کتاب آرزوهای بزرگ

کتاب آرزوهای بزرگ یکی از معروف‌ترین آثار نویسنده‌ی مطرح انگلیسی چارلز دیکنز است که در قرن نوزدهم نوشته شده و از آن زمان مورد استقبال خوانندگان قرار گرفته است. داستان آرزوهای بزرگ داستان پرفراز و نشیب پسرکی یتیم به نام پیپ است که همراه با خواهر و شوهرخواهرش زندگی فقیرانه‌ای دارد. دیکنز در ابتدا این داستان را به صورت یک داستان دنباله‌دار در هفته‌نامه‌ای منتشر کرد اما در سال ۱۸۶۱ دو نشر معروف انگلیسی این داستان را در سه جلد منتشر کردند و باعث محبوبیت و شناخته‌شدن نویسنده‌اش شد. به نظر می‌رسد دیکنز این داستان را با داستان زندگی خود تطبیق داده و به نوعی خودزندگی‌نامه‌ای در قالب داستان نوشته است.

ترجمه‌های متعددی از این کتاب در ایران منتشر شده است که کتاب پیش رو ترجمه‌ای از حمیدرضا بلوچ و همکاری نشر مجید است که برای خرید و دانلود در طاقچه ارائه شده است.

درباره کتاب آرزوهای بزرگ

کتاب آرزوهای بزرگ روایت کامل و واضحی از اوضاع اجتماعی و سیاسی زمان نویسنده است که دیکنز این حقایق را با لحنی زیبا و لطیف بیان کرده است. پیپ شخصیت اصلی داستان در روند رشد از هفت سالگی تا دوران جوانی تجربیات بسیاری کسب می‌کند. برای مثال متوجه می‌شود شادی و خوشحالی همواره در ثروت و زندگی مرفه خلاصه نمی‌شود و عشق و دوستی دو ویژگی است که در افراد یافت نمی‌شود بلکه اشخاص اندکی از آن بهره برده‌اند.

چارلز دیکنز نویسنده کتاب در داستان‌هایش از انتقاد و اعتراض به فضای فقر و اختلافات طبقاتی دست برنداشته است و این مسائل را به وضوح بیان می‌کند. داستان پیپ و شخصیتش نشان‌دهنده‌ی افرادی است بلندپرواز که سعی دارند از زندگی عادی خود فرار کرده و به زندگی دیگری روی آورند و با این کار فرد دیگری شوند اما عشق و وفا را در نزدیکان خود می‌یابند. پرداختن به موضوعاتی چون عشق و نفرت و ثروت و فقر در آثار دیکنز مخصوصا آرزوهای بزرگ کاملا مشخص است.

خرید و دانلود کتاب آرزوهای بزرگ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

اگر به آثار ادبیات جهان علاقه‌مند هستید و سبک داستان‌های رئالیسم واقعی با توصیف‌ها و توضیحات دقیق و طولانی را می‌پسندید خواندن این کتاب ارزشمند را از دست ندهید.

چرا باید کتاب آرزوهای بزرگ با ترجمه‌ی حمیدرضا بلوچ را بخوانیم؟

کتاب‌ها و داستان‌های چارلز دیکنز به شخصیت‌های انسانی و روحیات انسان‌ها و چالش‌های پیش‌روی زندگی پرداخته است که کتاب آرزوهای بزرگ از این نوع نوشتار خارج نشده است و با زبانی ساده و گویا سختی‌ها و تلاش‌های فردی فقیر برای رسیدن به ثروت را نشان می‌دهد که در عین حال درستکاری و صداقت را از دست نداده است اما با ایجاد تغییراتی در زندگی‌اش به نوعی خود را گم کرده و از اینکه خانواده‌ی خود را به کسی معرفی کند بیزار است.

خلاصه کتاب آرزوهای بزرگ

هشدار: این بخش ممکن است داستان را فاش کند. اگر کتاب را نخوانده‌اید یا دوست دارید از داستان آن کمتر بدانید، این بخش را مطالعه نکنید.

