کتاب جبران خلیل جبران

کتاب جبران خلیل جبران نوشتهٔ میخاییل نعیمه و ترجمهٔ سیدناصر طباطبایی است. انتشارات افراز این ناداستان را منتشر کرده است. نویسنده در این اثر از زندگی، هنر، ادبیات و مرگ جبران خلیل جبران سخن گفته است.

درباره کتاب جبران خلیل جبران

کتاب جبران خلیل جبران ناداستانی دربردارندهٔ زندگی‌نامهٔ جبران خلیل جبران است. جبران خلیل جبران در ششم ژانویۀ ۱۸۸۳ و در خانواده‌‌ای مسیحی مارونی به دنیا آمد. او اهل بشرّی لبنان و یک نویسندهٔ لبنانی - آمریکایی است. در کودکی در فقر مطلق زندگی کرد و به همین خاطر از سواد و تحصیل بی‌بهره ماند. پس از مهاجرت مادرش به آمریکا توانست به مدرسه برود؛ پس در جوانی تصمیم گرفت به آمریکا بازگردد تا زبان عربی را یاد بگیرد. در جنگ جهانی اول در جبهه‌ٔ آزادی‌خواهان فعال بود و در نشریه‌های عربیِ مهاجران عرب در آمریکا، مقالات، شعر و داستان منتشر می‌کرد. مهم‌ترین کتاب او یعنی «پیامبر» در سال ۱۹۲۳ منتشر شد. این نویسنده و شاعر، به نگارش اشعار معنوی و عرفانی پرداخت؛ اشعاری که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر روی خوانندگان خود بگذارند؛ ازاین‌رو است که قلم جبران خلیل جبران، لطافتِ خاصّ این‌گونه نوشتارها را در خود دارد. لحن شعر‌هایش اغلب رسمی اما صمیمی است. او در شعرهایش از کلمات معنوی و عرفانی استفاده می‌کند. آثار جبران خلیل جبران به دو دسته تقسیم می‌شود؛ آثاری که به زبان عربی نوشته و آثار انگلیسی‌زبان. از میان آثاری که به زبان عربی نوشته، می‌توان به «موسیقی»، «عروسان دشت»، «ارواح سرکش»، «اشک و لبخند بال‌های شکسته»، «کاروان‌ها و توفان‌ها» و «نوگفته‌ها و نکته‌ها» اشاره کرد و و از میان آثاری که به زبان انگلیسی نوشته، می‌توان «عیسی پسر انسان»، «دیوانه»، «نامه‌های عاشقانه»، «آیا آدم ندید!»، «پیامبر و رازهای دل»، «ماسه و کف»، «مسیحا»، «پیشتاز»، «خدایان زمین»، «سرگردان»، «مسیح»، «فرزند انسان»، «پیامبر» و «باغ پیامبر» را مثال زد. کتاب «پیامبر» (The Prophet)، مشهورترین اثر جبران خلیل جبران است. این کتاب جز معدود کتاب‌هایی در طول تاریخ بوده که چاپ آن هرگز متوقف نشده است.

در یک تقسیم‌بندی می‌توان ادبیات را به دو گونهٔ داستانی و غیرداستانی تقسیم کرد. ناداستان (nonfiction) معمولاً به مجموعه نوشته‌هایی که باید جزو ادبیات غیرداستانی قرار بگیرد، اطلاق می‌شود. در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعهٔ حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص یا ارائهٔ اطلاعات و به‌دلایلی دیگر شروع به نوشتن می‌کند. در مقابل، در نوشته‌های غیرواقعیت‌محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سر باز می‌زند و این گونه به‌عنوان ادبیات داستانی (غیرواقعیت‌محور) طبقه‌بندی می‌شود. هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم هم‌نوعان است (البته نه به‌معنای آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصی که عاری از ملاحظات زیباشناختی است)؛ همچنین تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ مبتنی بر واقعیت، از هدف‌های دیگر ناداستان‌نویسی است. ژانر ادبیات غیرداستانی به مضمون‌های بی‌شماری می‌پردازد و فرم‌های گوناگونی دارد. انواع ادبی غیرداستانی می‌تواند شامل این‌ها باشند: جستارها، زندگی‌نامه‌ها، کتاب‌های تاریخی، کتاب‌های علمی - آموزشی، گزارش‌های ویژه، یادداشت‌ها، گفت‌وگوها، یادداشت‌های روزانه، سفرنامه‌ها، نامه‌ها، سندها، خاطره‌ها و نقدهای ادبی.

خواندن کتاب جبران خلیل جبران را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران ناداستان و علاقه‌مندان به قالب زندگی‌نامه پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب جبران خلیل جبران

«یک سال رفت‌وآمد پنهان جبران گذشت. همراه با لذت و درد. جبران در آغاز گمان می‌کرد - هنگامی‌که از میوهٔ حرام بهره می‌برد - می‌تواند از راه حلال از آن زن کام گیرد. و تنها از شیرینی این رابطه برخوردار شود و نه از تلخی آن. شاید جبران در مورد حلال و حرام بودن این کار اندیشه نمی‌کرد. شاید او در این اندیشه بود که خود را آماده سازد با توجه به آن سن و سال به آن‌چه که مردان خواستار آن هستند و به آن نمی‌رسند، برسد. ولی هنگامی‌که از تلخی این رابطه آگاه شد، بر آن شد تا با دست خود میوه چیند و دانهٔ این عشق را در جای‌جای خونش بنشاند. روزبه‌روز بر علاقهٔ جبران نسبت به آن زن افزوده می‌شد و به این باور رسیده بود که تلخی در رابطه با آن زن نیست، بلکه در کسانی است که این رابطه را حرام کرده بودند. آن‌چه در اندیشهٔ جبران وجود داشت، حماسه‌ای پرگداز در دنیایش بود. او می‌خواست آن‌چه را که در درون خود دارد با شرایط و قوانین بشر هماهنگ سازد. به‌ویژه در آنجا که مربوط به موضوع ازدواج می‌شود. جبران آن زن را هم‌چون فولادی سخت می‌دانست که نه قلبی دارد و نه خیالی. این موضوع باعث هراس جبران بود و برای هر کسی که خیالی چون او داشت و قلبی چون قلب وی.

ولی جبران تصمیم گرفته بود تا مارها و عقرب‌های این راه را در خواب خود مورد آزمایش قرار دهد. برای چه پنهانی؟ برای آن‌که از آبروریزی بیمناک بود. آیا از دست آبروریزی به کجا بگریزد؟ با پنهان داشتن آن. آبروریزی دایرهٔ جادوگرانه بود که مردم تلاش می‌کردند هرطور شده خود را از دست آن آزاد سازند. او زندگی خویش را در اختیار این موضوع قرار داده بود که عشق خود را نثار انسانیت دردمند کند. ولی در پنهان داشتن، لذتی بود. او تنها رازی را در جان خود پنهان می‌داشت. تنها راز بزرگی را در درون خود پنهان نمی‌داشت که مردی بزرگ است. اکنون جبران درصدد آن است تا رازی بزرگ را در میان خود پنهان دارد. ولی همهٔ جهان می‌خواهند تا آن را از او جدا سازند. آیا جهان این قدرت را دارد؟ پناه بر خدا، جبران از جهان نیرومندتر است.»