نظرات کاربران درباره کتاب حیدر

کاش نویسنده هیچ وقت به ذهنشون خطور نمی کرد که بخوان از زبان امام علی کتاب بنویسن و حالات ایشون رو خودشون تصور کنن! یعنی چی مثلا از زبان امام علی میگن شوخی کردنم گل کرده بود! یا من عاشق سبزی ریحانم! یا رفتم آشپزخونه تا چیزی برای خوردن پیدا کنم! خیلی خوب شمشیر میزدم.حسان در وصفم شعر گفت! کاش این دغدغه مندی نویسنده با قلم روانشون و این همه زحمتی که برای به دست آوردن منابع با روایت اول شخص کتاب خراب نمی کردن! کاش از زبان راوی میگفتن کاش اینقدر حالت و افکار امام رو همینقدر تخیلانه بیان نمی کردن

وای باورم نمیشه این کتاب اومده طاقچه فوق العاده اس این کتاب خیلی خوبه حتما حتما بخونین دوستان توصیه اکید دارم به خوندنش فوق العاده اس و محشره

من در حال خواندن کتاب هستم و انتقادی که داشتم اینه که خیلی امیر المومنین رو مثه ما کرده یعنی مثلا من وقتی داشتم خاطرات جوانی حضرت رو میخوندم انگار جونی خودم رو ورق کشیده و به نظرم این مورد امتیاز محسوب نمیشه برای کتاب.

فضاحت از نوع نگارش متن می باره خیلی سطحی نسبت به شخصیت امام پرداخته شده همون چند صفحه اول رو که خوندم حالم بد شد ذهنیتم در رابطه با امام علی یک شخص عالم و صاحب حکمت بود که متن کتاب کاملا با این ذهنیت در تضاده

من این کتابو نسخه چاپیشو خوندم و اصلا دوس نداشتم!!کلا با ایده این کتاب مخالفم و به نظرم منابع و کتاب های خیلی بهتری هستن که زندگی حضرت علی رو توصیف میکنن...

حوادث و مستندات خشک تاریخی را به زبان داستان بیان کردن؛ مطالعه ی تاریخ را دلچسب تر میکند. نویسنده، بسیاری از حوادث مهم تاریخ اسلام به ویژه شهادت صدیقه طاهره سلام الله علیها را به گونه ای شیوا روایت کرده اما نقدی جدی نیز بر این کتاب وارد است: اولین نکته‌ای که درباره کتاب «حیدر» جلب توجه می‌کند استفاده از زاویه دید «اول شخص معصوم» است. امری که نویسندگان بزرگ و با تجربه با «ترس» و «احتیاط حداکثری» با آن مواجه شده و از آن در روایت معصومین پرهیز کرده‌اند. به این دلیل مشخص که راوی اول شخص هر چه می‌کند «فعل» و «کنش» او محسوب می‌شود. بنابراین کتاب «حیدر» در تمام سیصد و اندی صفحه خود روایت یا به تعبیری قول «امیر المومنین علیه السلام» است. این بدان معنی است که هر آنچه نویسنده در خیال خود فرض کرده است بر زبان امام جاری شده و توسط امام روایت می‌شود. نویسنده تازه کار این داستان به این نیز بسنده نمی‌کند و از زبان امیرالمومنین به بیان خیالات، احساسات، ذهنیات و حافظه امام می‌پردازد. اما کسی که راوی این داستان است و آنچه از خود روایت می‌کند در معنای واقعی کلمه امام علی علیه السلام نیست. بلکه شکل «موهن» و تقلیل یافته‌ای از شخصیت قدسی است که ارتباط با امام اول شیعیان و باب علم نبی مکرم اسلام صلوات الله علیهما ندارد. گویا جوانی است که مانند دیگر جوان‌های امروزی فکر می‌کند و سخن می‌گوید. حتی این شخصیت در بعد زبان و سخن آوری نیز هیچ سنخیتی با امام اول شیعیان ندارد.

نویسنده زحمت زیادی کشیده ولی کاش شخصیت و زندگی امام رو از زبان یکی از نزدیکان حضرت مثلا یکی از اصحاب یا غلامان حضرت توصیف میکرد چرا که این نوع انتخاب راوی،اصلا و ابدا در شان و مقام سید و سرور عالم حضرت مولا امیرالمومنین نیست،امیدوارم نویسنده پی به اشتباه فاحش و آشکارش ببره و رویه ی نگارش رو تغییر بده

این کتاب عالیه 😍 😍 😍 تمام وقایع زندگی امیرالمؤمنین علیه السلام رو توضیح داده است داستان پردازش خیلی و آدم رو جذب میکنه و برای همه نوشته هم سندهای معتبری آورده. ❤️

هر چی تلاش کردم خودمو قانع کنم که کتابو تموم کنم و نصفه باقی نذارم دیدم نمیشه... آدم احساس میکنه شأن امام معصوم علیه السلام اصلا رعایت نشده و اول شخص بودن متنی که قرار بوده امام علی علیه السلام رو بشناسونه خیلی اذیت کننده است... ما خیلی کوچیک تر از اونیم که بتونیم خودمونو جای عقل کل عالم بذاریم و حالات و احساسات شونو توصیف کنیم... اونم با این جزئیات کودکانه... نمی خوام زحمت نویسنده رو بابت کنار هم قرار دادن روایات تاریخی ندید بگیرم اما... بعد از صد و خورده ای صفحه با این که کاملا به موضوع علاقه مندم دیگه مایل نیستم کتابو ادامه بدم

خیلی کتاب خوبی هستش حتما پیشنهاد میدم بخونید و امام علی رو در در دل تاریخ پیدایش کنید

خجالت آوره این مدل نگارش...

