کتاب مخمل و جین تن خانواده ات کن

کتاب مخمل و جین تن خانواده ات کن، با عنوان انگلیسی Dress your family in corduroy and denim، نوشته دیوید سداریس و با ترجمه پویان رجایی، در سال ۱۳۹۷ توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه منتشر شده است. این اثر که در سال ۱۴۰۱ به چاپ دوم رسیده، مجموعه‌ای از روایت‌ها و خاطرات طنزآمیز درباره‌ی خانواده، بزرگ‌شدن، طبقه‌ی اجتماعی و روابط انسانی است که با نگاهی تیزبین و شوخ‌طبع به زندگی روزمره‌ی نویسنده و اطرافیانش می‌پردازد. سداریس با سبک خاص خود، جزئیات زندگی خانوادگی، تجربه‌های کودکی و نوجوانی و برخوردهایش با آدم‌های گوناگون را به تصویر می‌کشد و از خلال این روایت‌ها، به موضوعات عمیق‌تری چون هویت، حسرت، تفاوت طبقاتی و جست‌وجوی جایگاه فردی اشاره می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب مخمل و جین تن خانواده ات کن اثر دیوید سداریس

کتاب مخمل و جین تن خانواده‌ات کن اثری از دیوید سداریس است که با نگاهی طنزآمیز و گاه تلخ به خاطرات و تجربه‌های خانوادگی می‌پردازد. ساختار کتاب بر پایه‌ی روایت‌های کوتاه و اپیزودیک شکل گرفته و هر فصل به ماجرایی مستقل اما مرتبط با کلیت زندگی نویسنده و خانواده‌اش اختصاص دارد. سداریس در این کتاب، با زبانی صمیمی و جزئی‌نگر، از کودکی و نوجوانی خود در کارولینای شمالی، روابط پیچیده با والدین و خواهرانش و مواجهه با مسائل اجتماعی و طبقاتی سخن گفته است.

روایت‌ها گاه به گذشته‌های دور و گاه به لحظه‌های روزمره می‌پردازند و از خلال خاطرات خانوادگی، تصویری چندوجهی از جامعه‌ی آمریکایی و دغدغه‌های فردی ارائه می‌دهند. طنز و شوخ‌طبعی خاص دیوید سداریس، حتی در روایت تلخ‌ترین یا عجیب‌ترین اتفاقات، به این اثر حال‌وهوایی متفاوت بخشیده است. کتاب مخمل و جین تن خانواده‌ات کن هم به روابط خانوادگی و هم به موضوعاتی چون حسرت، آرزوهای برآورده‌نشده، تفاوت‌های طبقاتی و تأثیر پول بر روابط انسانی پرداخته است.

خلاصه داستان مخمل و جین تن خانواده ات کن

کتاب مخمل و جین تن خانواده‌ات کن مجموعه‌ای از روایت‌های شخصی دیوید سداریس درباره‌ی خانواده، بزرگ‌شدن و تجربه‌های زیسته‌ی اوست. نویسنده با نگاهی طنزآمیز و گاه انتقادی، خاطراتی را از دوران کودکی و نوجوانی خود بازگو می‌کند؛ از ماجرای خرید خانه‌ی دوم و حسرت داشتن چیزی که هرگز به دست نیامد تا رقابت‌های خواهر و برادرها برای جلب‌توجه والدین و تلاش برای یافتن جایگاه در میان هم‌سالان.

دیوید سداریس در روایت‌هایش به جزئیات روابط خانوادگی، نقش والدین در شکل‌گیری شخصیت فرزندان و تأثیر طبقه‌ی اجتماعی بر آرزوها و رفتارها می‌پردازد. او با توصیف موقعیت‌هایی مانند مهمانی‌های شبانه، سفرهای خانوادگی و مواجهه با بستگان ثروتمند، به تفاوت‌های طبقاتی و حسرت‌های پنهان اشاره می‌کند. طنز تلخ و نگاه جزئی‌نگر سداریسْ روایت‌ها را از سطح خاطره‌نویسی صرف فراتر برده و به تأملی درباره‌ی هویت، حس تعلق و معنای موفقیت در جامعه‌ی معاصر تبدیل کرده است.

