کتاب گاوهای هگل یا پلنگ پوتیفار

کتاب گاوهای هگل یا پلنگ پوتیفار، نوشته فریدون حیدری ملک‌میان، رمانی است که انتشارات افراز در سال ۱۴۰۳ آن را منتشر کرده است. این کتاب با روایتی چندلایه و بهره‌گیری از عناصر اسطوره‌ای و فولکلور، به زندگی شخصیت‌هایی در بستر روستا و طبیعت می‌پردازد. روایت کتاب میان واقعیت و خیال، گذشته و حال و تجربه‌های فردی و جمعی در نوسان است و با زبانی تصویری و جزئی‌نگر، جهان ذهنی و عینی شخصیت‌ها را به تصویر می‌کشد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب گاوهای هگل یا پلنگ پوتیفار اثر فریدون حیدری ملک‌میان

کتاب گاوهای هگل یا پلنگ پوتیفار رمانی است که با ساختاری اپیزودیک روایت می‌شود. کتاب از دو بخش اصلی تشکیل شده که هرکدام با زاویه‌‌ی دید و لحنی متفاوت، تجربه‌های زیسته و ذهنی شخصیت‌ها را بازتاب می‌دهد. فریدون حیدری ملک‌میان با بهره‌گیری از عناصر بومی، اسطوره‌ها و ارجاعات ادبی، فضایی خلق کرده که در آن مرز میان واقعیت و خیال، گذشته و حال و فردیت و جمع سیال و لغزان است.

داستان در روستایی کوهستانی و در دل طبیعتی خشن و رازآلود می‌گذرد و شخصیت‌ها درگیر جست‌وجوی هویت، معنا و تعلق‌اند. روایت کتاب گاه به‌صورت اول‌شخص و گاه با فاصله‌گذاری روایی پیش می‌رود و فریدون حیدری ملک‌میان در لایه‌های مختلف، دغدغه‌هایی چون تنهایی، غربت، مرگ، عشق و پیوند با سنت‌ها را کاوش می‌کند. ساختار کتاب گاوهای هگل یا پلنگ پوتیفار به‌گونه‌ای است که هر بخش به‌تدریج تصویری کلی‌تر از جهان داستان و ذهنیت شخصیت‌ها را ارائه می‌دهد.

خلاصه داستان گاوهای هگل یا پلنگ پوتیفار

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان گاوهای هگل یا پلنگ پوتیفار با ورود راوی به روستایی کوهستانی آغاز می‌شود؛ جایی که او پس از سرگردانی و خستگی، توسط یک زن و اهالی روستا پناه داده می‌شود. راوی که گذشته‌ای مبهم و پررنج دارد، به‌تدریج در زندگی این زن و دخترش جا می‌افتد و با سکوت و رفتارهای خاص اهالی، پیوندی ناگسستنی پیدا می‌کند. حضور پلنگ، هم به‌عنوان حیوانی واقعی و هم نمادی از خطر، غرور و سرنوشت در سراسر روایت سایه می‌اندازد و مرگ شوهر زن به دست پلنگ، فضای داستان را به‌سمت اسطوره و افسانه سوق می‌دهد.

در بخش دوم، زاویه‌ی دید تغییر می‌کند و داستان از زبان پسری نوجوان روایت می‌شود که در جست‌وجوی گاو گمشده‌اش، وارد ماجراهایی رازآلود و خیال‌انگیز می‌شود. او در دل مه و جنگل با زنانی مرموز و برکه‌ای افسانه‌ای روبه‌رو می‌شود و تجربه‌ای مرزی میان واقعیت و رؤیا را از سر می‌گذراند. روایتْ پیوندی میان زندگی روزمره، باورهای بومی، اسطوره‌ها و خاطرات خانوادگی برقرار می‌کند و در نهایت، جست‌وجوی هویت، عشق و معنای زندگی را در دل طبیعت و سنت‌های روستایی به تصویر می‌کشد. کتاب با تداخل روایت‌ها و ارجاعات به متون کهن و اسطوره‌ای، مرز میان واقعیت و خیال را مبهم می‌کند و خواننده را به تأمل درباره‌ی سرنوشت، تعلق و معنای زیستن دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب گاوهای هگل یا پلنگ پوتیفار را بخوانیم؟

