استیو هاروی
برودریک استیون هاروی، معروف به استیو هاروی، مجری، هنرپیشه، نویسنده، تهیهکننده و کمدین اهل ایالات متحدهی آمریکا است. او در اغلب برنامههایش میکوشد تا روابط انسانی را به چالش بکشد؛ و در این راستا کتاب «مثل مرد فکر کن، مثل زن رفتار کن» را نیز منتشر نموده که طی سالیان اخیر با اقبال ویژهای از سوی مخاطبان حوزهی روانشناسی و موفقیت مواجه شده است. هاروی تاکنون شش جایزهی روز امی، دو جایزهی مارکونی و چهارده جایزهی تصویر NAACP (انجمن ملی [حمایت از] پیشرفت رنگینپوستان آمریکا) را کسب کرده است. در ادامه، به مرور زندگینامهی هاروی و مسیر پرفرازونشیبی که او را به یکی از شهیرترین چهرههای تلویزیونی در آمریکا بدل کرده است، میپردازیم.
زندگی و فعالیتهای استیو هاروی
استیو، پنجمین و کوچکترین فرزند خانوادهی هفت نفرهی الویس و جسی هاروی، در ۱۷ ژانویهی ۱۹۵۷، در ایالت ویرجینیای غربی متولد شد. پدر او که کارگر آفریقاییتبار یک معدن زغالسنگ بود، در سال ۲۰۰۰ بر اثر بیماری ریوی درگذشت.
خانوادهی استیو هاروی در دوران جوانی استیو به به کلیولند در ایالت اوهایو نقل مکان کردند؛ اما او در سال ۱۹۷۴ و پس از فارغالتحصیلی از دبیرستان، برای ادامهی تحصیل به ایالت ویرجینیای غربی بازگشت. استیو پس از اتمام تحصیلات دانشگاهی به انجام مشاغل مختلفی روی آورد. از جمله کارهایی که او در این دوره به آنها پرداخت میتوان به فروشندگی بیمه، نامهرسانی، کار در پمپ بنزین، تعمیرگاه و آژانس مسافرتی اشاره کرد. او حتی برای مدتی بهصورت حرفهای به آموختن مشتزنی مشغول شد، اما هیچیک از این کارها نتوانست او را اغنا کند. در این سالها که هاروی روزگار سختی را میگذراند، ملاقات با دو هنرمند به نامهای «ریچ» و «بکی لیس» زمینه را برای موفقیت او فراهم ساخت.
آشنایی با این دو شخص سبب بروز استعداد بالقوهی هاروی در عرصهی استندآپکمدی شد. او نخستین استندآپ خود را در سال ۱۹۸۵ در یک کلوپ اجرا کرد و از اجرای خود نیز بسیار راضی بود، این رضایت درونی، بهعلاوهی کسب درآمد هفتگی ۵۰ دلار، برای استیو هاروی که تا پیش از این مجبور به گذراندن برخی شبها در پمپ بنزین بود، به انگیزهای دوچندان برای ادامهی این مسیر تبدیل شد.
بعد از چند سال اجرا در کلوپ و کافههای مختلف، هاروی در سال ۱۹۹۰ به عنوان یکی از فینالیستهای دومین مسابقهی سالانهی کمدی جانی واکر انتخاب شد. پس از اجرا در این مسابقه، از او برای حضور در نمایش طنز تلوزیونی آپولو -که در تئاتر افسانهای آپولوی هارلم فیلمبرداری میشد- دعوت به عمل آمد. این همکاری در سال ۱۹۹۳ شروع شد و پس از هفت سال، در سال ۲۰۰۰ به پایان رسید.
هاروی در این زمان به این درک و بینش رسیده بود که برای کسب موفقیت باید با تمام وجود تلاش کرد؛ از اینرو بیپروایانه در چندین برنامهی متفاوت تلویزیونی و رادیویی به اجرا پرداخت. او بین سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۲ در برنامهای با نام «نمایش استیو هاروی» حضور یافت که در میان آمریکایی-آفریقاییها از محبوبیت ویژهای برخوردار شد. حضور در این برنامه، سبب شکلگیری یک همکاری حرفهای و سازنده بین هاروی و یک کمدین جوان به نام «سدریک اینترتینر» گشت.
