کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم

کتاب الکترونیکی تصمیم گرفتم خودم باشم نوشتۀ کیم سوهیون و ترجمۀ فریماه بیابانی است و انتشارات دانش‌آفرین آن را منتشر کرده است. در کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم، می‌توانید با توصیه‌ها و راهکارهای سودمند در خصوص رویارویی و پذیرش شخصیت واقعی خود آشنا شوید. می‌خوانید که نباید در قبال مسائلی که خجالت‌آور نیستند، شرمسار باشید، بلکه به‌جای آن باید عزت‌نفس خود را تقویت کرده و با وجود هر عیب و نقصی، خود را بیشتر دوست بدارید.

درباره کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم

کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم، به قلم کیم سوهیون، از پرفروش‌ترین کتاب‌های کره جنوبی است. این کتاب با زبانی ساده و صمیمی، راهنمایی سرشار از توصیه‌های سودمند ارائه می‌دهد و به شما می‌آموزد بر احساس پوچی غلبه کنید، معیارهای خودتان را بیابید، تحت‌تأثیر تجویزها و نظرات غیرمنطقی دیگران تصمیم نگیرید و با وجود نقص‌ها و کاستی‌ها از زندگی لذت ببرید.

زمانی کیم سوهیون نویسندۀ اهل کره‌ جنوبی، دائماً احساس پوچی و سردرگمی داشت. همیشه بار سنگین خطایی مبهم را با خودش حمل می‌کرد؛ انگار که اشتباه بزرگی مرتکب شده باشد، اما نداند آن اشتباه چیست. به‌عنوان یک دانشجو و بعدها شاغل، در مورد درست یا غلط‌بودن انتخاب رشته یا شغلش مطمئن نبود. احساس می‌کرد به اندازۀ کافی کتاب نمی‌خواند. مهارت‌هایش را به‌درستی نمی‌شناخت، تضمینی برای آینده‌اش نداشت و فکر می‌کرد آدم بی‌ارزشی است. اوضاع به همین منوال می‌گذشت و او به جست‌وجوی دلایل احساساتش می‌گشت. کم‌کم به این دلایل پی برد و به این نتیجه رسید که حتی اگر از نظر تمام دنیا آدم بی‌ارزشی محسوب شود، خودش باید به خودش احترام بگذارد و بی‌دلیل احساس مقصر بودن نداشته باشد.

به عقیدۀ نویسندۀ کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم، ریشۀ اضطراب و احساس بدبختی، در فرایندهای شیمیایی و هورمونیِ درون بدن نیست، بلکه از روابط ما با اطرافیانمان و جامعه نشئت می‌گیرد. مسائلی همچون اضطرار امرارمعاش، توهین، تبعیض، بی‌اعتمادی و رقابت به همۀ ما احساس بی‌ارزش بودن می‌دهند و باعث می‌شوند بدون اینکه خطای بزرگی از ما سرزده باشد، خودمان را سرزنش کنیم و به‌خاطر مسائل بی‌اهمیت، شرمنده شویم؛ بنابراین باید شجاع باشیم و خودمان و دیگران را از گزند این احساسات باطل حفظ کنیم.

نویسنده در بخش اول کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم، دربارۀ عزت‌نفس توضیح می‌دهد و می‌گوید در هر شرایطی در برابر توهین بایستیم و شجاعت این را داشته باشیم که اگر مورد بی‌احترامی قرار گرفتیم، بیهوده تواضع نشان ندهیم و وانمود نکنیم که همه چیز عادی است! نگذاریم آدم‌های رهگذر زندگی‌مان به ما آسیب بزنند و درعین‌حال خودمان نیز به دیگران حسادت و توهین نکنیم.

کیم سوهیون در بخش دوم کتاب به این می‌پردازد که مثل خودمان زندگی کنیم. برای اینکه چنین چیزی را یاد بگیریم، سؤال‌هایمان را در مورد زندگی پشت‌گوش نیندازیم. راحت‌طلب نباشیم و به تجویزهای دیگران اکتفا نکنیم. شجاعانه با خود حقیقی‌مان روبه‌رو شویم و سلیقۀ خود را بسازیم. او در بخش سوم این اثر راه‌هایی را برای پایین آوردن اضطراب ارائه می‌کند و می‌گوید که باید عدم قطعیتِ زندگی و احساس نگرانی را بپذیریم و یاد بگیریم با مشکلات زندگی کنیم.

بخش چهارم کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم، هنر زندگی‌کردن در کنار هم را توضیح می‌دهد. کنارگذاشتن نگاه رقابتی، رعایت حد و مرزهای دیگران و تشخیص بزرگی و کوچکی رنج‌ها، از جمله موارد مهم این بخش است. در بخش پنجم با خوب جنگیدن، کمک‌کردن به دیگران و نسنجیدن خود با اعداد و پول به‌سوی زندگی بهتر می‌رویم و در نهایت در بخش ششم، با نترسیدن از گذشته و تجربه‌کردن و ساده گرفتن زندگی، گام‌هایمان را به‌سوی یکی زندگی خوب تکمیل می‌کنیم.

خواندن کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای کسانی که به مطالعهٔ کتاب‌های خودیاری و خودشناسی علاقه‌ دارند، مناسب است.

بخشی از کتاب تصمیم گرفتم خودم باشم

«وقتی بچه بودم، برنامه‌ای در تلویزیون پخش می‌شد به اسم «نسل موفق» که در آن داستان‌هایی از افراد موفق نمایش داده می‌شد. قهرمان داستان هر هفته تغییر می‌کرد، اما داستان‌هایی که آن‌ها تعریف می‌کردند همیشه شبیه به هم بودند. آن‌ها گذشته‌ی اسف‌باری داشتند و حالا همگی بلااستثنا زندگی‌شان از این رو به آن رو شده و تبدیل به آدم‌های موفقی شده بودند. این برنامه در کل، تلاش فراوان و عزم راسخ آن‌ها را که برای رسیدن به این موقعیت نیاز بود، به تصویر می‌کشید.

وقتی آن برنامه را می‌دیدم، احساس می‌کردم که می‌توانم از انواع شرایط سخت عبور کنم و با تلاش‌های مداوم به موفقیت برسم؛ ولی بزرگ‌تر که شدم، فهمیدم آن برنامه صرفاً آموزش شایسته‌سالاری بود. هر کسی با توانایی و تلاش به موفقیت می‌رسد؛ همان چیزی که در کتاب‌های خودسازی می‌گویند.

اما در واقعیت این دو، کلیدهای اصلی موفقیت به حساب نمی‌آیند، بلکه فقط دو راه از راه‌های متعدد موفقیت هستند.

دلیل اینکه این فرمول برای رسیدن به موفقیت‌های افسانه‌ای در قدیم جواب می‌داد، این بود که در آن زمان اقتصاد کره به‌سرعت در حال توسعه بود و همه کم و بیش فقر شدید و یکسان را در کنار ثروت تجربه می‌کردند؛ ولی حالا شرایط تغییر کرده است.

امروزه، یافتن فرصت برای ارتقای طبقه‌ی اجتماعی کار دشواری است. تئوری شایسته‌سالاری یا فرصت برابر، دیگر صحیح قلمداد نمی‌شود، چرا که وراثت، سابقه و طبقات اجتماعی جای آن را گرفته‌اند...»