کتاب پری دریایی

کتاب پری دریایی نمایشنامه‌ای نوشتهٔ پالی تیل و ترجمهٔ مزدک بلوری است و نشر نی آن را منتشر کرده است. این کتاب براساس داستان پری دریایی کوچولو اثر هانس کریستین آندرسن است.

درباره کتاب پری دریایی

پریان دریایی، بی‌خیال و آزاد، زیر اقیانوس زندگی می‌کنند و زمانی که به سن بلوغ می‌رسند به طرف سطح آب شنا می‌کنند تا دنیای بالای آن را ببینند. پری دریایی اقیانوس را (که مانند کیسهٔ آب جنین در رحم مادر است) پشت سر می‌گذارد و ناگهان خودش را موجودی متفاوت در دنیایی پهناور می‌بیند. از این لحظه به بعد دیگر بازگشتی به دنیای امن وجود ندارد. او به دنیا با همهٔ زیبایی‌ها و خشونت‌هایش نگاه می‌کند و در همان لحظه به پرنسی از میان آدمیان فانی دل می‌بازد. او دیگر نمی‌تواند به یاد بیاورد که احساس کامل بودن در درونِ خود چگونه احساسی است. برای اولین بار در عمرش آرزو داشتن را تجربه می‌کند و همراه با آن حس تنهایی به سراغش می‌آید. او یا باید زیر اقیانوس، ناپیدا از دنیای آدم‌ها، زندگی کند یا زبان و صدای خود را قربانی کند تا بتواند راه برود و عشق پرنس را به دست بیاورد. به او هشدار داده می‌شود هر قدمی که بردارد انگار روی تیغه‌های چاقو راه می‌رود.

ازخودگذشتگی پری دریایی و اتکای او به زیبایی ظاهری‌اش برای به دست آوردن پرنس بیانگر واقعیتی آزاردهنده است: «من در درون خود هر چه باشم، قیافهٔ ظاهری من است که ارزش مرا تعیین می‌کند.»

داستان پری دریایی از دردسرهایی سخن می‌گوید که زنان و دختران نوجوان متحمل می‌شوند تا خودشان را تغییر بدهند و رضایت دیگران را جلب کنند، از توجه وسواس‌گونه و فلج‌کنندهٔ آدم‌ها به خودشان صحبت می‌کند که چه‌بسا مشخصهٔ زندگی امروزی باشد.

این نمایشنامه شبیه داستان‌های ساده‌لوحانهٔ طبقهٔ متوسط دربارهٔ دختری که قصه‌های پریان می‌خواند نیست. در آغاز نمایش می‌بینیم که دختر نوجوانی را هم‌سن‌وسال‌هایش، به دلیل این که در سیزده سالگی هنوز بازی‌های تخیلی می‌کند، از جمع خود طرد می‌کنند. او کنار دریا زندگی می‌کند و عاشق شنا کردن و شیفتهٔ پریان دریایی است و تصور می‌کند که پریان دریایی وجود دارند و می‌توانند با او حرف بزنند. پالی تیل می‌خواهد دربارهٔ فشاری که به دختران وارد می‌شود تا زودتر بزرگ شوند و بازی‌های کودکانه را کنار بگذارند بنویسد، دربارهٔ مشغول شدن فکر و خیالشان به قیافهٔ ظاهری‌شان و قضاوت کردن دربارهٔ هم و رقیب دانستن یکدیگر. پدر این دختر از کار بی‌کار شده است، در نتیجه برای خریدن محصولات مارک‌داری که هم‌کلاسی‌های دختر می‌پوشند پول کافی ندارد. دختر، در حالی که دوستان قدیمی‌اش همه به مهمانی رفته‌اند و هفت قلم آرایش کرده‌اند، تنها نشسته و برای سرگرم کردن خود به صفحهٔ موبایل خیره شده است. وقتی هم‌کلاسی‌هایش پیام ویدیویی آزاردهنده‌ای برایش می‌فرستند، برای تسکین دادن خود به قصهٔ دلخواهش، پری دریایی کوچولو، روی می‌آورد. ما به عمق دنیای داستان فرومی‌رویم و همچنان که زندگی واقعی با زندگی پریان دریایی درمی‌آمیزد او را تماشا می‌کنیم.

خواندن کتاب پری دریایی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران نمایشنامه پیشنهاد می‌کنیم. اگر علاقه‌مند به پژوهش درخصوص زنان هستید این کتاب را حتما بخوانید.

بخشی از کتاب پری دریایی

«مادر: اون تکلیف مدرسه رو انجام دادی؟

سکوت.

ایدهٔ خوبیه، روایت جدیدی از یه قصهٔ پریان. وقتی تمومش کردی اجازه می‌دی بخونمش؟ می‌تونم حدس بزنم کدوم قصه رو کار می‌کنی.

سکوت.

شنیدی چی گفتم؟ وقتی تکلیفتو تموم کردی می‌تونیم مسابقهٔ شیرینی‌پزی رو تماشا کنیم. چند تا شیرینی مربایی درست کردم.

بلو: من کار دارم.

مادر: داری چی‌کار می‌کنی؟

بلو: نمی‌بینی؟

مکث.

مادر: آخر هفته جِید رو می‌بینی؟

بلو: فکر نکنم.

مادر: اِلا رو چطور؟

بلو: نه.

مادر: مدت‌هاست که اونو ندیدی. چرا دعوت‌شون نمی‌کنی؟ می‌تونن شب پیشت بمونن. می‌تونین تو ساحل آتیش روشن کنین. سوسیس بپزین.

بلو: نه متشکرم.

مادر: از همون بستنی که دوست داری براتون می‌گیرم.

بلو: گفتم نه متشکرم.

مادر: می‌تونین مثل قدیم‌ها پشت خونه چادر بزنین.

بلو: گوش‌هات نمی‌شنوه؟ کری؟

مکث.

مادر: لازم نیست سرم داد بزنی.

بلو: یا نکنه احمقی؟

مادر: کافیه.

بلو: کافیه؟

مادر: پدرت تا یه دقیقهٔ دیگه می‌آد خونه.

بلو: خب بیاد، چی‌کار می‌خواد بکنه؟

مادر: باید اون موبایلو ازت بگیره، این کاریه که باید بکنه.

بلو: (زیر لب.) اون یه بازنده‌ست.

مکث.

مادر: چی گفتی؟

بلو: هیچی.»