دانلود و خرید کتاب صوتی حوض سلطان، پایان کار مغان رضا

کتاب صوتی حوض سلطان، پایان کار مغان رضا نوشتهٔ «رضا جولایی» با گویندگی «اشکان عقیلی‌پور» و توسط رادیو گوشه منتشر شده است. این اثر صوتی که در دستهٔ رمان‌های تاریخی قرار گرفته، با نگاهی به وقایع و شخصیت‌های ایران در دوران جنگ جهانی اول، روایتی پرجزئیات و پرشخصیت از یک ضیافت اشرافی در قصری در حاشیهٔ دریاچهٔ حوض سلطان ارائه داده است. نویسنده، فضای اجتماعی و سیاسی و فرهنگی دوران یادشده را بازآفرینی کرده است. نسخهٔ صوتی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب صوتی حوض سلطان، پایان کار مغان رضا اثر رضا جولایی

کتاب صوتی «حوض سلطان، پایان کار مغان رضا» اثری داستانی و بلند به قلم «رضا جولایی» است که در قالب رمان تاریخی نوشته شده است. داستان در بستر سال‌های پایانی جنگ جهانی اول و اوضاع آشفتهٔ ایران آن دوران شکل گرفته و با حضور شخصیت‌هایی از طبقات مختلف اجتماعی به‌ویژه اشراف و درباریان پیش رفته است. رضا جولایی در این کتاب صوتی با استفاده از راوی اول‌شخص، یعنی «میرزا علی‌اکبرخان عکاس‌باشی» مخاطب را به ضیافتی هفت‌روزه در قصری مجلل در کنار دریاچهٔ حوض سلطان می‌برد. ساختار رمان مبتنی بر روایت خاطرات و مشاهدات راوی است که با جزئیات فراوان، اشاره به فضای قصر، مهمانان، مناسبات قدرت و روابط انسانی ارائه شده است.

اثر صوتی حاضر علاوه‌بر بازنمایی زندگی اشراف و تضادهای اجتماعی، به مسائل سیاسی، بحران‌های ملی و تأثیر جنگ و قحطی بر جامعهٔ ایران پرداخته است. داستان با طنز تلخ، نقد اجتماعی و پرداختن به زوایای پنهان تاریخ معاصر ایران همراه است و شخصیت‌های واقعی و خیالی را در کنار هم قرار داده است تا تصویری چندلایه از یک دورهٔ پرآشوب ارائه دهد. نقدهای منتشرشده دربارهٔ کتاب حاضر، بر تلفیق زیبای داستان و تاریخ در آن تأکید کرده‌اند. برخی منتقدان، زبان شاعرانه و روایت تاریخی کتاب را ستوده و آن را اثری چندلایه و پر از نماد و استعاره‌های اعجاب‌برانگیز دانسته‌اند. در مجموع، کتاب «حوض سلطان، پایان کار مغان» به‌عنوان اثری خواندنی و تأمل‌برانگیز در ادبیات داستانی معاصر ایران معرفی شده است.

خلاصه داستان صوتی حوض سلطان، پایان کار مغان رضا

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان با دعوت «میرزا علی‌اکبرخان عکاس‌باشی» به ضیافتی هفت‌روزه در قصری کنار دریاچهٔ حوض سلطان آغاز می‌شود. او به‌همراه جمعی از اشراف، رجال سیاسی، هنرمندان و مهمانان خارجی در میانهٔ بحران‌های سیاسی و اجتماعی ایران، به این میهمانی فراخوانده می‌شود. روایت از زبان عکاس‌باشی، با نگاهی انتقادی و گاه طنزآمیز، جزئیات سفر و ورود به قصر و آشنایی با مهمانان و مناسبات میان آن‌ها را شرح می‌دهد. در پس ظاهر پرزرق‌وبرق ضیافت، نشانه‌هایی از زوال اشرافیت، بحران‌های اقتصادی، قحطی، بیماری و تهدید نیروهای بیگانه دیده می‌شود. مهمانان هرکدام دغدغه‌ها و رازهای خود را دارند و در خلال گفت‌وگوها و رخدادها، لایه‌هایی از فساد و رقابت و ترس و امید به آینده را آشکار می‌کنند. حضور شخصیت‌هایی همچون «شاهزاده‌خانم افتخارالسلطنه»، «ملکم‌خان»، «عارف قزوینی» و «عزیزالسلطان»، فضای داستان را به عرصه‌ای برای بازتاب کشمکش‌های سیاسی و اجتماعی بدل می‌کند. در طول این هفت روز، وقایع عجیبی رخ می‌دهد؛ از نمایش‌های جادویی و شعبده‌بازی گرفته تا ماجراهای عاشقانه و رقابت‌های پنهان بر سر قدرت و ثروت. راوی در کنار ثبت تصاویر و خاطرات، شاهد فروپاشی تدریجی نظم قدیم و ظهور نشانه‌هایی از تغییر است. داستان با تعلیق و ابهام پیش می‌رود و سرنوشت برخی شخصیت‌ها و رازهای قصر تا پایان روشن نمی‌شود، اما فضای ناامنی و بی‌ثباتی و حس پایان یک دوران بر کل اثر سایه انداخته است.

