کتاب 1984

کتاب 1984 نوشتهٔ جورج اورول و ترجمهٔ ندا رحمانی است. انتشارات چترنگ این رمان مصور سیاسی را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب 1984

کتاب 1984 یک رمان مصور و برداشتی از رمان مشهور ۱۹۸۴، شاهکار جورج اورول است که مطالب کتاب را به‌ یاری تصویرسازی به خواننده منتقل می‌کند. سبک خاص تصویرسازی‌های «فیدو نِستی» در این کتاب، نشانی از فضای بسته و خوفناک این پادآرمان‌شهر دارد. در این کتاب پیشگویانه که اورول در سال ۱۹۴۹ میلادی آن را نوشته است، با پادآرمان‌شهری تحت‌حکومتی تمامیت‌خواه روبه‌رو هستیم که تمام شئون زندگی افراد را در گذشته و حال و آینده در اختیار خود گرفته است. فیدو نِستی، تصویرگر این کتاب، بالغ بر سی سال است که در حوزۀ تصویرگری و کمیک مشغول به کار است. نقاشی‌های او را می‌توان در روزنامۀ فولیا دِ س. پائولو و مجلۀ نیویورکر و نیز کتاب‌ها و روی جلدهای گوناگون دید.

در رمان مصور ۱۹۸۴، شخصیت اصلی، مردی به نام «وینستون» است. او سی‌وچند ساله است و در خانه‌ای فرسوده زندگی می‌کند. وینستون یک کارمند در تنها حزب موجود این جامعه است. در خانهٔ او تلویزیونی همواره روشن است و پلیس اندیشه از این طریق بر فعالیت‌های روزمرهٔ او نظارت می‌کند. وینستون کارمند ادارهٔ حقیقت است؛ جایی که در آن تاریخ به نفع خواست و منافع حزب تحریف می‌شود. در این جامعه نوشتن جرم است. وینستون دفترچهٔ کوچکی دارد که آن را پنهان کرده است. او در آن دفترچه از روزمره‌اش، محل کارش، دختری به نام «اوبرین» که به نظر می‌رسد علیه حزب کار می‌کند و... نوشته است. وینستون به دفترچهٔ خود نگاه می‌کند و متوجه می‌شود بارها در آن نوشته است «مرگ بر ناظر کبیر». این جرمی غیر قابل بخشش است!

نافرمانی‌های وینستون با نوشتن و آغاز ارتباط با دختری به نام «جولیا» آغاز می‌شود. فکرکردن و عاشق‌شدن در این جامعه بهای گزافی دارد. آشنایی وینستون با جولیا آغازی است بر مبارزات پنهانی آن دو علیه حزب. وینستون طی این فرایند است که با اوبرین ملاقات می‌کند و عضو انجمن اخوت می‌شود، اما در اصل اوبرین مأمور مخفی حزب است که مسئول بازداشت افراد با جرایم فکری است. وینستون و جولیا توسط اوبرین به وحشتناک‌ترین اشکال جسمی و روحی شکنجه می‌شوند. این روند تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که وینستون بپذیرد که حقیقتی جز آنچه حزب می‌گوید، وجود ندارد! در نهایت وینستون و جولیا آزاد می‌شوند. آن دو هم‌دیگر را ملاقات می‌کنند، اما دیگر علاقه‌ای میان آن دو وجود ندارد. وینستون در تصویر پایانی داستان، هنگامی که دارد به اخبار نگاه می‌کند، متوجه می‌شود که عاشق ناظر کبیر شده است!

خواندن کتاب 1984 را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی معاصر انگلستان و قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

درباره جورج اورول

اریک آرتور بلر با نام مستعار جورج اورول در ۲۵ ژوئن ۱۹۰۳ در شهر موتیهاری در بیهار در هند متولد شد. او داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و شاعری انگلیسی بود که بیشتر برای ۲ رمان سرشناس و پرفروشش «مزرعهٔ حیوانات» و «۱۹۸۴» شناخته شد. هر دوی این کتاب‌ها به وضعیت حکومت‌های دیکتاتوری می‌پردازند.

جرج اورول مدتی به‌عنوان پلیس سلطنتی هند در برمه فعالیت می‌کرد. زندگی در هند و انگلیس سبب شد تا با فقر آشنا شود و این آشنایی، دیدگاهی جدید به او و کارهایش بخشید. اورول در دوران جوانی همیشه به‌دنبال کسب تجربه‌های تازه بود؛ به همین دلیل مدتی کنار فقرا، افراد بی‌خانمان و کارگرانِ فصلی لندن و پاریس زندگی کرد؛ او حتی مدتی در آشپزخانهٔ یک هتل در بخش ظرفشویی کار می‌کرد. در همین زمان بود که تصمیم گرفت شروع به نوشتن تجربیات خودش از زندگی در فقر کند. کتاب‌های «آس و پاس در لندن» و «پاریس و دختر کشیش» حاصل همین تجربیات او هستند.

اورول در در دههٔ ۱۹۳۰ به اسپانیا رفت تا علیه ارتش فاشیست ژنرال فرانکو بجنگد. او در همین زمان درگیر بیماری مزمن ریوی شد. بیماری‌ای که برای او نتیجهٔ جنگ بود. اورول پس از جنگ، کتاب «درود بر کاتالونیا» را بر اساس دیده‌های خود در اسپانیا نوشت. زندگی او همواره درگیر اتفاقات جدید بود. کمی بعد از بستری‌شدن جورج اورول در بیمارستان به‌دلیل بیماری مزمن سل که از زمان جنگ با آن درگیر بود، در همان بیمارستانی که بستری شده بود، با «سونیا برونل» ازدواج کرد. بسیاری از منتقدان معتقدند شخصیت سونیا الگوی اورول برای ساخت شخصیت جولیا در کتاب ۱۹۸۴ بوده است. اورول عاشق کشیدن سیگار بود و حتی بعد از بیماری شدید ریه‌اش که نتیجه جنگ بود، حاضر نشد سیگار را ترک کند؛ به همین دلیل در بیمارستان بستری شد و ۷ ماه پس از چاپ کتاب «۱۹۸۴»، در ۲۱ ژانویه ۱۹۵۰ از دنیا رفت.

برخی از آثار جورج اورول عبارت‌اند از:

(۱۹۳۴) روزهای برمه/ (۱۹۳۵) دختر کشیش/ (۱۹۳۶) به آسپیدیستراها رسیدگی کن (پول و دیگر هیچ)/ (۱۹۳۹) هوای تازه (گریز)/ (۱۹۴۵) قلعه حیوانات/ (۱۹۴۹) ۱۹۸۴/ (۱۹۳۳) آس‌وپاس‌ها در پاریس و لندن/ (۱۹۳۷) جاده به‌سوی اسکلهٔ ویگان/ (۱۹۳۸) درود بر کاتالونیا.