دانلود و خرید کتاب صوتی یادداشت های یک آدم مرده

کتاب صوتی یادداشت های یک آدم مرده [یا «رمان تئاترال»] با عنوان اصلی Teatralʹnyĭ roman و عنوان فرانسویِ Le Roman théatral نوشتهٔ «میخائیل بولگاکف» و ترجمهٔ «داریوش مودبیان» با گویندگی «داریوش مودبیان» و «سهیلا غفاری‌راد» توسط نوین کتاب گویا منتشر شده است. این اثر که در دستهٔ ادبیات داستانی روسیه جای گرفته، به زندگی، دغدغه‌ها و سرگذشت یک نویسندهٔ گمنام در فضای پرآشوب مسکو پرداخته است. اثر حاضر با نگاهی طنزآمیز و تلخ، تجربه‌های شخصی و اجتماعی نویسنده را در قالب یادداشت‌هایی روایت کرده است که مرز میان واقعیت و خیال را باریک می‌کند. نسخهٔ صوتی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب صوتی یادداشت های یک آدم مرده اثر میخاییل بولگاکف

کتاب صوتی «یادداشت‌های یک آدم مرده» اثری داستانی و نیمه‌اتوبیوگرافیک به قلم «میخائیل بولگاکف» است که در قالب رمان و با ساختاری روایی و تکه‌تکه، زندگی یک نویسندهٔ شکست‌خورده و منزوی را در مسکو به تصویر کشیده است. این کتاب صوتی در دوره‌ای نوشته شده که نویسندهٔ آن با سانسور و فشارهای حکومتی دست‌وپنجه نرم می‌کرد و همین فضای خفقان و سرخوردگی در سراسر اثر موج می‌زند. روایت کتاب به‌صورت یادداشت‌های پراکنده و خاطره‌گونه پیش می‌رود و شخصیت اصلی با نگاهی تلخ و گاه طنزآمیز، از تلاش‌های نافرجام خود برای چاپ رمان، روابطش با ناشران، نویسندگان و دنیای تئاتر سخن گفته است. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که مرز میان واقعیت و خیال، زندگی شخصی و تجربه‌های اجتماعی را در هم می‌آمیزد و شنونده را با فضای ادبی و هنری روسیهٔ اوایل قرن بیستم میلادی آشنا می‌کند. این رمان ناتمام، پس از مرگ میخائیل بولگاکف و سال‌ها پس از نگارش، برای نخستین‌بار منتشر شد و اکنون در قالب کتاب صوتی، تجربه‌ای متفاوت از ادبیات روسیه را ارائه داده است.

کتاب حاضر از متن فرانسوی با عنوان Le Roman théatral به پارسی برگردانده شده و نام دیگر این اثر «رمان تئاترال» است. ترجمهٔ انگلیسی این رمان با عنوان Black Snow: A Theatrical Novel در سال ۱۹۶۷ میلادی منتشر شد؛ اثری که به‌دلیل نثر زنده و طنز تلخ، مورد توجه قرار گرفت. این ترجمه توسط «پاتریک مایلز» انجام شده است. یک فیلم سینمایی روسی در ژانر کمدی و درام معمایی به‌کارگردانی «اولگ بابیتسکی» و «یوری گلدین» در سال ۲۰۰۲ میلادی با اقتباس از کتاب «یادداشت‌های یک آدم مرده» ساخته شد. این فیلم، «رمان تئاترال» نام داشته است.

