کتاب پنج هفته در بالن

کتاب الکترونیکی «پنج هفته در بالن» نوشتهٔ ژول ورن با ترجمهٔ حسین سلیمانی‌نژاد در گروه انتشاراتی ققنوس چاپ شده است. این رمان علمی - تخیلی پر از شخصیت‌های جالب و اختراع‌های علمی و اطلاعات جغرافیایی و تاریخی دربارهٔ سرزمین آفریقا است و نگاهی اجمالی به اکتشافات قاره آفریقا دارد که در آن زمان برای مردم اروپا ناشناخته بود.

درباره کتاب پنج هفته در بالن

در این داستان دانشمند و کاوشگری به نام ساموئل فرگوسن به همراه خدمتکارش و دوست شکارچی خود و به وسیلهٔ بالونی ساخته دست خود و پر شده از هیدروژن برای سفری اکتشافی راهی آفریقا می‌شود. بدین ترتیب در جستجوی سرچشمه رود نیل سفرش را آغاز می‌کند. آن‌ها در میانه راه بارها برای به دست آوردن آب یا شکار و استراحت کردن از بالن پیاده و درگیر اتفاقات عجیب و غریب زیادی می‌شوند. او ساز و کاری را اختراع کرده که بدون نیاز به رها کردن هیدروژن و یا پایین انداختن کیسه‌های شنی، بالون را قادر می‌سازد مسافت‌هایی بسیار طولانی را طی کند. آن‌ها در این سفر هیجان انگیز، با ماجراجویی‌های زیادی رو‌به‌رو می‌شوند و با طبیعت فوق‌العاده زیبای آفریقا از نزدیک آشنا می‌شوند و حتی بارها مرگ را از نزدیک می‌بینند.

کتاب پنج هفته در بالن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به ادبیات علمی - تخیلی و آثار ژول ورن پیشنهاد می‌شود.

درباره ژول ورن

ژول ورن در سال ۱۸۲۸ در شهر نانت به دنیا آمد و در ۱۹۰۵ درگذشت. او یک رمان‌نویس مشهور است. ژول ورن ۸۰ رمان (یا داستان بلند) نوشته است. او همچنین تعداد زیادی کتاب عامه‌فهم مانند جغرافیای مصور فرانسه و مستعمراتش (۱۸۶۸)، تاریخ سفرهای بزرگ و جهانگردان بزرگ (۱۸۷۸)، کریستف کلمب (۱۸۸۳) را نوشت و حدود پانزده نمایش را به‌تنهایی یا با همکاری دیگران، به روی صحنه برد. او نوشتن را با نگارش شعر و نمایشنامه آغاز کرد.

ژول ورن در ۱۸۴۴، در دبیرستان نانت ثبت‌نام کرد و در آنجا علوم بلاغت و فلسفه آموخت. پس از گرفتن دیپلم، در رشتۀ حقوق مشغول به تحصیل شد.

او را می‌توان صنعتگری اعجاب‌انگیز در خلق داستان‌های خیالی، افسون‌گری با جذابیت‌های بی‌پایان و تا حدی مانند پیشگویی که قادر است عجیب‌ترین اختراعات علمی نیم‌قرن بعد (یا حتی یک قرن بعد) را پیش‌بینی کند، دانست. او، انسان عصر خود بود؛ کسی که به اکتشافات علمی آن دوره علاقه‌مند بود و با دقت و وسواس آنها را دنبال می‌کرد.

شهرت این نویسنده، به بیش از یک قرن می‌رسد؛ یعنی از سال‌های ۱۸۶۳- ۱۸۶۵ که اولین رمان‌های مهمش به چاپ رسیدند:

پنج هفته در بالن

سفر به مرکز زمین

از زمین تا ماه

بعضی دیگر از آثار ژول ورن را در فهرست زیر بخوانید:

فرزندان ناخدا گرانت (۱۸۶۷)

بیست‌هزار فرسنگ زیر دریا (۱۸۶۹)

دور دنیا در هشتاد روز (۱۸۷۳)

جزیرۀ اسرارآمیز (۱۸۷۴)

میشل استروگف (۱۸۷۶)

هندوهای سیاه (۱۸۷۷)

