دانلود و خرید کتاب صوتی تاجر ونیزی

کتاب صوتی تاجر ونیزی نوشتهٔ ویلیام شکسپیر و ترجمهٔ سیدنوید سیدعلی اکبر است. فرناز حداد گویندگی این نمایشنامهٔ صوتی را انجام داده و انتشارات شرکت توسعه محتوای لحن دیگر آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی تاجر ونیزی

کتاب صوتی تاجر ونیزی (The Merchant of Venice) حاوی یک نمایشنامهٔ انگلیسی به قلم ویلیام شکسپیر است. این نویسندهٔ بزرگ دوران رنسانس، نمایشنامهٔ حاضر را بین تابستان سال‌های ۱۵۹۶ و ۱۵۹۸ میلادی نوشت. در آغاز نمایشنامه با یورش نیروی دریایی انگلستان به بندر کادیسِ اسپانیا روبه‌رو می‌شوید. منتقدان و شکسپیرپژوهان منبع احتمالی این کمدی رمانتیک را «گاو بی‌ذنب» نوشتهٔ «سر جیووانی»، نویسندهٔ اهل فلورانس می‌دانند که در سال ۱۵۵۸ در میلان چاپ شده است، اما هنوز به قطع و یقین روشن نگشته که آیا در عصر ملکه الیزابت (۱۶۰۳- ۱۵۵۸)، ترجمهٔ انگلیسی این اثر در دست بوده است یا خیر. این نمایشنامه به روایت تاجری ونیزی به نام «آنتونیو» می‌پردازد که برای فراهم‌کردن مقدمات عروسی دوستش از یک رباخوار یهودی پول قرض می‌گیرد. رباخوار که «شایلاک» نام دارد و از مسیحیان متنفر است، شرط می‌کند که به‌ازای هر روز دیرکرد این قرض، آنتونیو باید تکه‌ای از گوشت بدنش را به او بدهد. آنتونیو هم این شرط را می‌پذیرد، اما در حال تجارت، کشتی‌هایش دچار مشکل شده و نمی‌تواند برای پس‌دادن قرض نزد رباخوار یهودی برود. این خبر به دوست آنتونیو به نام «بساتیو» و تازه‌عروسش می‌رسد و آن‌ها به‌کمک دوستشان می‌شتابند. یهودی مذکور به‌سبب نفرتش از مسیحیان مایل به گرفتن پول نیست و طبق شرطی که گذاشته، گوشت تن آنتونیو را می‌خواهد و او را به دادگاه می‌کشاند. در دادگاهِ تشکیل‌شده، وکیل جوان از شایلاک می‌خواهد که به‌ازای قرضی که دارد سه‌ برابر پول بگیرد، اما شایلاک که پیش از این توسط آنتونیو تحقیر شده و درصدد انتقام است، تنها به گوشت نزدیک قلب مرد جوان راضی می‌شود. این داستان ادامه دارد.

می‌دانیم که نمایشنامه متنی است که برای اجرا بر روی صحنه و یا هر مکان دیگری نوشته می‌شود. هر چند این قالب ادبی شباهت‌هایی به فیلم‌نامه، رمان و داستان دارد، شکل و فرم و رسانه‌ای جداگانه و مستقل محسوب می‌شود. نخستین نمایشنامه‌های موجود از دوران باستان و یونان باقی مانده‌اند. نمایشنامه‌ها در ساختارها و شکل‌های گوناگون نوشته می‌شوند، اما وجه اشتراک همهٔ آن‌ها ارائهٔ نقشهٔ راهی به کارگردان و بازیگران برای اجرا است. بعضی از نمایشنامه‌ها تنها برای خواندن نوشته می‌شوند؛ این دسته از متن‌های نمایشی را کلوزِت (Closet) نامیده‌اند. از مشهورترین نمایشنامه‌نویس‌های غیرایرانی می‌توان به «آیسخولوس»، «سوفوکل»، «اوریپید» (یونان باستان)، «شکسپیر»، «هارولد پینتر» (انگلستان)، «مولیر» (فرانسه)، «هنریک ایبسن» (نروژ)، «آگوست استریندبرگ» (سوئد)، «برتولت برشت» (آلمان)، «ساموئل بکت» (ایرلند) و «یوجین اونیل» (آمریکا) اشاره کرد. نام برخی از نمایشنامه‌نویس‌های ایرانی نیز «بهرام بیضائی»، «عباس نعلبندیان»، «اکبر رادی»، «غلامحسین ساعدی»، «بهمن فُرسی»، «محسن یلفانی»، «نغمه ثمینی»، «محمد رضایی راد»، «محمد یعقوبی»، «محمد رحمانیان» و «محمد چرمشیر» بوده است.

شنیدن کتاب صوتی تاجر ونیزی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران ادبیات نمایشی قرن ۱۶ انگلستان و قالب نمایشنامه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره ویلیام شکسپیر

ویلیام شکسپیر (۱۵۶۴ - ۱۶۱۶) شاعر و نمایشنامه‌نویس انگلیسی است که بسیاری او را بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس تاریخ و بسیاری نیز او را بزرگ‌ترین نویسندهٔ انگلیسی‌زبان تاریخ می‌دانند. ویلیام فرزند «جان شکسپیر» و «ماری اردن» بود. پدرش یکی از مرفهین افراد شهر بود و مادرش نیز دختر زارع دولت‌مردی بود، اما روزگار به کام ویلیام خوش نماند و در سال ۱۵۸۷ پدرش ورشکسته شد. ویلیام تحصیلات ابتدایی و مقدماتی از زبان لاتین را در دبیرستانی در استنفورد گذراند، اما در ۱۳سالگی به‌دلیل تنگدستی پدر، مدرسه را رها کرد. او ۵ سال بعد با «آنا هاتاوی» ازدواج کرد که ۸ سال بزرگ‌تر از خودش بود و نتیجهٔ این ازدواج یک فرزند دختر و ۲ پسر بود.

در سال ۱۵۸۵ ویلیام، استنفورد را ترک کرد و به لندن رفت و آنجا در تماشاخانه‌ای مشغول به کار شد. او به بازیگری پرداخت و در نهایت همان‌جا شروع به نمایشنامه‌نویسی کرد که به‌دلیل هوش و قریحهٔ فطری مورداستقبال بسیاری واقع شد. اشتغال به نمایشنامه‌نویسی و فعالیت در هنر تئاتر برای او موقعیت‌های فراوانی به بار آورد و از این طریق ثروت بسیاری کسب کرد. آثار مکتوب او به ۳ دستهٔ تراژدی، کمدی و تاریخی تقسیم شده‌اند. از مهم‌ترین آثار شکسپیر می‌توان به تراژدی‌های «اتللو»، «مکبث»، «هملت»، «شاه لیر»، «رومئو و ژولیت» (تراژدی)، «رؤیای شب نیمهٔ تابستان»، «شب دوازدهم» (کمدی)، «ژولیوس سزار» (تاریخی) اشاره کرد. او نمایشنامه‌های بسیاری نوشته است.

ویلیام شکسپیر در سال‌های پایانی عمرش در استرانفورد ساکن شد و به‌ندرت به لندن رفت؛ تا اینکه در سال ۱۶۱۶ درگذشت.