دانلود و خرید کتاب صوتی فقط روزهایی که می نویسم
معرفی کتاب صوتی فقط روزهایی که می نویسم
کتاب صوتی فقط روزهایی که می نویسم پنج جستار از آرتور کریستال، درباره خواندن و نوشتن است. او که برای نشریات معتبر بسیاری می‌نویسد، مطالبی پر محتوا و جذاب نوشته است و مخاطبان را به دنیای ادبیات، نویسندگان و کتاب‌ها دعوت می‌کند.
آرتور کریستال نویسنده مشهور مقالاتی برای نیویورکر، آمریکن اسکولار، ضمیمه ادبی تایمز، نقد کتاب نیویورک تایمز و ... است. نسخه صوتی این اثر را با ترجمه احسان لطفی و صدای عرفان آیتی می‌شنویم.
درباره کتاب صوتی فقط روزهایی که می نویسم
کتاب صوتی فقط روزهایی که می نویسم مجموعه پنج جستار درباره خواندن و نوشتن است. جستارهایی عمیق و جذاب که از کتاب‌ها، ادبیات، نویسندگان و حتی زندگی روزمره صحبت می‌کنند و برای تمام کسانی که ادبیات را به طور جدی دنبال می‌کند و کتاب‌ها برایشان یک پناه است، جذاب است. اما شاید بد نباشد اگر اول با تعریفی از جستار آشنا شویم: در یکی از مقالاتی که در وبلاگ طاقچه آمده است، جستار چنین تعریفی دارد:
«جستار متنی است که با مقاله و داستان و جزوه و رساله متفاوت است و در عین حال با همه ی این ها اشتراکاتی دارد. جستار نتیجه دیده شدن یک موضوع از نقطه نظر منحصر به فرد نویسنده است. اما لزوما نتیجه‌‌ای که از موضوع گرفته باعث نوشته شدن جستار نمی‌شود. نویسنده در جستارنویسی آزادی مطلق دارد و می تواند ارزش‌گذاری کند. جستار ایده‌ای را بیان یا کاوش می کند که نظر خاص نویسنده است. ایده می‌تواند برگرفته از جزئی‌ترین اتفاقات روزانه باشد. فرق جستار با مقاله و داستان در این است که در جستار می‌توانیم هم‌زمان روایتی را تعریف کنیم، قصه‌ای تخیلی بگوییم یا مسئله‌ای را تحلیل منطقی کنیم.»
کتاب فقط روزهایی که می نویسم پنج تا از بهترین جستارها نوشته‌ی آرتور کریستال است. جستارهایی که هم از زندگی شخصی نویسنده می‌گوید و هم کتاب‌ها. او از لذت‌هایی صحبت می‌کند که ممکن است گناه‌آلود باشند و از آن خجالت می‌کشیم. مثلا اینکه بگوییم چرا از چنین کتابی خوشمان می‌آید. در ادامه می‌بینیم که آیا دعوای داستان ادبی و داستان ژانر رو به پایان است؟ دیدن نویسنده محبوبمان چطور تاثیری بر ما می‌گذارد و آیا اصلا لازم است یا خیر؟ در نهایت نیز او به این نتیجه می‌رسد که متفاوت فکر کردن بد نیست. چرا که بسیاری از آدم‌ها، همیشه از ترس قضاوت شدن ممکن است نظر حقیقی خودشان را بیان نکنند.
«مقالاتی پر تکاپو و متاملانه» این نظری است که در بخش نقد کتاب نیوریوک تایمز درباره کتاب فقط روزهایی که می نویسم نوشته شده است و نشریه کرکوس نیز درباره این کتاب اینطور گفته است: «این فشار و سقلمه در نظریه ادبی به شکل عجیبی خوب است»
کتاب صوتی فقط روزهایی که می نویسم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم
تمام کسانی که به خواندن و نوشتن و به طور کلی به دنیای کتاب‌ها و ادبیات علاقه دارند، کتاب صوتی فقط روزهایی که می نویسم را اثری جذاب می‌یابند. این کتاب همچنین برای طرفداران و دنبال کنندگان جدی ادبیات و کسانی که دوست دارند با دیدگاه‌های آرتور کریستال آشنا شوند، شنیدنی است.
