند و شوکه می‌شوند. فرانچسکا در این نامه‌ها داستان عشق میانسالیِ خودش و پیرانه‌سری رابرت، عکاس مجلهٔ نشنال جیوگرافیک را فاش می‌گوید و اشاره می‌کند که شرح ماجرا را در سه دفتر داخل صندوقچه آورده است. او داستانش را از روزهایی آغاز می‌کند که بچه‌ها به‌ اتفاق پدرشان، ریچارد، برای دیدار از نمایشگاهی خانه را به‌ مدت ۴ روز ترک کرده بودند و فیلم از همین‌جا با فلاش‌بکی به زمان گذشته می‌رود.

خواندن کتاب عشق در سینما؛ پل های مدیسن کانتی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

به دوستداران پژوهش‌های تاریخ هنر و نقد فیلم پیشنهاد می‌کنیم.

درباره صالح نجفی

صالح نجفی در ۱۳۵۴ به دنیا آمد. او پژوهشگر حوزهٔ فلسفه، نویسنده، مدرس، مترجم و ویراستار آثار فلسفی و فرزند «محمدعلی نجفی»، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی است. «آیت نجفی» برادر او است. مجموعۀ «فیلم به‌مثابۀ فلسفه» نوشتهٔ صالح نجفی در ۱۳۹۷ به‌عنوان برترین کتاب‌های سال سینمای ایران در بخش تألیف برگزیده شد و جایزۀ بهترین تألیف هشتمین دورۀ کتاب سال سینما به او تعلق گرفت. بعضی از کتاب‌هایی که به‌وسیلهٔ صالح نجفی به پارسی برگردانده شده‌اند، عبارتند از «موسی و یکتاپرستی» (نوشتهٔ زیگموند فروید)، «مفهوم آیرونی» و «مفهوم اضطراب» (نوشتهٔ سورن کیرکگور)، «درس‌های برگسون برای زندگی» (نوشتهٔ مایکل فولی)، «درس‌های فروید برای زندگی» (نوشتهٔ برت کار) و «تفکر نامتناهی» (نوشتهٔ آلن بدیو)، «حوزه‌های عدالت» (نوشتهٔ مایکل والز)، «گفت‌وگوهایی با عباس کیارستمی» (نوشتهٔ گادفری چشایر)، «چگونه کیرکگور بخوانیم» (نوشتهٔ جان دی کپیوتو) و کتاب «اقتدارگرایی» (نشر نی).

بخشی از کتاب عشق در سینما؛ پل های مدیسن کانتی

«فردای آن روز رابرت، همان عکاس مجلهٔ نشنال جیوگرافیک، در حالی که فکر می‌کند راه گم کرده به‌طور اتفاقی از خانهٔ فرانچسکای تنها سر درمی‌آورد و زن که کمی دستپاچه شده به او آدرس می‌دهد و می‌گوید که می‌تواند رابرت را تا رسیدن به مقصدش همراهی کند. رابرت از این پیشنهاد استقبال می‌کند، زن و مرد در طول مسیر از زندگی هم اطلاعات مختصری می‌گیرند و با همدیگر صمیمی‌تر می‌شوند. رابرت مردی‌ست که از همسرش جدا شده و بخاطر شغلش سفرهای بسیار رفته ـــــ از جمله به شهر کوچک محل زندگی سابق فرانچسکا در ایتالیا. پس از بازگشتن از پُلی که رابرت می‌خواسته آنجا عکاسی کند، فرانچسکا از او برای نوشیدن چای دعوت می‌کند، مرد می‌پذیرد و به خانهٔ زن می‌رود، از او دربارهٔ همسرش می‌پرسد و فرانچسکا ریچارد را مردی تمیز (clean) معرفی می‌کند. پاسخی که رابرت را به‌تعجب می‌اندازد و فرانچسکا تصحیح می‌کند که همسرش مردی پرکار و پدری خوب است. او می‌گوید زندگی آرامی دارد و همسایه‌هایی که به‌وقت سختی به هم کمک می‌کنند. اما در پایان اضافه می‌کند که وقتی جوان بوده این زندگی را نمی‌خواسته.»