چرا باید کتاب مخمل و جین تن خانواده ات کن را بخوانیم؟

کتاب مخمل و جین تن خانواده‌ات کن با روایت‌هایی سرشار از طنز و جزئی‌نگری، تصویری ملموس و گاه گزنده از روابط خانوادگی و تجربه‌های زیسته ارائه می‌دهد. این اثر با پرداختن به موضوعاتی مانند حسرت، تفاوت طبقاتی، آرزوهای برآورده‌نشده و جست‌وجوی جایگاه فردی، فرصتی برای هم‌ذات‌پنداری و بازاندیشی درباره‌ی زندگی روزمره فراهم می‌کند. سبک روایت سداریس که میان شوخی و تلخی در نوسان است، باعث می‌شود حتی ساده‌ترین اتفاق زندگی خانوادگی به موضوعی جذاب و قابل‌تأمل تبدیل شود. خواندن این کتاب هم برای علاقه‌مندان به خاطره‌نویسی و طنز و هم برای کسانی که به‌دنبال شناخت بهتر روابط انسانی و پیچیدگی‌های خانواده هستند، تجربه‌ای متفاوت و ارزشمند خواهد بود.

خواندن کتاب مخمل و جین تن خانواده ات کن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان به طنز اجتماعی، خاطره‌نویسی و داستان‌های خانوادگی و کسانی که دغدغه‌ی هویت، تفاوت طبقاتی یا روابط میان‌فردی را دارند، پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که به‌دنبال بازاندیشی درباره‌ی تجربه‌های زیسته و معنای موفقیت در زندگی روزمره هستند، مناسب است.

درباره دیوید سداریس

دیوید ریموند سداریس (David Raymond Sedaris، زاده‌ی ۲۶ دسامبر ۱۹۵۶) طنزنویس، کمدین و نویسنده است. او در سال ۱۹۹۲ به‌شکل گسترده شناخته شد؛ زمانی که رادیوی NPR مقاله‌ی Santaland Diaries را از او پخش کرد. نخستین مجموعه‌ داستان و جستارهایش با عنوان Barrel Fever در سال ۱۹۹۴ منتشر شد و کتاب Naked (۱۹۹۷) آغاز مجموعه‌ای از آثار پرفروش او در فهرست نیویورک‌تایمز بود. مجموعه‌ی Me Talk Pretty One Day (۲۰۰۰) نیز جایزه‌ی توربر طنز آمریکایی را برایش به ارمغان آورد.

طنز سداریس غالباً رنگ‌وبوی خودزندگی‌نامه دارد و معمولاً حول محور زندگی خانوادگی، بزرگ‌شدن در طبقه‌ی متوسط حومه‌ی رالیِ کارولینای شمالی، ریشه‌ی یونانی، هم‌جنس‌گرایی، شغل و تجربه‌های کاری، تحصیل، مصرف مواد، رفتارهای وسواس‌گونه و همچنین زندگی‌اش در فرانسه، لندن، نیویورک و منطقه‌ی ساوت‌داونز انگلستان می‌چرخد. سداریس در سال ۲۰۱۹ به عضویت آکادمی هنرها و ادبیات آمریکا درآمد.

او در جانسون سیتی نیویورک به دنیا آمد. مادرش شارون الیزابت و پدرش لو سداریس، مهندس IBM، بود. مادرش ریشه‌ی انگلیسی‌ـ‌آمریکایی داشت و پدرش از خانواده‌ای می‌آمد که از یونان مهاجرت کرده بودند. مادر پروتستان بود و پدر ارتدوکس یونانی. سداریس نیز در همین سنت مذهبی بزرگ شد.

او دوران کودکی و نوجوانی را عمدتاً در حومه‌ی رالی گذراند و دومین فرزند از شش فرزند خانواده بود. خواهرش، تیفانی، در سال ۲۰۱۳ در اثر خودکشی درگذشت و سداریس بعدها در جستار Now We Are Five (که در نیویورکر چاپ شد و در مجموعه‌ی Calypso آمد)، به این تجربه پرداخت.

سداریس پس از پایان دبیرستان، مدتی کوتاه در دانشگاه وسترن کارولاینا درس خواند. سپس به کنت استیت رفت و در سال ۱۹۷۷ ترک تحصیل کرد. در نوجوانی و دهه‌ی ۲۰ زندگی‌اش سراغ هنرهای تجسمی و پرفورمنس رفت و در چندین جستار، از ناکامی‌هایش نوشت. او در سال ۱۹۸۳ به شیکاگو رفت و در سال ۱۹۸۷ از مؤسسه‌ی هنر شیکاگو فارغ‌التحصیل شد.

