کتاب طاعون

کتاب طاعون نوشتهٔ آلبر کامو و ترجمهٔ مهرداد یوسفی است. انتشارات آتیسا این رمان مشهور فرانسوی را منتشر کرده است.

درباره کتاب طاعون

کتاب طاعون اولین‌بار در سال ۱۹۴۷ میلادی چاپ و منتشر شد. این رمان، برندهٔ جایزهٔ نوبل شد. شخصیت‌های اصلی آن علیه بی‌عدالتی در جهان دست به عصیان می‌زنند. شهری که این اتفاقات در آن رخ می‌دهد، شهر آرام و ساکتی است که یک‌باره موردهجوم موش‌های ناقل بیماری طاعون قرار گرفته است. یک سیاهی به‌تدریج روی تمام این شهر سایه می‌افکند. در رمان طاعون، شاهد بازخوردهای متفاوت تک‌تک مردم این شهر در مقابل یک مصیبت واحد و یکسان هستیم. کتاب کم‌کم تغییرات رفتار و احساسات، حرکات و عصبانیتی اجتماعی را در مقابل طاعون به ما نشان می‌دهد. طاعون بلایی است که روی سر همهٔ شهر آوار شده است. در اینجا طاعون تنها چیزی است که می‌توانیم عدالت را در آن پیدا کنیم؛ چراکه برای همهٔ مردم یکسان است. طاعون به‌نوعی همان مرگ است؛ چراکه مرگ هم برای همهٔ مردم یکسان است.

در این اثر از آلبر کامو، کشیشی وجود دارد به نام «پانلو». او کسی است که متعصبانه به وجود خدا اعتقاد دارد. او طاعون را نوعی مجازات الهی می‌بیند و در مقابل آن کاری جز پذیرش و عبادت انجام نمی‌دهد. او عقیده دارد که این بلا به‌خاطر گناه بر سر مردم آوار شده است، اما رمان از جایی اوج می‌گیرد که یک کودک بی‌گناه بر اثر طاعون می‌میرد. این اتفاق یکی از تأثیرگذارترین اتفاقات کتاب طاعون است و کشیش نیز برای آن هیچ توجیه و جوابی ندارد. بیماری طاعون در کتاب طاعون نمادی است از یورش ایدئولوژی‌ها و نظام‌هایی که در روزگار کامو، نازیسم هیتلری، آن را نمایندگی می‌کرد.

خواندن کتاب طاعون را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی فرانسه و قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره‌ آلبر کامو

آلبر کامو (Albert Camus)، فیلسوف و روزنامه‌نگار مشهور، ۷ نوامبر ۱۹۱۳ در الجزایر فرانسه در خانواده‌ای فقیر به دنیا آمد. او با داستان‌های زیبایی که آفرید، در سال ۱۹۵۷ موفق شد تا جایزهٔ نوبل ادبیات را از آن خود کند. به‌دلیل «آثار مهم ادبی که به روشنی به مشکلات وجدان بشری در عصر حاضر می‌پردازد» او پس از «رودیارد کیپلینگ» جوان‌ترین برنده‌ٔ جایزهٔ نوبل است. آلبر کامو در سال ۱۹۴۹ یک اتحادیه بین‌المللی تأسیس کرد. اساس کار این اتحادیه «محکوم‌کردن هر دو ایدئولوژی شکل‌گرفته در آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی» بود. «آندره برتون» نیز یکی از اعضای آن اتحادیه بود.

آلبر کامو در طول دوران فعالیتش رمان‌ها و نمایشنامه‌های بسیاری نوشت: «طاعون»، «سقوط»، «بیگانه»، نمایشنامهٔ «کالیگولا»، نمایشنامهٔ «صالحان»، «افسانه‌ٔ سیزیف» و «خطاب به عشق» که مجموعه نامه‌های عاشقانه‌ٔ او و «ماریا کاسارس» است از آن جمله‌اند. آلبر کامو در ۴ ژانویهٔ ۱۹۶۰ و در ۴۶سالگی در ویل‌بلویل فرانسه به‌علت یک سانحه‌ٔ رانندگی چشم از دنیا فروبست. مقالات این نویسنده، پیرامون مباحث سیاسی، اجتماعی و ادبی را در کتاب «تعهد اهل قلم» بخوانید.

بخشی از کتاب طاعون

«با این حال قبل از شرح جزئیات فاز دوم، راوی می‌خواهد نظر شاهد دیگری از آن دورهٔ مذکور را ارائه دهد. ژان تارو، که در ابتدای این گزارش با او آشنا شدیم، چند هفته قبل به وهران آمده بود و در هتل بزرگی در مرکز شهر اقامت داشت. ظاهراً کار شخصی داشت و برای تجارت به این شهر نیامده بود. گرچه در اثنای داستان شخصیت مهمی شد، اما کسی نمی‌دانست دلیل آمدنش به وهران چه بود. اغلب در سطح جامعه حضور می‌یافت و در ابتدای بهار تقریباً هر روز در کنار ساحل دیده می‌شد؛ مشخصاً عاشق شنا بود. شوخ‌طبع بود و همیشه لبخند به لب داشت، به تمام تفریحات نرمال علاقه داشت ولی به هیچ‌کدام از آن‌ها وابسته نبود. به‌واقع تنها کاری که به او نسبت داده می‌شد پرورش رقاصان و نوازندگان اسپانیایی بود که تعدادشان در شهر ما کم نبود.»