این کتاب با تلفیق عناصر اسطوره‌ای، فولکلور و زندگی روستایی، تجربه‌ای متفاوت از رمان ارائه می‌دهد. کتاب گاوهای هگل یا پلنگ پوتیفار نه‌تنها به لایه‌های روانی و ذهنی شخصیت‌ها می‌پردازد، بلکه با ارجاع به متون کهن و باورهای بومی، فضایی چندبعدی و پررمزوراز خلق می‌کند. روایت سیال میان واقعیت و خیال و پرداختن به موضوعاتی چون تنهایی، غربت، مرگ، عشق و پیوند با سنت‌ها این اثر را به انتخابی مناسب برای علاقه‌مندان به ادبیات معاصر و داستان‌های چندوجهی تبدیل کرده است. خواندن این کتاب فرصتی است برای مواجهه با جهان ذهنی و عینی انسان‌هایی که در دل طبیعت و سنت، به‌دنبال معنا و هویت‌اند.

خواندن کتاب گاوهای هگل یا پلنگ پوتیفار را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعه‌ی این کتاب به علاقه‌مندان رمان‌های معاصر ایرانی، دوستداران روایت‌های چندلایه و کسانی که به اسطوره‌ها، فولکلور و زندگی روستایی علاقه دارند، پیشنهاد می‌شود. همچنین افرادی که دغدغه‌ی هویت، تعلق، تنهایی و پیوند با سنت‌ها را دارند، می‌توانند از فضای خاص و روایت متفاوت این اثر بهره‌مند شوند.

درباره فریدون حیدری ملک‌ میان

فریدون حیدری ملک‌‌میان نویسند‌ی ایرانی متولد سال ۱۳۴۵ است. «روز هزار ساعت دارد» و «مرگ بی‌توبه بی‌وصیت» دیگر کتاب‌های او هستند.

بخشی از کتاب گاوهای هگل یا پلنگ پوتیفار

«ولی حالا نیز که دیگر کتابی در کار نیست، مانده‌ای در پاسخ به پیشنهاد دوباره و دیرهنگام پدر چه بگویی. با خود می‌اندیشی، شاید زمانی که هنوز صنعت چاپ و نشری در کار نبوده، چنین چیزی معمول بوده و اگر نسخه‌ای خاص از کتابی نادر به‌طور اتفاق یا امانت به دست اهل مشتاقش می‌رسیده، هم‌او نیز به‌راستی قلم‌پری برمی‌داشته و بار دیگر آن را برای خود کتابت می‌کرده. اما این شاید مربوط به گذشته‌های خیلی دور بوده. از زمان گوتنبرگ و اختراع دستگاه چاپ به بعد، دیگر چه کسی دل و دماغ چنین کار پرزحمتی را داشته؟ هرچند که البته وقتی دقت می‌کنی، متوجه می‌شوی که چهار قرن طول می‌کشد تا این اختراع به پادشاه‌نشین پدر برسد و او کاملاً حق دارد که بنا به دیده‌ها و شنیده‌های تا همین اواخر خود، هنوز خاطرهٔ خطاطان و کاتبان متبحر این دیار را محترم بشمارد. اما بر فرض محال که تو نیز به سرت بزند و اصلاً بخواهی چنین تصمیمی بگیری؛ واقعاً چقدر ممکن است طول بکشد که متن کامل یک کتاب قطور را از ابتدا تا انتها، کلمه‌به‌کلمه، واوبه‌واو، نقطه‌به‌نقطه، مثل مشق‌شب بچه‌دبستانی‌ها رونویسی کنی؟ چند روز؟ چند شب؟ گیرم تا وقتی که ازگیل‌های دیررس جنگلی روی شاخه‌ها بپزند و آبدار شوند. اما چندین و چند دفتر لازم است تا تمام سطرها و بندهای کتاب را به‌طور دقیق روی کاغذ بیاوری؟ از این گذشته، مگر حالا چقدر واجب است که مثلاً یک نسخهٔ دست‌نویس هم از آن برای خودت داشته باشی؟ فعلاً مسئله این است که گاو کتاب امانتی کتابخانه را خورده و تو نمی‌دانی با دست خالی چگونه به جلگه برگردی...»