"یک رمان زرد اینترنتی در مورد زندگی اهل بیت ع." این بهترین توصیفی‌ست که میشود از این کتاب کرد. چرا یک نویسنده به خود اجازه می‌دهد به جای معصوم فکر کند و کلمات خود را در دهان ایشان بگذارد؟ میگویند مستند است. بله منابع را در انتهای کتاب آورده اند ولی نویسنده در ترجمه ی روایات و به کارگیری کلمات سلیقه ی خود را به کار برده. 😐

واقعا چنین کتاب ضعیفی در نگارش، ان هم به صورت اول شخص، که انگار امام علی دارند دفتر خاطرات می نویسند، جای تاسف داره. واقعا هر نویسنده تازه کاری می تواند برود سراغ سوژه و شخصیتی که علما هم با احتیاط از او نقل می کنند؟! و ادعا کند که کارش مستند است؟!

خیلی قشنگ عالیه

من کتابو نخوندم فقط قسمتی از نمونه رو خوندم. جالبه که میگه حصرت علی ع در روز خواستگاری، در مورد فداکاریهاشون در میدانهای جنگ حرف زدن!!!!!!!!!!!!! اما ...... زمانیکه ایشون رفتن خواستگاری هنوز هیچ جنگی اتفاق نیوفتاده بود 🤐 کتاب بسیار دقیق و مستند هست ظاهرا!!! و مدل نوشتن کتاب هم فاجعه ست. اول شخص؟؟؟

*به نام خدا * درود بر شما 💚، کتاب رو تموم کردم ، از خوبی رابطه امام علی و حضرت زهرا لبخند بر لب هایت مینشیند و لذت می بری از رشادت های علی (ع) در جنگ می خوانی و به وجد می آیی سخنان پیامبر درباره مقام امام را می خوانی و افسوس می خوری از آلزایمر این امت بی وفا ! عدالت و ساده زیستی امام را می خوانی و افتخار می کنی که چنین امامی داری و در آخر کتاب را با چشمانی پر از اشک به پایان می رسانی و جگرت از خواندن دفن شبانه حضرت زهرا و هتک حرمتش پاره پاره می شود خب متنی روان داشت و برای همه قابل فهم بود تمام مطالب بیان شده در منابع قابل اعتماد اهل سنت و تشیع آورده شده بود نویسنده وقایع تاریخی را بسیار زیبا و دلنشین در قالب داستان کنار هم قرار داده بود نکته ای که قابل توجه بود این است که نویسنده به خود جرئت داده و جز معدود افرادی است که داستان تاریخی مذهبی را از زبان اول شخص مفرد یعنی امام علی(ع) روایت کرده به نظر من خواننده با این نوع نوشته بهتر ارتباط برقرار می کند یعنی خودم که اینطوری هستم میشه گفت نویسنده تقریبا برای اولین بار در کتابی احساسات شخصی معصوم یا شخصی که از نظر پیروان دین یا مذهبی مقدس هست رو بیان می کند در واقع خودش رو جای امام گذاشته و آن احساسات را بیان کرده!من نمی دانم مشکل شرعی دارد یا نه ولی این کار باعث جذابیت دوچندان رمان شده و بهتر ارتباط برقرار می کنی جز رمان های عامه پسند هست و تمام اقشار جامعه به راحتی می توانند این کتاب رو درک کنند، در کل من پسندیدم و عالی بود 🌱

نمیدونم چطور این اعتماد به نفس رو دارن که همه چیز رو با سلیقه شخصی خودشون تاویل کردن. تاسف آوره. نویسندگان خوش قلم مثل سید مهدی شجاعی وقتی در مورد ائمه می‌نویسند هیچ وقت از روایت اول شخص استفاده نمی‌کنند، اگر هم بکنند از زبان در و دیوار و اسب حضرات روایت می‌کنند (مثل پدر عشق و پسر) آن وقت نویسنده تازه کار با اعتماد به نفس تمام خودش رو جای امیرالمومنین(ع) می‌گذارد و قلم می‌زند. این کار حتی از تصویرسازی تمثال ائمه هم عجیب‌تر و ناصواب‌تر هست.

کامل نخوندم راستش زیاد جذبم نکرد انگار اول شخص بودن امام عجیب بود.

یعنی خاک برسرتون چجوری جرات میکنید از زبان امام علی حرف بزنید؟ تو کی هستی که خودتو جای امام علی میدونی آخه؟ متاسفم براتون با این کتاب

بسیار متن سخیف بسیار بی ملاحظه مثلا خواستن از سبک سید مهدی شجاعی تقلید کنند اون دسته عزیزانی که نظر مثبت دادند ،خواهش میکنم امام شناسی شون رو قوی تر کنند. کمی نهج البلاغه بخونند. نویسنده اش باید توبه نامه بنویسه از این حجم جسارت به صاحت معصوم.