خلاصه داستان صوتی یادداشت های یک آدم مرده

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

رمان با روایت اول‌شخص و در قالب یادداشت‌های پراکندهٔ شخصیت اصلی، «سرگی لئونتوویچ مکسودوف» آغاز می‌شود؛ کارمندی منزوی و افسرده که در نشریه‌ای کم‌اهمیت کار می‌کند و شب‌ها در اتاق محقرش به نوشتن رمانی بی‌سرانجام مشغول است. او که از زندگی روزمره و کار تکراری‌اش خسته شده، تنها دلخوشی‌اش نوشتن و گربهٔ پیرش است. تلاش‌های مکسودوف برای چاپ رمانش با شکست‌های پیاپی روبه‌رو می‌شود. ناشران و نویسندگان دیگر، اثرش را بی‌ارزش می‌دانند و ممیزی‌های سختگیرانه، امید او را به نابودی می‌کشاند. در میانهٔ این ناکامی‌ها، مرگ گربه و انزوای بیشتر، او را به مرز فروپاشی روانی می‌رساند. مکسودوف حتی به خودکشی فکر می‌کند، اما حضور ناگهانی ناشری مرموز به نام «رودولفی» مسیر زندگی‌اش را تغییر می‌دهد. رودولفی رمان او را می‌خواند و وعدهٔ چاپ می‌دهد، اما این امید نیز به سرانجامی نمی‌رسد و ناشر ناپدید می‌شود. در ادامه، مکسودوف وارد دنیای تئاتر و با شخصیت‌هایی از این جهان آشنا می‌شود؛ جایی که امید دارد نمایشنامه‌ای از روی رمانش روی صحنه برود. این مسیر هم پر از فرازونشیب‌ و ناکامی است. در خلال روایت، فضای ادبی و هنری مسکو، روابط میان نویسندگان، ناشران و کارگردانان تئاتر و نیز حس بی‌پناهی و بی‌معنایی زندگی روشنفکران آن دوره، با طنزی تلخ و گزنده به تصویر کشیده می‌شود. داستان با تردیدها، رؤیاها و شکست‌های مکسودوف پیش می‌رود و در نهایت، او را در مواجهه با پوچی و بی‌سرانجامی زندگی رها می‌کند.

چرا باید کتاب صوتی یادداشت های یک آدم مرده را بشنویم؟

این کتاب صوتی با نگاهی موشکافانه و طنزی تلخ، تجربه‌های یک نویسندهٔ گمنام را در دل جامعه‌ای سرکوبگر و پر از بی‌عدالتی روایت می‌کند. «یادداشت‌های یک آدم مرده» نه‌تنها تصویری از زندگی روشنفکران و هنرمندان روسیهٔ اوایل قرن بیستم ارائه می‌دهد، بلکه دغدغه‌های جهانی نویسندگان، بحران هویت، سانسور و تلاش برای معنابخشیدن به زندگی را نیز به تصویر می‌کشد. روایت چندلایه و بازی با مرز واقعیت و خیال، این اثر را به نمونه‌ای خاص از ادبیات مدرن تبدیل کرده است. شنیدن این کتاب فرصتی است برای آشنایی با فضای ادبی و اجتماعی روسیه و لمس تنهایی، سرخوردگی و امیدهای خاموش یک نسل.

شنیدن این کتاب صوتی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب صوتی برای علاقه‌مندان به ادبیات روسیه، دوستداران رمان‌های روان‌شناختی و کسانی که دغدغه‌هایی درباره بحران هویت، سانسور، ناکامی و زندگی روشنفکری دارند، مناسب است؛ همچنین برای کسانی که به فضای تئاتر و هنر علاقه‌مند هستند یا تجربه‌هایی از سرخوردگی و جست‌وجوی معنا در زندگی دارند.

