کتاب هیولا وارد می شود

کتاب هیولا وارد می شود نوشته مایک دیویس است که با ترجمه محمد نصیری نوشته شده است، این کتاب توضیح می‌دهد چگونه سرمایه‌داری باعث شده است دنیا در آتش بیماری‌های همه‌گیر گرفتار شود.

درباره کتاب هیولا وارد می شود

مایک دیویس، نویسنده کتاب هیولا وارد می‌ شود یکی از خوش‌نام‌ترین اندیشمندان معاصر است که با بهره‌گیری از اندیشه‌های سنّت چپ، در پی واکاوی مدرنیتۀ اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست‌ویکم است. او برای سرشت‌نمایی مدرنیته‌ و سرمایه‌داریِ امروزی، به تالار افتخارات نئولیبرالیسم و نظم نوین جهانی می‌رود و وضعیت کنونی جهان را با خیره‌شدن به انگاره‌های جهانی‌سازی و شهری‌سازی و دگرگونی‌های بوم‌شناختی خوانش می‌کند. به نظر او این فرایندها که می‌توان آن‌ها را نئولیبرالیسم خواند، منجربه قربانی‌سازی تهی‌دستان می‌شود. او، این قربانی‌سازی تهی‌دستان را در هر گوشه‌کنار می‌بیند؛ از زاغه‌های شهری گرفته تا الگوی پراکندگی شیوع بیماری‌های ویروسی، به‌ویژه شیوع ویروس کرونا. نویسنده با بهره‌گیری از تجربۀ تلخ انسان‌ها در رویارویی با بیماری‌های ویروسی قرن بیست‌ویکم (سارس، آنفولانزای مرغی، ابولا و کرونا) می‌کوشد در این کتاب نشان دهد که نئولیبرالیسم چگونه در پدیدآیی، تکامل و پخش و گسترش این ویروس‌ها نقش داشته است.

نویسنده با بهره‌گیری از تجربهٔ تلخ انسان‌ها در رویارویی با بیماری‌های ویروسی قرن بیست‌ویکم (سارس، آنفولانزای مرغی، ابولا و کرونا) می‌کوشد در این کتاب نشان دهد که نئولیبرالیسم (به قول زیرعنوان کتاب، سرمایه‌داری) چگونه در پدیدآیی، تکامل و پخش و گسترش این ویروس‌ها نقش داشته است. او با روایتی دل‌انگیز و دلهره‌آور، ما را با فرانکنشتاینی رودررو می‌کند که ساختهٔ انسان‌هاست و بیش از هر چیز، ساختهٔ نابرابری اقتصادی انسان‌ها. او کار خود را با معرفی کوتاه چیستی ویروس و راه‌های تکامل آن آغاز می‌کند و با یک پاسخ ساده به ما نشان می‌دهد این‌همه ویروس‌های نوبه‌نو و مرگ‌بار از کجا می‌آیند:

وجود دو ویروس آنفولانزا در یک بدن و ترکیب یا بازآرایی آن‌ها می‌تواند مایهٔ یک جهش سهمگین و مرگ‌بار در ویروس باشد _عجب، پس این ویروس‌های مرگ‌بار از آسمان نازل نمی‌شوند! این ویروس‌ها زمینی هستند و در کنار گوش ما تکامل می‌یابند.

خواندن کتاب هیولا وارد می شود را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به علوم اجتماعی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب هیولا وارد می شود

گزارش‌های جدید یا به‌روزشده (آخرین آن‌ها در سال ۲۰۱۷) هرچه بیشتر تأکید دارند که در زمینهٔ آنفولانزای مرغی شایسته است که شناسایی فرد مشکوک، تست‌گیری، ساخت واکسن و حمایت از زیرساخت‌های کلیدی و مانند این‌ها بی‌درنگ انجام گیرند. وانگهی، سازمان بهداشت جهانی نیز در سال ۲۰۰۵ یک کمیتهٔ اضطراری ایجاد کرد که رهنمودهای خود به دولت‌های عضو را به‌روز کرد و مسئولیت‌های بین‌المللی ایشان در هنگام چنین شیوع‌هایی را مشخص کرد. سارس گرچه یک دنیاگیری بود، ولی در چشم مردم خوار شد، زیرا فاقد این توان مرگ‌بار آنفولانزای مرغی بود که افرادِ بدون نشانگان هم ناقل باشند. در همین اوضاع بود که ویروس‌های ابولا (در انسان‌ها چهار گونه ویروس ابولا وجود دارد.) یک آخرالزمان بیولوژیک دیگر را پیش چشم آوردند. بیماری ابولا زود پخش شد و همان اوایل در برخی مناطق، نرخ ۹۰% کشته را برجای گذاشت. پژوهشگران دنیاگیری پس از اندک‌زمانی با خود می‌اندیشیدند که اگر ابولا در خارج از آفریقا انتشار یابد، چه خواهد شد!

سپس در سال ۲۰۱۲، نفرین توتنخ‌آمون! به عربستان سعودی رسید:

مِرس سارس‌گونه که علتش کروناویروس‌های موجود در بدن خفاش‌های مقابر مصر بود. این ویروس از راه شترهای جمّاز آلوده و شاید بزها به آدمیان انتقال یافت. سندرم تنفسی خاورمیانه یا مرس، سرانجام به یک فرد کُره‌ای منتقل شد و در کرهٔ جنوبی هم اندک شیوعی پیدا کرد. در سال ۲۰۱۷، حدود دوهزار ابتلا به مرس گزارش شد که نرخ مرگ آن (۳۶%) بی‌شباهت به نرخ مرگ ابولا نبود؛ اما اکثریت قاطع بیماران کسانی بودند که با حیوانات آلوده ارتباط داشتند و تنها اندکی از موارد، واگیر انسان به انسان بود و خیلی از این موارد نیز پیامد ارتباط نزدیک با فرد بیماری بود که نشانگان بیماری را داشت. دانشمندان می‌گویند این بدان معناست که مرس نرخ واگیر انسان به انسانِ چندانی ندارد؛ اما ازسوی دیگر، دانشمندان از توانش غیرمنتظرهٔ مرس برای درنوردیدن مرزهای بین‌گونه‌ای جاخوردند.

گروهی از دانشمندان تگزاسی، پژوهش‌های خود برای دستیابی به واکسن مرس را شتابان پیش بردند، ولی کار آنان خیلی مورد توجه قرار نگرفت؛ اینان پیش‌تر واکسن سارس را هم کامیابانه پیش برده بودند، ولی نتوانسته بودند شرکت یا دولتی را پیدا کنند که از آنان پشتیبانی مالی کند و علاقه‌ای به تست و تولید آن داشته باشد. سرپرست گروه، دکتر پیتر هوتِز، رئیس دانشکدهٔ ملّی طبِ گرمسیری در دانشگاه بایلور، اوایل مارس ۲۰۲۰ به کمیتهٔ دانشِ مجلس نمایندگان گفت که به نظر وی واکسنی که گروه او ساخته و سال‌هاست در یخچال مانده، می‌توانست در برابر کووید نیز کارساز باشد _ البته اگر در تعداد بالا در دسترس می‌بود و در اوّلین ماه شیوع تزریق می‌شد. «به فرایند ساخت واکسن، گره افتاده و باید چاره‌ای اندیشید.»