ناخدای پانزده‌ساله (۱۸۷۸)

مصایب یک چینی در چین (۱۸۷۹)

پانصدمیلیون بگوم (۱۸۷۹)

اشعۀ سبز (۱۸۸۲)

کرابان لجباز (۱۸۸۳)،

مجمع‌الجزایر در آتش (۱۸۸۴)،

ماتیاس سندورف (۱۸۸۵)،

ربور فاتح (۱۸۸۶)،

دو سال تعطیلات (۱۸۸۸)،

کاخ کارپات‌ها (۱۸۹۲)،

جزیرۀ پروانه‌دار (۱۸۹۵)،

در برابر پرچم (۱۸۹۶)،

اورنوک باشکوه (۱۸۹۸)،

یک درام در لیونی (۱۹۰۴)

استاد جهان (۱۹۰۴)

ژول ورن با کشتی‌های خود به سفر می‌رفت. او در سال‌های موفقیت و سلامتی می‌نویسد: «زندگی‌ام کامل است، هیچ جایی برای ملال و اندوه نیست. تقریباً همان چیزی است که می‌خواهم.» اما در سال‌های ۱۸۸۶-۱۸۸۷، پس از یک اتفاق ناگوار که چیز زیادی از آن نمی‌دانیم، او کشتی تفریحی خود را می‌فروشد و از زندگی آزاد و پُرسفر خود دست می‌کشد. پس از این، او وقت خود را صرف امور شورای شهر می‌کند. او در مقام نمایندۀ شورا و نویسنده از خود راضی است.

سرانجام ژول ورن در ۲۴ مارس ۱۹۰۵، در خانه‌اش در آمیئن، پس از گذراندن یک زندگی پرفرازونشیب، چشم از جهان فرو می‌بندد.

بخشی از کتاب پنج هفته در بالن

در یکی از شماره‌های ماه فوریۀ بولتن انجمن جغرافیایی ژنو مقالۀ طنزی چاپ شد که انجمن سلطنتی لندن، کلوپ جهانگردان و ماهی خاویارِ غول‌پیکر را به باد تمسخر گرفت.

اما آقای پیترمن در میتیلونژن، که در گوتا منتشر می‌شد، روزنامۀ ژنو را به سکوت مطلق فروبرد. آقای پیترمن شخصاً دکتر فرگوسن را می‌شناخت و بی‌پرواییِ دوست جسورش را تأیید می‌کرد.

اندکی بعد دیگر جایی برای شک و تردید باقی نماند. مقدمات سفر در لندن چیده می‌شد؛ کارخانه‌های لیون سفارش مهمی برای تولید پارچۀ تافته، که در مخزن بالُن به کار می‌رفت، دریافت کرده بودند و قرار شد دولت بریتانیا کشتی رِزولوت به فرماندهی کاپیتان پینت را در اختیار دکتر قرار دهد.

خیلی زود تشویق‌ها شروع شدند و هزاران نفر تبریک گفتند. جزئیات سفر به‌تفصیل در بولتن انجمن جغرافیای پاریس چاپ شد. مقالۀ درخور توجهی در مجلۀ سالنامۀ سفر، جغرافیا، تاریخ و باستان‌شناسیِ جدید به قلم مالت‌بران نوشته شد: تحقیق موشکافانه‌ای هم در روزنامۀ آلمانی تسایتشریفت فور آلگماینه اردکونده نوشتۀ دکتر کُنر به چاپ رسید و در آن امکان این سفر، بخت‌های موفقیت، ماهیت موانع و مزیت‌های استفاده از شیوۀ جابه‌جاییِ هوایی را پیروزمندانه شرح داد. تنها انتقادش نقطۀ شروع سفر بود و به جای آن بندر کوچک ماسواه در حبشه را پیشنهاد کرد که جیمز بروس در سال ۱۷۶۸ از آن‌جا به جستجوی سرچشمه‌های رود نیل رفته بود. [دکتر کُنر] ضمناً از روحیۀ قویِ دکتر فرگوسن و پردل‌وجرئت بودنش برای قدم گذاشتن در راه چنین سفری بی‌نهایت تمجید کرد.