کتاب چطور مثل بیل گیتس فکر کنیم

کتاب چطور مثل بیل گیتس فکر کنیم نوشتهٔ دانیل اسمیت با ترجمهٔ سیامک دشتی در انتشارات دیده‌بان منتشر شده است.

درباره کتاب چطور مثل بیل گیتس فکر کنیم

کتاب چطور مثل بیل گیتس فکر کنیم یکی از آثار مجموعهٔ از نگاه نوابغ است. هدف نویسنده از نوشتن این مجموعه تغییر نگاه جوانان است. این کتاب‌ها مختصر و با زبانی ساده، خواننده را با شخصیت‌های مهم و زندگی و آثارشان آشنا می‌کند.

کارنامهٔ بیل گیتس حاوی کارهای خارق‌العاده‌ای است و نشان می‌دهد او چقدر انسان پیچیده‌ای است. بیل گیتس از نوعی هوش فنی برخوردار است که به کمک آن می‌تواند به ماهیت آنچه در گوشه و کنارش می‌گذرد پی ببرد. علاوه‌برآن یک شم تجاری قوی دارد که می‌تواند آنچه را می‌خواهد به مردم بفروشد. ترکیب این ۲ استعداد شگرف در بیل گیتس از او یک سرمایه‌گذار و کارآفرین بسیار نادر به وجود آورده است.

کتاب «چطور مثل بیل گیتس فکر کنیم» به برخی از جنبه‌های کلیدی شخصیت و ایدئولوژی او نگاهی انداخته شده است. همچنین، عواملی که در دوره‌های مختلف زندگی گیتس بر زندگی او تأثیر گذاشته نیز مورد بررسی قرار گرفته‌اند. در این کتاب بیل گیتس جوان و بیل گیتس میان‌سال با هم مقایسه می‌شوند. روند تغییر این نابغهٔ کامپیوتر را می‌خوانید و از چیزهای جالبی مانند اعتقادات او به جهان و غذای مورد علاقه‌اش آگاه می‌شوید. این کتاب زندگی‌نامهٔ گیتس نیست، راهی برای شناخت ابعاد ناشناخته‌ٔ یکی از مشهورترین و ثروتمندترین مردان جهان است.

خواندن کتاب چطور مثل بیل گیتس فکر کنیم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام نوجوانانی که می‌خواهند جهان بیل گیتس را بهتر بشناسند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب چطور مثل بیل گیتس فکر کنیم

«کسی نمی‌تواند بگوید که داستان زندگی بیل گیتس داستان کسی است که از فقر به ثروت رسید. او مشکلات غیرقابل حلی داشت. با این‌حال، ابتدای زندگی او از نظر استفادهٔ بجا از امتیازاتی که برای او فراهم‌شده بود، آموزنده است.

بیل گیتس که نام اصلی او ویلیام هنری گیتس سوم بود، در ۲۸ اکتبر ۱۹۵۵ در شهر سیاتل واقع در ایالت واشینگتن به دنیا آمد. پدر او که ویلیام گیتس ارشد خوانده می‌شد، یک وکیل بود. مادرش مری نیز درآن واحد هم یک معلم بود و هم یک تاجر به حساب می‌آمد. بیل فرزند دوم آن‌ها و تنها پسرشان بود.

پدر و مادر بیل، هر دو تحصیل‌کرده و اهل تفکر و اندیشه بودند. آن‌ها تلاش می‌کردند فرزندانشان را نیز اندیشمند بارآورند. بیل هم از زمانی که خیلی جوان بود، تلاش می‌کرد برای پیشرفت، فکر خود را به کار بیندازد. زمانی که به مدرسه می‌رفت، تماشای تلویزیون در شب‌ها برای بچه‌ها ممنوع بود. بیل با این محدودیت مسئله‌ای نداشت. او در سال ۱۹۸۶ در مصاحبه‌ای گفت: «من جزء کسانی نیستم که از تلویزیون متنفرند. اما فکر نمی‌کنم که تماشای تلویزیون زیاد فکر انسان را به کار می‌گیرد.» خانوادهٔ بیل تلاش می‌کردند بچه‌هایشان به جای تلویزیون تماشا کردن، بیشتر وقتشان را با گفتگو، بازی و مطالعه پُر کنند.

از میان این سه کار، بیل در دوره‌های مختلف زندگی‌اش بیشتر به مطالعه علاقه داشت. بعداً خواهیم دید که رابطهٔ بیل با کتاب چقدر عمیق‌تر شد. (مراجعه کنید به فصل «چگونه مثل بیل گیتس کتاب بخوانیم» در همین کتاب.) بعد از مطالعه، بیل به گفتگوهای خانوادگی علاقه داشت. از صحبت در مورد وقایع جاری گرفته تا فرهنگ، ورزش و مسائل کم‌اهمیت‌تر زندگی روزمره. این گفتگوها نشان می‌داد که بیلِ جوان چقدر به مسائل فرهنگی و آنچه در اطراف خود می‌گذشت، حساسیت دارد. او در عین حال توانایی خیره‌کننده‌ای در سخنوری و بیان نظرات خود داشت. برخلاف تصویری که اغلب از او به عنوان یک جوان درون‌گرا که شیفتهٔ مسائل فنی است، ارائه می‌شود، گیتس کسی نبود که بیشتر وقت خود را در برابر صفحهٔ مونیتور رایانه‌اش بگذراند.»