چرا باید کتاب صوتی حوض سلطان، پایان کار مغان رضا را بشنویم؟

این کتاب صوتی با بازآفرینی فضای ایران در آستانهٔ فروپاشی نظم قاجاری، تصویری زنده و چندوجهی از جامعهٔ اشرافی، مناسبات قدرت و بحران‌های اجتماعی و سیاسی ارائه می‌دهد. روایت از زاویهٔ دید یک عکاس‌باشی، امکان مشاهدهٔ جزئیات و لایه‌های پنهان روابط انسانی و اجتماعی را فراهم می‌کند. حضور شخصیت‌های تاریخی و خیالی در کنار هم، به مخاطب فرصت می‌دهد تا با فرازونشیب‌های یک دورهٔ حساس از تاریخ ایران آشنا شود. طنز تلخ و نگاه انتقادی نویسنده، می‌تواند شنیدن این اثر را به تجربه‌ای تأمل‌برانگیز بدل کند.

شنیدن این کتاب صوتی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ کتاب صوتی حاضر برای علاقه‌مندان به رمان‌های تاریخی، دوستداران ادبیات معاصر ایران و کسانی که به شناخت تحولات اجتماعی و سیاسی ایران در دورهٔ قاجار و جنگ جهانی اول علاقه دارند، مناسب است؛ همچنین برای کسانی که دغدغهٔ فهم مناسبات قدرت، زوال اشرافیت و تأثیر بحران‌های ملی بر زندگی فردی و جمعی را دارند.

درباره رضا جولایی

«رضا جولایی» نویسنده و ویراستار ایرانی در سال ۱۳۲۹ در تهران به دنیا آمد. فعالیت حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۶۲ با انتشار کتاب «حکایت سلسلهٔ پشت کمانان» آغاز کرد. آثار او شامل رمان‌ها و مجموعه داستان‌هایی همچون «حوض سلطان، پایان کار مغان رضا»، «جامه به خوناب»، «شب ظلمانی یلدا»، «حدیث دردکشان»، «تالار طرب‌خانه»، «جاودانگان»، «نسترن‌های صورتی»، «باران‌های سبز»، «برآمدن آفتاب زمستانی»، «سیماب و کیمیای جان» و «سوءقصد به ذات همایونی» و... بوده است. کتاب اخیر از معروف‌ترین آثار او به شمار می‌رود. انتخاب مضمون تاریخی به‌ویژه دوره‌های قاجار و پهلوی از ویژگی‌های بارز داستان‌های رضا جولایی بوده است.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

«رضا جولایی» بارها نامزد و برندهٔ جوایز ادبی داخلی شده است؛ ازجمله لوح زرین و گواهی افتخار بهترین مجموعه داستان بعد از انقلاب برای کتاب «جامه به خوناب»، جایزهٔ ادبی یلدا در سال ۱۳۸۱ برای کتاب «باران‌های سبز»، جایزهٔ ادبی اصفهان (دوم) و تحسین هیئت‌داوران جایزهٔ مهرگان (پکا) در سال ۱۳۸۲ برای کتاب «سیماب و کیمیای جان»، نامزدی جایزهٔ منتقدان و نویسندگان مطبوعاتی همین سال برای همین رمان و در نهایت جایزهٔ ادبی احمد محمود در سال ۱۳۹۶ برای کتاب «یک پروندهٔ کهنه».

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

چاپ چهارمِ کتاب «حوض سلطان، پایان کار مغان» به قلم «رضا جولایی» و ویراستهٔ تیم ویرایش خانوادهٔ فرهنگی چشمه، در سال ۱۴۰۳ و به‌وسیلهٔ نشر چشمه (مجموعهٔ «کتاب‌های قفسهٔ آبی») روانهٔ بازار کتاب ایران شده است.

بخشی از کتاب صوتی حوض سلطان، پایان کار مغان رضا

«اکنون که سال‌ها از آن ضیافت می‌گذرد خود را مکلف می‌دانم، بی‌هراس از مؤاخذهٔ آحاد اشخاصی که در آن وقایع همراه من بودند، ماوقع را بی‌کم‌وکاست شرح دهم، زیرا بسیاری از آن میهمانان به دیار باقی شتافته‌اند و چند تنی که زنده‌اند در دیار فرنگ روزگار می‌گذرانند. در طی آن هفت شبان‌روز وقایع فراوانی را شاهد بودم، هر چند ذهن خستهٔ من نمی‌تواند جزئیات را به خاطر آورد، اما اگر در روزهای آخر ترسِ جان مُسخّرم نکرده بود، می‌توانستم بگویم ساعات بسیار خوشی را تجربه کردم که شاید برای اعیان و اشراف از جمله امور یومیه باشد، اما برای بندهٔ حقیر پر بود از تجربه‌های جدید و لذت‌بخش و سرآخر ترسناک. تصور بفرمایید هفت شبان‌روز ــ که مثل برق گذشت ــ در قصری پر از تجملات، با مأکولات و مشروباتی که به عمرتان نخورده‌اید، از معاشرت با آقایان و بانوانی که هر یک وجوهی از ذات آدمیزاد را به نمایش می‌گذارند لذت ببرید و گاه هم بترسید و دائم مناظری بدیع و وقایعی غریب پیشِ روی‌تان باشد؛ هر چند در عمق وجودم هراس از آن قصر و دریاچه جای گرفته و گاه در رؤیاهایم خود را میان آن مه و برف و آب‌های خاکستری می‌بینم، تو گویی قرار است چیزی، چیزی که نمی‌توانم نامی بر آن بگذارم و هراسناک است، بیرون بیاید… .»