درباره میخاییل بولگاکف

«میخائیل آفاناسیویچ بولگاکف» (Mikhail Bulgakov) در سال ۱۸۹۱ به دنیا آمد و در ۱۹۴۰ میلادی درگذشت. او که بیشتر با نام «میخائیل بولگاکف» شناخته می‌شود، نویسنده و نمایشنامه‌نویس برجسته و منتقدی اهل روسیه بود. از نوجوانی، استعداد خود در زمینهٔ تئاتر را نشان داد و در خانه نمایش‌هایی طراحی می‌کرد که خواهر و برادرانش در آن‌ها نقش بازی می‌کردند. در مدرسه علاقهٔ شدیدی به ادبیات کلاسیک و تئاتر پیدا کرد و پس از مرگ پدرش، مادرش که زنی تحصیل‌کرده و روشنفکر بود، آموزش او را بر عهده گرفت. تحصیلات پزشکی خود را در دانشکدهٔ پزشکی کی‌یف به پایان رساند و در بیمارستان نظامی این شهر مشغول به کار شد. در جنگ جهانی اول به‌عنوان پزشک صلیب سرخ خدمت کرد و دو بار مجروح شد. این تجربه باعث شد برای مدتی به مورفین روی آورد و سپس با تلاش آن را ترک کرد. بعد از جنگ‌های داخلی روسیه و ابتلا به تیفوس، پزشکی را کنار گذاشت و به نویسندگی روی آورد. پس از نقل‌مکان به مسکو، با دشواری یافتن شغل مواجه شد و چندین کار پاره‌وقت برای روزنامه‌ها انجام داد. در این دوران، رمان‌هایی مانند «تخم‌مرغ‌های سمی» نوشت که ترکیبی از دانش علمی و نگرش‌های سیاسی او بودند؛ همچنین نمایشنامه‌هایی با درون‌مایهٔ اجتماعی و سیاسی خلق کرد که اغلب اجازهٔ اجرا نمی‌یافت یا با انتقاد شدید رسانه‌های نزدیک به حکومت روبه‌رو می‌شد؛ اگرچه اثر «گارد سفید» با استقبال شخص ژوزف استالین مواجه شد. زمانی که آثارش تحت سانسور قرار گرفت، به شخص استالین نامه نوشت و درخواست کرد یا اجازهٔ ادامهٔ کار به او داده شود یا امکان خروج از کشور فراهم شود. نهایتاً استالین اجازهٔ کار مجدد در تئاتر را صادر کرد؛ هرچند آثارش همچنان تحت سانسور بود. شاهکار این نویسنده، رمان مشهور «مرشد و مارگاریتا» در دوران بیماری و ناامیدی نوشته شد و ۲۶ سال پس از مرگ او توسط همسرش منتشر شد. میخائیل بولگاکف در نهایت بر اثر نارسایی کلیوی درگذشت و در مسکو به خاک سپرده شد. او به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان روسیه شناخته می‌شود که آثارش ترکیبی از واقعیت اجتماعی، طنز و عناصر فراواقع‌گرایانه است و تأثیر عمیقی بر ادبیات قرن بیستم میلادی گذاشته است.

نظر افراد یا مجله‌های مشهور درباره این کتاب چیست؟

رمان «یادداشت‌های یک آدم مرده» از نگاه منتقدان و نویسندگان با تحسین فراوان روبه‌رو شده است. نیویورک تایمز این کتاب را روایتی تند و تیز و کوبنده با لحن لطیف و ملایم توصیف کرده، «گراهام ولف» این کتاب را به‌گونه‌ای پیوسته و ملموس با دنیای تئاتر و هنر مرتبط دانسته و «کریگ رین» بولگاکف را پایه‌گذار سبک ادبی رئالیسم جادویی معرفی کرده است.

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

«یادداشت‌های یک آدم مرده: رمان تئاترال» در سال ۱۴۰۱ با ترجمهٔ «داریوش مؤدبیان» و توسط نشر گویا روانهٔ بازار کتاب ایران شد.

بخشی از کتاب صوتی یادداشت های یک آدم مرده

«بسیار منطقی بود که در آن شرایط غیرعادی، خیلی ساده همه‌چیز را به فراموشی بسپارم. رودولفی و تمام آن نسخه‌های رمانم را که به همراه او ناپدید شده بودند. این همان کاری بود که من کردم. نخست باید نگاهی به زندگی گذشته‌ی خود می‌انداخت. کنار چراغ نفتی گردسوز خود نشسته بودم؛ در خود فرو شده. در بیرون باد بهاری برف‌های کوچه و خیابان‌ها را می‌روبید. به خود گفتم: در کل، بله، در کل چند دنیا رو من به چشم خودم دیدم. اولش، لابراتوار دانشگاه. به یاد می‌آورم لوله‌های در هم آزمایشگاه، بالن‌های مختلف، حجمی، ته گرد، دستگاه تطهیرکننده، قیف‌ها، بوته‌های شیشه‌ای و چینی و مایع‌های گوناگون به رنگ‌های مختلف. این دنیای رنگی را در آغاز جنگ‌های داخلی ترک گفتم. نمی‌دانم آیا حماقت کردم یا هوشیاری به خرج دادم در ترک آن دنیا.»