پیوستن استیو هاروی و سدریک به دو کمدین دیگر به نامهای «برنی مک» و «هاگلی» و اجرای یک نمایش چهار نفره، سر و صدای زیادی در کشور به پا کرد. در سال ۱۹۹۹، «پادشاهان کمدی» با بیش از ۱۹ میلیون دلار درآمد، به پردرآمدترین تور کمدی تا آن روز در ایالات متحده تبدیل شد.
هاروی و همکاران او، خیلی زود به چهرههایی مشهور در سطح ملی تبدیل شدند. این شهرت با انتشار فیلم استندآپکمدی «پادشاهان اصلی کمدی» در سال ۲۰۰۰ به اوج خود رسید؛ فیلمی که با هزینهی ساخت حدود ۳ میلیون دلار، به فروشی بیش از ۳۸ میلیون دلار دست یافت. در حالی که نقش هاروی درمجموعه نمایشهای پادشاهان کمدی، به عنوان یکی از بهترین عملکردهای حرفهای او باقی ماند، او توانست از شهرت حاصل از آن برای برپایی یک امپراتوری مجازی در دنیای رسانه استفاده کند.
استیو هاروی در سال ۲۰۰۰، یک برنامهی رادیویی گفتوگومحور را با عنوان «نمایش صبحگاهی استیو هاروی» راهاندازی کرد. این نمایش که در ابتدا فقط در لسآنجلس و دالاس پخش میشد، سرانجام مجوز پخش ملی را دریافت کرد و دامنهی شهرت هاروی را در سراسر ایالات متحده گسترش داد. در خلال پخش این برنامه، و در حالی که هاروی در عرصه برنامهسازی رادیویی نیز به یک شخصیت مهم تبدیل شده بود، او کماکان به دنبال حضور مؤثرتر در دو عرصهی استندآپکمدی و بازیگری بود. در این دوره «نمایش استیو هاروی» پس از شش سال وقفه، در شبکهی جهانی WB روی آنتن رفت؛ اما این دستاورد چیزی نبود که او را از تلاش کردن باز دارد. هاروی خیلی زود پروژههای دیگری را نیز آغاز کرد. او در سال ۲۰۰۳ میزبان یک مسابقهی کوتاهمدت به نام «زمان زیاد استیو هاروی» شد -که تا سال ۲۰۰۵ نیز ادامه داشت- و همچنین اولین نقش خود را در فیلم کمدی-موزیکال «وسوسههای مبارزه» ایفا کرد. او پس از نقشآفرینی در دو فیلم دیگر در سال ۲۰۰۴، با صداپیشگی در انیمیشن «راهراه» در سال ۲۰۰۵ به عرصهی گویندگی و دوبله نیز وارد شد.
در سال ۲۰۱۰ اجرا و میزبانی مسابقهی پرسابقهی «دشمن خانوادگی» به استیو هاروی واگذار شد. این برنامه -که میتوان آن را محبوب و معروفترین برنامهی اجراشده توسط هاروی دانست- یک مسابقهی جذاب تلوزیونی است که از سال ۲۰۱۰ با اجرای هاروی در حال پخش است.
کتاب های استیو هاروی
حضور هاروی در رادیو و تلوزیون به عنوان میزبان برنامههای متعدد و تعامل با زنان و مردان پرشمار باعث شد تا او تصمیم بگیرد تجارب خود را اینبار در یک قالب جدید با مردم جهان به اشتراک بگذارد. از سال ۲۰۰۹ تا امروز، کتابهای «مثل مرد فکر کن، مثل زن رفتار کن»، «صاف و پوستکنده صحبت کن» (که با عنوان «رُک و راست» هم ترجمه شده است)، «پرش» (یا «بپرید») و «مانند فرد موفق فکر کن، مانند فرد موفق عمل کن» حاصل این تصمیم هاروی بوده است که اغلب در زمزهی کتابهای پرفروش حوزهی روانشناسی قرار میگیرند.
در حالی که منتقدان، توصیههای هاروی را مجموعهای از سخنان بیشازحد کلیشهای دانسته و آنها را رد میکنند، طرفداران او، سادگی و صمیمیت آموزههای این کمدین را برای ارتقاء روابط خود مفید میدانند. خود استیو هاروی نیز بر این موضوع اذعان دارد که روانشناس نیست؛ بلکه تنها کوشیده است تجربیات حرفهای و شخصی خود را در بستر این کتابها به مخاطب عرضه کند.