کتاب دختر خوب بد

کتاب دختر خوب بد نوشتهٔ آلیس فینی و ترجمهٔ فروزان صاعدی است. نشر گویا این رمان پلیسی معاصر را منتشر کرده است.

درباره کتاب دختر خوب بد

کتاب دختر خوب بد (Good Bad Girl) پرفروش‌ترین کتاب روزنامهٔ USA TODAY و رمانی در ژانر جنایی و روان‌شناختی است. این رمان، داستان هیجان‌انگیز زندگی چهار زن را روایت می‌کند؛ زنانی که در فاصله‌های زمانی طولانی درگیر جنایاتی می‌شوند که حل معماهای این جنایات، شما را درگیر و غافلگیر می‌کند. آلیس فینی (Alice Feeney) در این رمان جنایی، آدم‌های خوبی را روایت می‌کند که مجبور می‌شوند دست به کارهای غیراخلاقی بزنند. در یک روز ملال‌انگیز، وقتی مادری خسته با دختر شش‌ماهه‌اش برای خرید به سوپرمارکت می‌رود، در یک لحظه درمی‌یابد دخترش درون کالسکه نیست؛ دخترش را دزدیده‌اند. زن درحالی‌که می‌تواند حدس بزند دزد دخترش چه کسی است، همان‌جا روی زمین می‌افتد. ۲۰ سال بعد از آن روز، زنی در خانهٔ سالمندان به قتل می‌رسد. ارتباطی که این دو جنایت با هم دارند، هستهٔ مرکزی کتاب «دختر خوب بد» را تشکیل داده است.

خواندن کتاب دختر خوب بد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر بریتانیا و قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب دختر خوب بد

«می‌‌توانم صداهای بلندی را از طبقهٔ پایین در گالری بشنوم و برای لحظه‌‌ای نگران می‌‌شوم که نکند ادیث برای مقابله با پسرش به آنجا رفته باشد. با عجله به‌‌سمت پنجرهٔ گرد می‌‌روم و وقتی می‌‌توانم او را ببینم که در خیابان سنگفرش‌‌شده قدم می‌‌زند، از کاونت گاردن بیرون رفته و به‌‌سمت رودخانه می‌‌رود و دیکنز در کنارش یورتمه می‌‌رود، احساس آرامش می‌‌کنم. دلم برای زندگی روی آب تنگ شده. صدای کوبیدن آن به قایق قبلاً لالایی خواب من بود. بعد از اتفاقی که دیروز افتاد، از اینکه دیشب اصلاً خوابیدم تعجب کردم.

نگران این هستم که ادیث آن بیرون تنهاست، اما قول داد که زیاد طول نکشد. انگار جای دیگری برای رفتن ندارد. علاوه بر این، برای آماده شدن به زمان کمی نیاز دارم. وقتی او را به جایی که می‌‌برم بردم، دیگر اینجا برنمی‌‌گردم. بیشتر وسایلم را بسته‌‌بندی کرده‌‌ام، از جمله تقریباً تمام کاغذهایم، اما یکی را جا می‌‌گذارم. یک روباه سیاه است که گاهی اوقات اواخر شب از پنجرهٔ خود می‌‌بینم. روباه‌‌های سیاه بسیار نادر هستند و مادرم همیشه می‌‌گفت که بدشانسی می‌‌آورند. کار کاغذی که آن را بدشانس می‌‌نامم همیشه باعث می‌‌شود به جود کندی فکر کنم، بنابراین آن را به او واگذار می‌‌کنم تا پیدایش کند. کمی بدشانسی که مرا به یادش بیندازد.

کشو را از زیر تختم بیرون می‌‌کشم و قوطی چای ژاپنی را از مخفیگاهش برمی‌‌دارم. بعد تمام پول نقدی را که در سال گذشته صرف پس‌‌انداز کرده‌‌ام روی تخت خالی می‌‌کنم. همراه با پولِ خردی که پس از اخراج جوی از دفتر جوی گرفتم، تقریباً پنج‌‌هزار پوند دارم. تا پایان امروز، وقتی ادیث را به جایی که باید باشد برسانم، دوبرابر آن مقدار خواهم داشت. برای اجارهٔ یک آپارتمان کوچک استودیویی مشرف به رودخانه و تأمین هزینهٔ سال اول تحصیلم در مدرسهٔ هنر کافی است. اگر وقتی درخواست دادم به‌‌اندازهٔ کافی خوش‌‌شانس باشم. این تنها چیزی است که می‌‌خواهم: مکانی امن برای زندگی و پایان تحصیلاتم. من سخت کار کرده‌‌ام، سزاوار آن هستم. طبیعی است که به‌‌خاطر اتفاقی که افتاده احساس گناه کنم، اما تقصیر من نبوده. حداقل این چیزی است که مدام به خودم می‌‌گویم.»