کتاب خلق یک ذهن روانکاوانه

کتاب خلق یک ذهن روانکاوانه؛ روش و نظریه‌ای روانکاوانه نوشتهٔ فرد بوش و ترجمهٔ توفان گرکانی و سحر شهنازی است و نشر قطره آن را منتشر کرده است. این کتاب تلاشی است برای آمیختن روش‌های روانکاوانه با دیدگاه فرویدی معاصر. الگوی ساختاری فروید هرگز به‌عنوان روشی بالینی کاملاً توضیح داده نشد و فروید هیچگاه روش‌های ناشی از نظریهٔ توپوگرافیک را کاملاً رها نکرد. این کتاب روایت نویسنده است از اینکه چگونه الگوی ساختاری منجر به تغییرات گوناگونی در روش‌های روانکاوانه و هدف‌های درمان می‌شود.

درباره کتاب خلق یک ذهن روانکاوانه

کتاب خلق یک ذهن روانکاوانه دربارهٔ روش روانکاوانه‌ای است که در چهل سال گذشته توسط فرد بوش شکل گرفته و خلق یک ذهن روانکاوانه نام دارد و درعین‌حال، چشم‌انداز فرویدی تازه و معاصری به بسیاری از مسائل امروزی روانکاوی ارائه می‌کند. این چشم‌انداز بر اساس آن روند درمانی که پایهٔ اغلب نظریه‌های روانکاوانه است، به تغییر مسیر در رابطهٔ بیمار با ذهن خود نیاز دارد. بوش نشان می‌دهد که با رشد ذهن روانکاوانه بیمار می‌تواند به توانایی تغییر مسیر، از ناگزیری کنش به امکان تعقل، دست یابد. خلق یک ذهن روانکاوانه نتیجهٔ افزایش شفافیت در چگونگی کارکرد ذهن است که منجر به برخی تغییرات پارادایمی در روش روانکاوانه شده است. علی‌رغم اینکه روش‌های درک «شرایط انسانی» از زمان فروید تکامل یافته است، اما امکانات انتقال این درک به بیماران، آن هم به‌صورتی تعیین‌کننده، همیشه فراهم نبوده است. در طول کتاب فرد بوش نشان می‌دهد که هرچند تخصص تحلیلگر در روند درمان حیاتی است، اما او به‌جای آنکه نقش متخصص محتوای ذهن بیمار را ایفا کند عمدتاً باید آن کسی باشد که به بیمار کمک می‌کند تا خود او ذهن خود را بیابد.

خواندن کتاب خلق یک ذهن روانکاوانه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خلق یک ذهن روانکاوانه برای روانکاوان و روان‌درمانانی جالب است که علاقه‌مند به یادگیری نظریه و روشی هستند که مفهوم روانکاوانه و یافتن معناومفهوم را به‌طور کلی تلفیق می‌کنند. این کتاب به متخصصان امکان کاری متفاوت و نتیجه‌بخش‌تر با بیمارانشان را می‌دهد.

درباره فرد بوش

فرد بوش تحلیلگر کارآموزی‌دهنده و سوپروایزر در مرکز روانکاوانهٔ PINE، تحلیلگر و سوپروایزر جغرافیایی در انستیتوی روانکاوی مینسوتا، عضو هیئت‌علمی انستیتوی روانکاوانهٔ بوستون و انستیتوی روانکاوانهٔ ماساچوست و عضو IPTAR است. او بیش از شصت مقالهٔ روانکاوانه و دو کتاب چاپ کرده و آثارش به زبان‌های متعددی ترجمه شده است.

بخشی از کتاب خلق یک ذهن روانکاوانه

«احساس خوش‌اقبالی می‌کنم که در طول زندگی حرفه‌ای‌ام همیشه نیاز به نوشتن را تجربه کرده‌ام، اما این نیاز گرفتاری‌هایی را هم به همراه داشته است چرا که نویسنده شدن هرگز بخشی از برنامهٔ من نبود. نهایتاً متوجه شدم که می‌نویسم تا آنچه برایم روشن نیست را بهتر درک کنم و البته اینکه روانکاوی، زمین حاصلخیزی است برای بسیاری از معماهای گیج‌کننده اگر اجازهٔ مطرح کردن این معماها را به خود بدهیم. کتاب حاضر تفکری است دربارهٔ متأخرترین معماها و اینکه من چگونه آن‌ها را درک کرده‌ام. به‌هرحال قبل از پرداختن به این مطالب می‌خواهم برایتان بگویم که چگونه به این نقطه رسیدم.

برنامهٔ من روانکاو شدن نبود؛ در واقع در دوران من «درمان» آن چیزی بود که بچه‌ها را به‌خاطر رفتار نامناسب با آن تهدید می‌کردند. دیگر اینکه تقریباً همه در خانوادهٔ گستردهٔ من به تجارت مشغول بودند در نتیجه وقتی متوجه شدم که آرزویم برای بازیکن بیسبال شدن در یکی از تیم‌های بزرگ عملی نیست تصمیم گرفتم وکیل شرکت‌ها شوم. به‌هرحال سال سوم کالج نخستین کلاس روان‌شناسی را تجربه کردم و چنان مجذوب شدم که رشته‌ام را تغییر دادم و یک سال بیشتر در کالج ماندم تا نمرات لازم برای رشتهٔ روان‌شناسی را به دست آورم و بعد هم در رشتهٔ روانشناسی در دانشگاه ثبت‌نام کردم.

در آن دوران هنوز کمی فروید در دانشگاه تدریس می‌شد، نظریه‌های او در باب ذهن از همه بیشتر مرا قانع می‌کرد. با خواندن تعبیر رؤیا گویی کاشف بزرگ قرن پانزده یا شانزده شده بودم که دنیاهای جدید را کشف می‌کرد.

بعد از دانشگاه، راه خود را به انستیتوهای کارآموزی زیر نظر چند روانکاو پیشرو پیدا کردم. آن روزها تنها چند روان‌شناس در انجمن روانکاوان آمریکا وجود داشت.‌ در دوران کارآموزی‌ام در مرکز پزشکی دانشگاه کلرادو دو روان‌شناس در انستیتوی روانکاوی شیکاگو کارآموزی می‌دیدند. پس از دکترا در کارآموزی تعدادی روان‌شناس در کلینیک همپستد (مرکز آنا فروید امروزی) دورهٔ کارآموزی تحلیل کودک را می‌گذراندند. در انستیتوی روانکاوی میشیگان، در سال ۱۹۷۰، آنجا که من کارآموز روانکاوی بودم، در کلاس هفت نفره، سه روان‌شناس و یک استاد فلسفه هم بودند. بعدها، هروقت که توانستم از هیچ‌کاری در جهت ایجاد فرصت برای روان‌شناسان در انجمن روانکاوی آمریکا دریغ نکردم.

به یک معنا این کتاب تنها دربارهٔ یک موضوع است: معناومفهوم. یعنی اینکه ما چگونه درک و شناخت خود را به با معناومفهوم‌ترین شکل برای بیماران به آن‌ها منتقل کنیم. تنها در حال نوشتن کتاب بود که متوجه شدم نوشتن آن را چهل سال پیش آغاز کرده بودم.»