کتاب بازی دروغ

کتاب الکترونیکی «بازی دروغ» نوشتهٔ روث ور با ترجمهٔ آناهیتا شجاعی در نشر نون چاپ شده است. بازی دروغ داستانی پر تعلیق از زندگی چهار دوست است. این چهار نفر بعد از هفده سال کنار هم جمع شده‌اند. اما سؤال این جا است که چه چیزی آن‌ها را به آن‌جا کشانده است؟

درباره‌ کتاب بازی دروغ

داستان هیجان‌انگیز چهار دوست را روایت می‌کند که در یک مدرسه شبانه‌روزی درس می‌خواندند و بهترین دوستان یکدیگر بودند. آن‌ها پس از سال‌ها یکدیگر را ملاقات می‌کنند، اما این تجدید دیدار چندان هم دوستانه نیست. این چهار دختر تفاوت‌های بسیاری با هم داشتند. آن‌ها در گذشته بازی‌ای را انجام دادند که دردسرهای بزرگی را به وجود آورد، دردسرهایی که همچنان ممکن است دامن خانواده‌هایشان را بگیرد.

کتاب بازی دروغ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

بازی دروغ به علاقه‌مندان به رمان‌های جنایی و پررمزوراز پیشنهاد می‌شود.

درباره‌ روث ور

روث ور در سال ۱۹۷۷ در انگلستان متولد شد. او فارغ‌التحصیل دانشگاه منچستر و یکی از نویسندگان مطرح انگلستان است. اولین کتاب روث ور با عنوان «در یک جنگل تاریک تاریک» در سال ۲۰۱۵ منتشر و در انگلستان و آمریکا پرفروش شد. روث ور پس از کتاب «در یک جنگل تاریک تاریک»، کتاب جدیدش با عنوان «زنی در کابین شماره ۱۰» را در سال ۲۰۱۶ به چاپ رساند. کتاب «زنی در کابین ۱۰» محبوبیتی بیش از اثر اول او داشت و به‌زودی در فهرست کتاب‌های پرفروش دنیا و مهم‌ترین آن‌ها یعنی نیویورک‌تایمز قرار گرفت. او شیفته آگاتا کریستی است و در آثارش به سبک او نزدیک می‌شود.

بخشی از کتاب بازی دروغ

تیا ـ تصور کردن تیا سخت است. اگر شیفت شب باشد، یعنی تو کازینوست که استفاده از موبایل برای کارکنان ممنوع است و گوشی‌اش خاموش در قفسه انتظار می‌کشد تا شیفتش تمام شود. شاید ساعت ۸ صبح شیفتش را تحویل بدهد و بعد با دخترهای دیگر برود تا نوشیدنی بخورد و بعدش جواب پیام را بدهد. هیجان‌زده از شبی که با موفقیت شرط‌بندی کرده، ژتون‌ها را روی هم گذاشته، کارت‌ها را نگاه کرده تا دست متقلب‌ها را رو کند و با قماربازهای حرفه‌ای سروکله زده است.

و کیت، کیت باید بیدار باشد ــ هر چه باشد برای ما پیام فرستاده است. حالا شاید پشت میز کار پدرش نشسته باشد ــ که حدس می‌زنم حالا دیگر مال خودش است، جلوی پنجرهٔ رو به دریای ریچ۱۴. وقتی که دریا با پرتوهای آفتاب اول صبح خاکستری روشن می‌شود و انعکاس ابرها و خانهٔ کلنگی سیاه تاید میل۱۵ روی آب می‌افتد، کیت سیگار می‌کشد، همیشه این وقت صبح سیگار می‌کشد. نگاهش رو به امواج دریاست، به امواج همیشه در رفت‌وآمد خروشان دریا، که انگار در نگاه اول هیچ تغییری نکرده است، اما لحظه به لحظه که می‌گذرد دیگر مثل قبل نیست، درست مثل خود کیت.

موهای بلندش را از روی صورتش عقب زده، استخوان‌بندی صورتش دقیق معلوم است و خطوط کنار چشمش رد سی‌ودو سال باد و موج دریاست. نوک انگشتانش، کناره‌ها و زیر ناخن‌هایش آغشته به رنگ‌روغن است و چشمانش خیره به آبی تیرهٔ مات دست‌نیافتنی و عمیق دریاست. منتظر جواب ماست. اما خوب می‌داند چه جوابی به او می‌دهیم ــ جوابی که تا این پیام را از او گرفته‌ایم، داده‌ایم. جواب ما دو کلمه است.