سداریس درحالی‌که کارهایی پراکنده در رالی، شیکاگو و نیویورک انجام می‌داد، در کلوبی در شیکاگو توسط مجری رادیویی، آیرا گلس، کشف شد؛ زمانی که بخشی از دفترچه‌خاطراتی را که از سال ۱۹۷۷ می‌نوشت، با صدای بلند خواند. گلس او را به برنامه‌ی محلی خودش دعوت کرد و همین مسیر به حضور او در NPR و پخش Santaland Diaries در سال ۱۹۹۲ انجامید؛ روایتی طنزآمیز از تجربه‌ی کارکردن به‌عنوان اِلف در فروشگاه میسیزِ نیویورک در ایام کریسمس. این برنامه به‌شدت محبوب شد و سداریس را به چهره‌ای شناخته‌شده تبدیل کرد.

پس از آن، او به نویسندگی و اجرای منظم قطعه‌های صوتی ادامه داد، با ناشر قرارداد بست و به‌تدریج به یکی از مهم‌ترین جستارنویسان طنز آمریکایی تبدیل شد؛ با همکاری‌های متعدد با نشریاتی مثل The New Yorker و Esquire. او همچنین در حوزه‌ی اجرا بسیار فعال است: چندین نامزدی گرمی برای آلبوم‌های گفتاری/ کمدی دارد و مجموعه‌ برنامه‌ی Meet David Sedaris برای BBC Radio ۴ نیز از کارهای شاخص اوست.

در سال‌های اخیر، بحث‌هایی مطرح شده که آیا برخی از روایت‌های سداریس آن‌قدر دقیق و مستند هستند که ناداستان محسوب شوند یا نه. در پاسخ، بسیاری تأکید کرده‌اند که خواننده‌ی آثار سداریس معمولاً می‌داند او برای اثرگذاری طنز، گاه واقعیت را اغراق‌آمیز یا بازآرایی می‌کند. همچنین برخی رسانه‌ها مثل NPR، به بعضی قطعه‌ها برچسب داستانی می‌زنند و نشریاتی مانند نیویورکر، سیاست‌های سخت‌گیرانه‌ی فکت‌چک دارند. او همراه با خواهرش، امی سداریس، چند نمایش‌نامه نیز نوشته است. همچنین بیش از ۴۰ جستار برای نیویورکر نوشته و از چهره‌های ثابت این مجله به شمار می‌آید.

سداریس زمانش را بین ساسکس غربی انگلستان و نیویورک تقسیم می‌کند و با عادتی عجیب اما مشهور ـ جمع‌کردن زباله از کنار جاده‌ها ـ در محل زندگی‌اش شناخته می‌شود.

از کتاب‌های منتشرشد‌ه از او به فارسی می‌توان به کالیپسو، تب بشکه، بیا با جغدها درباره‌‌ی دیابت تحقیق کنیم، بالاخره یه روزی قشنگ حرف می‌زنم، تعطیلات بی‌دغدغه و مادربزرگت رو از این‌جا ببر! اشاره کرد.

بخشی از کتاب مخمل و جین تن خانواده ات کن

«خانه همان‌طور که پدر و مادرمان وعده داده بودند عالی بود. کلبه‌ای قدیمی بود با دیوارهای روکش‌شده از چوب کاج که به هر اتاق کیفیت خیالی یک خلوتگاه را می‌داد. نور از کرکره‌های پنجره روی باریکه‌های چوب می‌افتاد و اثاثیه - که همراه خانه فروخته شده بودند - سلیقۀ ناخدایی کارکشته را نشان می‌داد. بعد از اینکه اتاق‌هامان را انتخاب کردیم و تمام شب را بیدار ماندیم و در ذهنمان اثاث‌ها را بازچینی کردیم، نوبت پدر رسید که بگوید: «حالا یه لحظه صبر کنید ببینم، این هنوز مال ما نشده.» تا بعدازظهر فردا به این نتیجه رسیده بود که زمین گلف چندان هم خوب نبوده، بعد به مدت دو روز پشت‌سرهم بارندگی بود و اعلام کرد که عاقلانه‌ترین کار این است که یک قطعه زمین بخریم، چند سال صبر کنیم و به فکر ساختن جایی برای خودمان باشیم. «منظورم اینه که بیایید عملگرا باشیم.» مادر بارانی‌اش را پوشید، یک کیسه پلاستیک بست دور سرش و رفت ایستاد کنار آب و برای اولین‌بار در زندگی‌مان دقیقاً می‌دانستیم آنجا چه فکری می‌کند.»