کتاب مدرسه کیفی

کتاب مدرسه کیفی نوشتهٔ ویلیام گلسر و ترجمهٔ علی صاحبی است. انتشارات سایه سخن این کتاب را منتشر کرده است. این اثر در باب فرایند آموزش اثربخش مدیریت دانش‌آموزان بدون توسل به زور است.

درباره کتاب مدرسه کیفی

نویسندهٔ کتاب مدرسه کیفی (The Quality School) باور دارد که آموزش‌دادن در بهترین شرایط نیز کار دشواری است، ولی نادیده‌گرفتن نیازهای دانش‌آموزان یا معلمان، این شغلِ ذاتاً دشوار را به شغلی غیرممکن تبدیل می‌کند. هر روش آموزش‌دهی که نیازهای دانش‌آموزان و معلمان را نادیده بگیرد، به شکست خواهد انجامید. ویلیام گلسر در این کتاب که ویراستهٔ «سید محمد حسینی» است، برای فراهم‌ساختن چارچوب نظری برای معلمان و برنامه‌ریزان مدارس کوشیده است. او در این کتاب مؤلفه‌های بنیادین مدرسه و کلاس درس کیفی را با مثال‏‌های عینی ارائه داده است. او در این کتاب «سیستم» آموزش و مدرسه را مسئول ایجاد شرایط یادگیری دانش‌آموزان دانسته و ازاین‌روی سعی داشته است چارچوب نظری و راهکارهای عملی مؤثر و مبتنی بر یک تئوری منسجم را به دست دهد. این اثر نخستین‌بار در سال ۱۹۹۰ میلادی به انتشار رسید.

خواندن کتاب مدرسه کیفی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب فرایند آموزش اثربخش مدیریت دانش‌آموزان بدون توسل به زور پیشنهاد می‌کنیم.

درباره ویلیام گلسر

ویلیام گلسر، روان‌پزشک پیشرو و شناخته‌شدهٔ بین‌المللی است. اگرچه نام او از سال ۱۹۶۵ و به‌خاطر ابداع واقعیت‌درمانی در عرصهٔ روان‌پزشکی معروف شد، امروزه نام گلسر با «تئوری انتخاب» و کاربست‌های گستردهٔ آن در قلمرو بهداشت روانی، آموزش‌وپرورش و مدیریت نیروی انسانی بیش‌تر عجین است. دکتر گلسر در سال ۱۹۲۵ در کلیولند اُهایو به دنیا آمد و همان‌جا پرورش یافت. بعدها وارد دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه کِیس وسترن ریزرو در کلیولند شد. در سال‌های ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۷ دورهٔ روان‌پزشکی خود را در بیمارستان معلولان جنگی لس‌آنجلس غربی و در دانشگاه UCLA گذراند و تحت‌تأثیر آموزه‌های استادش «دکتر هرینگتون» از روان‌پزشکی سنتی فاصله گرفت. تحصیلات اولیۀ گلسر در مهندس شیمی بود، اما از زمانی که برایش مشخص شد روان‌پزشکی علاقه واقعی‌اش در زندگی است، کار در رشتهٔ شیمی را رها کرد و به روان‌پزشکی تغییر مسیر داد. گلسر در سال ۱۹۶۱ دورهٔ روان‌پزشکی خود را به پایان رساند. از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۸۶ با رویکرد واقعیت‌درمانی به‌عنوان روان‌پزشک در مطب خصوصی و مراکز اصلاح و بازپروری نوجوانان بزهکار به درمان اشتغال داشت. مسیر حرکت گلسر دربردارندهٔ پیشرفت‌های مداوم در عرصهٔ کار کلینیکی، سخنرانی و تدریس و نوشتن بود. او بیش از ۲۰ کتاب نوشته است. در سال ۱۹۶۵ کتاب «واقعیت‌ درمانی» و در سال ۱۹۶۹ کتاب «مدارس بدون شکست» را منتشر کرد (این کتاب چند سال بعد با ویرایش جدید و نام «هر دانش‌آموزی می‌تواند موفق شود»، منتشر شد.). گلسر در سال ۱۹۹۸ با انتشار کتاب «تئوری انتخاب» بیش از پیش مفهوم انگیزش و عامل ایجاد‌کنندهٔ رفتار را از منظر روان‌شناسی کنترل درونی بسط داد؛ همچنین در سال ۲۰۰۳ با انتشار کتاب «هشدار: روان‌پزشکی می‌تواند برای سلامتی شما خطرناک باشد!» و در سال ۲۰۰۷ با کتاب «هشت درس برای زندگی زناشویی شادتر»، به تعالی و بهبود سلامت روانی جامعهٔ جهانی مشارکت بسیار کرد.

