دانلود و خرید کتاب صوتی شهرهای ناپیدا

کتاب صوتی «شهرهای ناپیدا» نوشتهٔ ایتالو کالوینو با ترجمهٔ بهمن رئیسی و گویندگی امیر جلیلی در واوخوان منتشر شده است. کالوینو در شهرهاى ناپیدا در باب زندگى انسان شهرى مى‌نویسد. شهرهایى جادویى، خاص و دوست‌نداشتنی. شهرهایى که شاید زمانى همانندى بر کره خاکى به نامى دیگر داشته‌اند، شهرهایى سراسر خیالى و مکان‌هایى خوف‌انگیز و زشت که شاید هر کلانشهرِ اکنونى در تلاشش براى بهتر و درخشان‌تر شدن روزى به آن قعر برسد.

درباره کتاب شهرهای ناپیدا

داستان، در زمان کوبلای خان روی می‌دهد. او علاقه دارد که جهانگردان، به نقاط مختلف امپراطوری بزرگ او سفر کنند و برایش از نقطه‌های مختلف قلمرو بی‌پایانش، حکایت تعریف کنند. کالوینو در این کتاب، در قامت مارکوپولو ظاهر می‌شود و برای کوبلای خان، حاکم مغول، از شهرهایی که دیده است تعریف می‌کند.شهرهایی که هرگز وجود نداشته‌اند. اما مارکو با داستان هر یک از آنها، بخشی از جهان و زندگی و قلمرو کوبلای خان را به شکلی حکمت‌آمیز پیش چشم او ترسیم می‌کند. جمله‌ تقریباً ثابتی را می‌توان در بسیاری از نقد‌ها و تحلیل‌های کتاب شهرهای ناپیدا مشاهده کرد: شهرهای کالوینو، شبیه هیچ‌یک از شهرهایی که ما می‌شناسیم نیستند. اما همه‌ شهرهایی را که ما می‌شناسیم، در خود منعکس کرده‌اند.

کتاب شهرهای ناپیدا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به رمان‌های سورئال پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب شهرهای ناپیدا

آناستازیا، شهر فریبکار، از چنین قدرتى که به قولى شرّ و به قولى خیراست بهره‌مند است: اگر هشت ساعت در روز، به عنوان تراشکار سنگ‌هاى قیمتى و عقیق‌هاى رنگارنگ کار کنى، زحمت تو که به آرزو شکل مى‌دهد در حقیقت خود از آرزو شکل مى‌گیرد و تو فکر مى‌کنى که از تمام آناستازیا لذت مى‌برى در حالى که برده‌ى اویى. (رمان شهرهای ناپیدا – صفحه ۳۲)

جهنم آدم‌ها مربوط به آینده‌ى آنها نیست؛ اگر جهنمى در کار باشد، همین است که در مقابل ماست. جهنمى که هر روز در آن زندگى مى‌کنیم و با در کنار هم بودن آن را تشکیل مى‌دهیم. براى رنج نبردن از این وضع دو راه حل وجود دارد. راه اول براى بسیارى از آدم‌ها آسان است: جهنم را قبول مى‌کنند و جزیى از آن مى‌شوند و دیگر آن را نمى‌بینند. دومى راهى است پرخطر که نیازمند توجه، شناخت و استمرار است. جستجو و توانایى تشخیص اینکه چه کسى و چه چیزى در میان جهنم، جهنمى نیست، و اینکه آن را تداوم بخشید و براى آن جاى باز کرد. (رمان شهرهای ناپیدا – صفحه ۲۰۶)