کتاب دری به سوی دریا

کتاب دری به سوی دریا مجموعه اشعار احمدرضا احمدی است. این کتاب مجموعه‌ای از اشعار زیبا و جذاب این شاعر مشهور معاصر است.

شعر زبان روح است که به شما فرصت می‌دهد تجربیات تازه بیندوزید و از زندگی لذت تازه ببرید، کتاب دری به سوی دریا شما را با دنیای تازه‌ای از تعبیرات آشنا می‌کند. 

خواندن کتاب دری به سوی دریا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به شعر معاصر پیشنهاد می‌کنیم.

درباره احمدرضا احمدی

احمدرضا احمدی، نویسنده، شاعر، نقاش و ویراستار ایرانی ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان به دنیا آمد. او مدتی را در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به فعالیت پرداخت. احمدرضا احمدی بنیان‌گذار سبک موج نو در دهه ۱۳۴۰، در شعر معاصر ایران است. این سبک بعدتر به حرکتی مدرنیستی تبدیل شد که داستان، نمایشنامه، سینما، موسیقی و نقاشی را تحت تاثیر قرار داد. احمدی در سال ۱۳۴۳ به همراه نادر ابراهیمی، اسماعیل نوری علاء، مهرداد صمدی، محمدعلی سپانلو، بهرام بیضایی، اکبر رادی، جعفر کوش‌آبادی، مریم جزایری و جمیله دبیری گروه طرفه را با هدف دفاع از هنر موج نو تأسیس کرد. انتشار دو شماره از مجله طرفه و تعدادی کتاب در زمینه شعر و داستان از فعالیت‌های این گروه است.

احمدرضا احمدی به عنوان شاعر برگزیده جایزه‌ی بیژن جلالی در سال ۱۳۸۵ انتخاب شد. او همچنین در سال ۱۳۸۸ نامزد دریافت جایزه هانس کریستین اندرسن بود. 

بخشی از کتاب دری به سوی دریا

نه در انتظار مسافری هستم

نه قصد سفر دارم

بر طناب رخت بالکن من

تکه‌هایی از ابر را آویخته‌اند

که باید

با آن‌ها دلخوش باشم

این تکه‌های ابر

بسرعت متلاشی

می‌شوند

روزگاری به لباس‌های شیک

و پیرهن‌های سفید

دلخوش بودم

در این سال‌های پیری من

روی پیرهن‌های سفید

جوهر سیاه و قرمز

پاشیده‌اند

دیگر نمی‌گویم:

من موفق نیستم

حتی دیگر حرف از

مرگ و جراحت

نمی‌گویم

من شما را به روشنایی

دعوت می‌کنم

که چهره و شناسنامه یک دیگر را

در روشنایی ببینیم

از همهٔ حرف‌هایی

که در تاریکی گفتم

دیگر نشانه‌ای نیست.