کتاب تاریخ فلسفه اسلامی (متن کامل)

کتاب حاضر متن کامل تاریخ فلسفه اسلامی به قلم پروفسور هانری کربن (کوربن) است که با ترجمه سیدجواد طباطبایی در انتشارات کویر به چاپ رسیده است.

 درباره کتاب تاریخ فلسفه اسلامی (متن کامل)

كتاب حاضر، نخستين ترجمه كامل متن تاريخ فلسفه اسلامی اثر هانری كربن، فيلسوف فرانسوی است. متن كامل كتاب از دو بخش تشکیل شده است. بخش نخست، در سال ۱۹۶۴ به عنوان جلد اول، از آغاز تا مرگ ابن‌رشد، به زبان فرانسه به چاپ رسيد و اندكی پس از آن به زبان عربی و فارسی ترجمه شد. روايت مجملی از بخش دوم نيز به عنوان فصلی از تاريخ عمومی فلسفه ويراسته ايون بل آول استاد فلسفه جديد در دانشگاه پاريس چاپ شد. روايت مفصل اين بخش كه تاريخ فلسفه در اسلام، از مرگ ابن‌رشد تا زمان حاضر را دربرمی‌گيرد، در دست نيست، زيرا هانری كربن قصد داشت پس از پايان يافتن مجموعه شش جلدی منتخباتی از آثار حكمای الهی ايران از ميرداماد تا زمان حاضر، و با بهره گرفتن از مواد آن مجموعه كه برخی از مواد آن برای نخستين بار شناسايی و چاپ می‌شود، روايت مفصل بخش دوم را به رشته‌تحرير درآورد.

ترجمه‌ فارسی بخش نخست حدود سی سال پيش به قلم شادروان اسدالله مبشری منتشر شد که اشکلاتی داشت و مترجم در نسخه کنونی آن اشکلات را رفع نموده است.

 خواندن کتاب تاریخ فلسفه اسلامی (متن کامل) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 علاقه‌مندان و پژوهشگران رشته فلسفه و تاریخ فلسفه مخاطبان این کتاب‌اند.

درباره هانری کربن

 پروفسور هانری کربن متولد ۱۹۰۳ و درگذشته ۱۹۷۸، ایران‌شناس، فیلسوف و اسلام‌شناس فرانسوی  بود که بخشی از عمر خود را برای تحقیق و پژوهش در ایران و خاورمیانه و در همنشینی با علامه طباطبایی و دیگر اندیشمندان مسلمان گذراند به طوری که علامه طباطبایی و سیدحسین نصر او را مردی قلبا شیعه دانسته‌اند. او از نخستین خارجی‌هایی بود که فلسفه اشراق سهروردی و حکمت متعالیه ملاصدرا را به اروپائيان معرفی کرد . کربن صاحب مکتبی در تاریخ فلسفه اسلامی بود و عقیده اشت فلسفه اسلامی با فلسفه عربی معادل نیست و با مرگ ابن رشد تمام نشده است.بلکه این فلسفه سنتی زنده و پویا است که در شرق دنیای اسلامی به ویزه ایران به اوج خود رسیده است. هانری کربن همچنین از پایه‌گذاران فلسفه تطبیقی است که به انتقاد از فلسفهٔ مدرن غرب بر پایه سنت فلسفهٔ اسلامی می‌پردازد. او در معرفی اسلام شیعی در غرب تأثیر زیادی داشت و توجه مطالعات شرق‌شناسی را از اسلام سنی به اسلام شیعی جلب کرد.

بخشی از کتاب تاریخ فلسفه اسلامی (متن کامل)

بررسيهای اخير ما، اكنون، وضعيتی برای ما ايجاد كرده است كه بتوانيم مقام آثار شهاب‌الين‌يحيی سهروردی، معروف به شيخ‌اشراق را به‌درستی ارزيابی كنيم. اين آثار، بر روی نقشه‌ای مثالی، در تقاطع چندين راه قرار گرفته است. سهروردی، درست هفت سال پيش از ابن‌رشد درگذشت. بنابراين، در همان زمان، از سويی در اسلام سرزمينهای غربی، «مكتب مشايی عربی»، عاليترين بيان خود را در آثار ابن‌رشد پيدا كرد، چندان كه به دنبال خلطی اسف‌انگيز ميان مكتب مشايی ابن‌رشد و فلسفه به‌طور كلی، تاريخ‌نويسان غربی اغلب بر آن شدند كه با ابن‌رشد، روزگار فلسفه در اسلام به‌سر آمده است، اما از سوی ديگر، در مشرق‌زمين و بويژه در ايران، آثار سهروردی بر راهی پرتو می‌افكند كه اهل معنا و انديشمندان بسياری تاكنون رهروان آن بوده‌اند. گفته شد كه دلايل شكست و نابودی «مكتب ابن‌سينايی لاتينی»، همان دلايلی است كه درعوض، بقای مكتب ابن‌سينايی در ايران را موجب شد، اما آثار سهروردی، به هر صورت، هرگز از افق اين مكتب ابن‌سينايی ناپديد نشده است.

چهره سهروردی (كه نبايستی او را با صوفيان همنامش عمر و ابونجيب سهروردی اشتباه كرد) در نظر ما، به جاذبه‌های جوانی آراسته باقی مانده است، زير تقدير دردناك وی، در عنفوان شباب، ميان او و طرحهای دورودرازش جدايی افكند: سهروردی، سی‌وشش سال (سی‌وهشت سال قمری) عمر كرد و به سال ۵۴۹ ق / ۱۱۵۵ م در شمال‌غربی ايران، در سرزمين باستانی مادها، در سهرورد كه حتی مقارن يورش مغولان شهری آبادان بود، به دنيا آمد. او در آغاز جوانی ابتدا در مراغه، در آذربايجان به تحصيل پرداخت و سپس، به اصفهان، در مركز ايران رفت و توانست سنت ابن‌سينايی در حال حيات را در آنجا بازيابد. آنگاه، سهروردی، چندسالی را در جنوب‌شرقی آناتولی گذراند و چند تن از اميران سلجوقی روم، او را به گرمی پذيرا شدند. سرانجام، سهروردی به سوريه رفت و از آنجا بازنگشت. فقيهان او را به محاكمه‌ای كشاندند كه معنای آن، در پايان اين شرح‌حال روشن خواهد شد. هيچ امری نتوانست او را از كين‌خواهی شخصيت متعصبی مانند صلاح‌الدين ايوبی (كه همان Saladinجنگهای صليبی است) رهايی بخشد، حتی دوستی فرزند صلاح‌الدين، ملك ظاهر، امير حلب كه بعدها دوست نزديك ابن‌عربی شد. شيخ ما، به‌طرز اسرارآميزی، در قلعه حلب در ۲۹شعبان ۵۸۷ ق / ۲۹ ژوئيه ۱۱۹۱ قالب تهی كرد. تذكره‌نويسان، برحسب معمول، از او با عنوان شيخ مقتول ياد می‌كنند، اما مريدان، ترجيح می‌دهند او را شيخ شهيد بنامند.