مشاهدات سیستماتیک دکتر گلسر او را به این نتیجه رساند که ما انسان‌ها به‌طور ژنتیکی موجوداتی اجتماعی هستیم و برای بقا و زنده‌ماندن به یکدیگر نیازمندیم. بر این اساس گلسر معتقد است همواره یک مشکل ارتباطی (به‌معنی یک رابطۀ خراب، نارضایتمند یا قطع یک رابطۀ مهم) عامل زیرین مشکلات روان‌شناختی ما است. بیشتر مشکلات روانی ما از ناتوانی ما در خوب کنارآمدن با افراد مهم زندگیمان نشئت می‌گیرد. در سال ۲۰۰۰ میلادی بود که دانشگاه سانفرانسیسکو درجهٔ دکتری افتخاری علوم انسانی را به ویلیام گلسر اعطا کرد. او در مارس ۲۰۰۳ از سوی انجمن مشاورهٔ آمریکا به‌عنوان فردی که سهم قابل‌توجهی در گسترش و ارتقای کیفی مشاوره و کار حرفه‌ای خود داشته، مورد تقدیر قرار گرفت؛ همچنین در آوریل ۲۰۰۴ انجمن مشاورهٔ آمریکا برای پایه‌گذاری واقعیت‌درمانی، نشان «اسطورهٔ مشاوره» را به گلسر اعطا کرد. سرانجام در سال ۲۰۰۵ انجمن روان‌شناسی آمریکا عنوان بسیار والای «استاد ممتاز در درمانگری» را به گلسر نسبت داد که بزرگ‌ترین لقب ممکن برای اعطا به یک فرد به شمار می‌رود. کتاب‌های پرفروش ویلیام گلسر که در ایران توسط «علی صاحبی» ترجمه شده‌اند و توسط انتشارات سایه سخن به چاپ رسیده‌اند، عبارتند از: «تئوری انتخاب»، «درآمدی بر روان‌شناسی امید»، «ازدواج بدون شکست (حل معمای ازدواج از طریق تئوری انتخاب)» و «هشت درس برای زندگی زناشویی شادتر».

درباره علی صاحبی

علی صاحبی در سال ۱۳۴۳ در گرگان متولد شد. دورۀ کارشناسی و کارشناسی‌ارشد خود را در دانشگاه تهران گذراند. در سال ۱۳۷۵ در رشتۀ روان‌شناسی بالینی از دانشگاه نیوساوت‏ ولزِ سیدنی درجهٔ دکتری گرفت و در ۱۳۷۷ به دریافت درجۀ فوق‌دکتری در اختلالات وسواس از کلینیک اختلالات اضطرابی دانشگاه سیدنی نایل آمد. او دوره‌های رسمی «شناخت‌درمانی» را زیر نظر «آلبرت آلیس» گذراند و گواهی رسمی «طرح‌واره‌درمانی» را از «جفری یانگ» گرفت. مدت ۸ سال به‌عنوان مدرس روان‌شناسی بالینی در دانشگاه فردوسی مشهد فعالیت کرد. در سال ۲۰۰۶ میلادی به جنبش روان‌شناسی مثبت‌نگرِ تئوری انتخاب و مؤسسۀ واقعیت‌درمانی «دکتر ویلیام گلسر» پیوست و به‌عنوان مربی ارشد و عضو هیئت‌علمی مؤسسه فعالیت کرد. در سال ۲۰۰۸ با دریافت مجوز رسمی از ویلیام گلسر، مرکز آموزش واقعیت‌درمانی ایران را بنیان‌گذاری کرد. از دکتر علی صاحبی ده‌ها جلد کتاب و ۱۴ cd آموزشی و چندینDVD صوتی/ تصویری و ِِبیش از ۳۵ مقاله در مجلات علمی و پژوهشی منتشر شده است. او که همهٔ کتاب‌های ویلیام گلسر را ترجمه کرده، از شاگردان بنام او بوده است که در سال ۲۰۱۲ نامۀ تقدیری از دکتر گلسر نیز دریافت کرد.

بخشی از کتاب مدرسه کیفی

«هر کسی تئوری انتخاب را بفهمد، درمی‌یابد یافته‌های دمینگ در زمینۀ مدیریت درست است: تا کارکنان باور نکنند در کاری که از آن‌ها خواسته شده کیفیتی وجود دارد، تلاش بیش‌تری نشان نخواهند داد. وقتی درگیر کاری هستیم که می‌دانیم کیفیت چندانی ندارد، هرقدر هم تلاش کنیم، نیاز ما به قدرت ارضا نمی‌شود. تکالیف زیادِ درسی نمونۀ کیفیت پایین فعالیت تحصیلی در مدارس است. اگرچه تعریف مفهوم کیفیت دشوار به نظر می‌رسد، در عمل نمی‌توانیم کار کیفی را از کار غیرکیفی تشخیص دهیم. دانش‌آموزان نیز در فعالیت‌های مربوط به درس و تحصیل کیفیتی نمی‌یابند. از سوی دیگر، آن‌ها به‌آسانی در فعالیت‌های فوق‌برنامۀ خود کیفیت را مشاهده می‌کنند، آن‌ها کیفیت موسیقی و نمایش را متوجه می‌شوند و هنگام تماشای مسابقات فوتبال به‌آسانی می‌توانند تیم خوب را از دیگر تیم‌ها تشخیص دهند.

دانش‌آموزان فعالیت‌های فوق‌برنامه را با سختکوشی انجام می‌دهند. آن‌ها تفریح و سرگرمی، آزادی ، قدرت و روابط بین‌فردی می‌خواهند و می‌توانند آن‌ها را در این فعالیت‌ها پیدا کنند؛ این‌ها چیزهایی است که به این فعالیت‌های فوق‌برنامه کیفیت می‌بخشد. از آن‌جایی که این فعالیت‌ها انتخابی و دلبخواه هستند، از جذابیت بیش‌تری برخوردارند. آزادی انتخاب، به انتخاب ما کیفیت می‌بخشد. به‌طور مثال، اگر دانش‌آموزان را به بازی فوتبال مجبور کنیم، از کیفیت آن به‌شدت کاسته می‌شود. همچنین وقتی عقیده داشته باشیم کیفیتی در فعالیت‌های ما (چه انتخابی چه اجباری) وجود ندارد، از شدت تلاشمان کاسته می‌شود.»