کتاب کامپیوتر و مغز

ویراست سوم کتاب کامپیوتر و مغز نوشتهٔ جان فون نویمان و ترجمهٔ رضا امیررحیمی است. نشر نو این کتاب را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب کامپیوتر و مغز

ویراست سوم کتاب کامپیوتر و مغز در دو بخش نوشته شده است؛ «کامپیوتر» و «مغز». جان فون نویمان در این کتاب، مدل موردنظر خود از محاسبه را به‌روشنی بیان کرده و در ادامه هم‌ارزی اساسی مغز انسان و کامپیوتر را شرح داده است. او تفاوت‌های به‌ظاهر ژرف و ساختاری آن‌ها را می‌پذیرد، اما با کاربرد اصل تورینگ در زمینهٔ هم‌ارزی همهٔ گونه‌های محاسبه، نوعی استراتژی را در نظر می‌گیرد که بر مبنای آن روش‌های مغز همچون محاسبه فهمیده می‌شوند؛ به این منظور که آن روش‌ها را بازآفرینی کند و سرانجام به قدرت آن‌ها بیفزاید. باتوجه‌به اینکه این متن دهه‌ها پیش نوشته شده و در آن زمان علم اعصاب فقط ابتدایی‌ترین ابزارها را در اختیار داشت، کتابی به‌ویژه پیشگویانه است! سرانجام، نویسنده شتاب اساسی فناوری و پیامد گریزناپذیر آن را در تحول یگانهٔ وجود انسان پیش‌بینی کرده است. با خواندن این اثر، پنج ایدهٔ اساسی را با کمی جزئیات بیشتر دنبال کنید.

خواندن کتاب کامپیوتر و مغز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعه درمورد مغز انسان و کامپیوتر پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کامپیوتر و مغز

«سوای هر ملاحظهٔ دیگری، محدودیت اصلی ماشین‌های آنالوگ مربوط به دقت است. درواقع، دقت ماشین‌های آنالوگ الکتریکی به‌ندرت فراتر از ۱:۱۰ به توان ۳ است، و حتی نمونه‌های مکانیکی (مثل تحلیلگر تفاضلی) در بهترین شرایط به ۱:۱۰ به توان ۴ تا ۱:۱۰ به توان ۵ می‌رسد. ماشین‌های دیجیتال، از سوی دیگر، می‌توانند به هر دقت دلخواهی دست یابند؛ برای مثال، ماشین ده‌دهیِ دوازده‌رقمی که پیش از این به آن اشاره شد (به دلایلی که در زیر بیشتر بدان می‌پردازیم، این کمابیش سطح دقت معمول ماشین دیجیتال مدرن است) البته دقتی معادل ۱:۱۰ به توان ۱۲ دارد. به این امر نیز توجه کنید که دقت فزاینده در ماشین دیجیتال بسیار آسان‌تر از نظام آنالوگ است: رسیدن از ۱:۱۰ به توان ۳ به ۱:۱۰ به توان ۴ در یک تحلیلگر تفاضلی نسبتاً آسان است؛ رسیدن از ۱:۱۰ به توان ۴ به ۱:۱۰ به توان ۵ کمابیش بهترین دقتی است که فناوری کنونی از پس آن برمی‌آید؛ از ۱:۱۰ به توان ۵ به ۱:۱۰ به توان ۶ (با وسایل کنونی) ناممکن است. از سوی دیگر، رسیدن از ۱:۱۰ به توان ۱۲ به ۱:۱۰ به توان ۱۳ در یک ماشین دیجیتال تنها به این معنی است که یک رقم به دوازده بیفزاییم؛ که این معمولاً چیزی نیست جز افزایش نسبی در ابزار (نه همه‌جا!) در حدود ۱۲.۱=۸.۳ درصد،‌ و به همان میزان کاهش سرعت (نه همه‌جا!) -که هیچ‌کدام چندان جدی نیستند. نظام تراکم تَپ را می‌توان با نظام آنالوگ قیاس کرد؛ در واقع بدتر است: دقت آن به طور ذاتی پایین است. در واقع، دقت ۱:۱۰ به توان ۲ ایجاب می‌کند که بیشتر اوقات ۱۰ به توان ۲ تَپ در دورهٔ زمانی t۱ وجود داشته باشد (قیاس کنید با بالا) -یعنی، سرعت ماشین به دلیل این واقعیت با ضریب ۱۰۰ کاهش می‌یابد. پذیرش کاهش سرعت تا این مرتبه، به عنوان یک قاعده، آسان نیست. و کاهش‌های خیلی بزرگ‌تر، بیشتر اوقات، بازدارنده به حساب می‌آیند.»