درباره آرتور کریستال
آرتور کریستال، جستارنویس، ویراستار و فیلم‌نامه‌نویس اهل آمریکا است. او برای نشریات زیادی از جمله نیویورکر، هارپر، امریکن اسکولار، ضمیمه ادبی تایمز، نقد کتاب نیویورک‌تایمز و ... مطلب می‌نویسد. او موفق شده است تا زندگی‌اش را مانند جی دی سلینجر، نویسنده مشهور کتاب ناتور دشت از چشم مردم پنهان کند. پدر بزرگ و مادر بزرگ آرتور کریستال از کشته شدگان هلوکاست هستند و او در حال حاضر در نیویورک زندگی می‌کند. این تمام اطلاعاتی است که از او در دست داریم. اما برای دست یافتن به شناخت دقیق‌تری از او، شاید بد نباشد اگر نگاهی به گفته مترجم این اثر، احسان لطفی بیندازیم:
«آرتور کریستال را لابه‌لای مقاله‌هایش بهتر می‌شود پیدا کرد. مقاله‌هایی که بیشترشان درباره ادبیات‌اند اما ماهرانه از میان جزئیات شخصی می‌گذرند. خنثی و همه‌جانبه و بی‌طرف به نظر می‌آیند – از نگاه دانای کلی که از بالا و اطراف به سوژه نگاه می‌کند – اما رد چشمی که دارد نگاه می‌کند در تصویر معلوم است؛ گاهی کم و گاهی زیاد و زیادها آن‌هایی‌اند که عملاً با زندگی نگاره شانه‌به‌شانه می‌شوند، مثل متن‌هایی که درباره تنبلی یا کتاب نخواندن نوشته. به لطف این جستارها می‌دانیم که آرتور کریستال در یکی از دانشگاه‌های درجه یک آمریکا درس خوانده، مدتی کار‌های بدنی مختلف را تجربه کرده، مدت‌ها آرزوی رمان نوشتن داشته، شغل اصلی‌اش نوشتن نقد و معرفی کتاب است و بنابراین زیاد کتاب خوانده، خیلی زیاد، از همه نوع و رده و طبقه. می‌دانیم هیچ‌وقت رمان‌نویس نشده و الان باید هفتاد و چند ساله باشد و پیرتر از عکس کنار پروفایل.»
بخشی از کتاب صوتی فقط روزهایی که می نویسم
کی‌یرکگور جایی می‌گوید که دو راه برای زندگی هست: آدم می‌تواند رنج بکشد یا استاد و متخصص رنج دیگران باشد. منظور کی‌یرکگور از استاد، کسی است که توانایی‌های خاص و چشمگیرش در مشاهده و تامل، او را از رنج مهیب در امان بدارد. استاد کی‌یرکگور، ولو تنها از همین دریچه، به هنرمند نیچه شبیه است؛ کسی که منفصل از عمیق‌ترین لحظه‌های محسوس حیات زندگی می‌کند. هنرمندها به روایت نیچه، آدم‌های پرشوری نیستند. آن‌قدر مشغول تفسیر خودشانند که زمان و توانی برای احساس شرم درباره خودشان باقی نمی‌ماند. دربرابر شورها و شوق‌های آتشین هم شرمگین نمی‌شوند چون همیشه دارند شور را به منتها درجه در هنرشان به کار می‌برند. احساساتی که در حالت عادی می‌توانستند صرف عشق و خشم‌های پرشور و حرارت شوند، با جبر و وسواس استفاده از زندگی برای خلق هنر، تخلیه می‌شوند و به تعبیر نیچه در این فرآیند، هنر مانند خون‌آشامی شیره‌ی زندگی هنرمند را می‌مکد.
فهرست
سخن‌گوی تنبل‌ها
لذت‌های گناه‌آلود
وقتی نویسنده حرف می‌زند
زندگی و نویسندگی
دیگر کتاب نمی‌خوانم
زمان
۲ ساعت و ۵۹ دقیقه
حجم
۱۶۴٫۲ مگابایت
قابلیت انتقال
ندارد
زمان
۲ ساعت و ۵۹ دقیقه
حجم
۱۶۴٫۲ مگابایت
قابلیت انتقال
ندارد
نظرات کاربران
خیلی دلنشین بود همیشه فکر میکردم کتاب صوتی باعث میشه به کتاب تسلط نداشته باشم ولی الان فهمیدم اتفاقا خیلی کار تمرکز روی کتاب رو برام راحت تر کرده صدای گرم و دلنشین گوینده و تسلط ایشان بر متن ،کتاب را
عالی از نظر گوینده‌گی تاثیر گذار بود. آوای مناسبی داشت. و کلا به همه پیشنهاد میکنم.
بسیار عالی و تاثیر گذار
کتاب چاپی ۱۹هزار است و اینجا ۱۶هزار؟؟؟؟
اینقدر خوانش این کتاب جذابه که فهم متن رو راحت‌تر میکنه و مجابم میکنه تا آخر بدون توقف گوش بدم ❤ خود متن هم که بی نظیره 👊🏼
افسوس...گوینده های خوش صدایی که لحن اضافه می دهند و شنیدن اثر را آزار دهنده می کنند. نمونه را گوش کردم. برای این چنین کارهایی پول هم بگیرم نمی توانم گوش کنم چه رسد به تخفیف خرید.