داستان کتاب آرزوهای بزرگ از این قرار است: پیپ که پسری فقیر و یتیم است با خواهر و شوهرخواهرش جو گارگری زندگی می‌کند و از شوهر خواهرش آهنگری می‌آموزد. روزی در یک اتفاق ناگهانی زندانی خطرناکی را در قبرستان ملاقات می‌کند و از روی دلرحمی او را نجات می‌دهد. مدتی بعد از این اتفاق خانم مسنی به نام خانم هاویشام که فردی ثروتمند اما عجیب است از پیپ می‌خواهد که گاهی برای سرگرم کردنش به دیدارش برود. خانم هاویشام که به طرز فجیعی عشقش در روز ازدواج او را رها کرده است همواره لباس عروس در خانه به تن می‌کند و دختری به نام استلا را به فرزندخواندگی پذیرفته است تا راه و روش فریب مردان جوان را به او بیاموزد تا انتقامش را از مردها گرفته باشد.

پیپ به استلا دل می‌بندد اما با تمسخر و توهین دختر مغرور و زیبا مواجه می‌شود. پس از چندین سال شخصی مرموز هزینه‌های تحصیل و زندگی پیپ در لندن را تقبل می‌کند و پیپ خانه و زندگی را رها کرده و به لندن می‌رود. در این دوران پیپ شخصیت روستایی خود را فراموش کرده و حتی از آن بیزار می‌شود و در تلاش است تا شخصیت متفاوتی از خود نشان دهد. پیپ همیشه فکر می‌کند خانم هاویشام هزینه‌های تحصیل و زندگی‌اش را پذیرفته است تا برای ازدواج با استلا آماده شود. اما این فکر رویایی بیش نیست زیرا مگویچ همان زندانی خطرناک در قبرستان هزینه‌های او را می‌پردازد. پیپ یک بار دیگر به استلا ابراز علاقه می‌کند اما با مخالفت وی مواجه می‌شود. مگویچ این زندانی فراری سعی دارد تمام ثروتش را به پیپ بدهد اما با دستگیری‌اش تمام ثروتش توسط دولت ضبط می‌شود و پیپ مجبور به بازگشت به روستای محل ‌زندگی‌اش می‌شود. با تمام بدرفتاری‌های پیپ با شوهر خواهرش او که مردی مهربان است پیپ را می‌پذیرد و در کنارش زندگی می‌کند.

این خلاصه کوتاه از داستان بلند آرزوهای بزرگ تنها با دلیل تشویق و ترغیب خوانندگان و علاقمندان به مطالعه کتاب آورده شده است و در طی داستان اتفاقات تلخ و شیرین مختلفی رخ می‌دهد.

درباره چارلز دیکنز

چارلز جان هافمن دیکنز در سال ۱۸۱۲ در انگلستان در خانواده‌ای پرجمعیت زاده شد. شرایط زندگی فقیرانه و سختی‌های دوران کودکی او باعث بروز اتفاقاتی مشابه در داستان‌های دیکنز به خصوص کتاب آرزوهای بزرگ بود. دیکنز جزٔ نویسندگانی است که در دوران زندگی خود از محبوبیت و توجه برخوردار بود و توانست با نوشتن آثار ارزشمندی چون الیور توئیست، سرود کریسمس، دیوید کاپرفیلد و خانه متروک بر مشکلات مالی غلبه کند و به شهرت برسد.

دیکنز در ابتدا به نویسندگی علاقه‌مند نبود و بیشتر دوست داشت هنرپیشه شود اما در روز آزمون به بیماری سختی دچار شد و این تست را از دست داد و مجبور به روزنامه‌نگاری شد. روزنامه‌نگاری آغاز هنر و استعداد دیکنز شد. وی در نوشتار از واقعیت‌های روزگار به خیال می‌رسد و با پرداختن به جزئیات و زندگی مردم عادی توجه مخاطبان بسیاری را به خود جذب کرده است. دیکنز در ساله‌ای آخر زندگی از لحاظ جسمانی به شدت شکسته شد اما دست از نوشتن برنداشت و در جلسات کتابخوانی شرکت می‌کرد و داستان‌هایش را می‌خواند. در یکی از همین جلسات بود که در حال خواندن کتاب دچار حمله قلبی شد و دار فانی را وداع گفت. این اتفاق در سال ۱۸۷۰ رخ داد.

کدام ترجمه از این کتاب را بخوانیم؟

این داستان که یکی از برترین آثار کلاسیک در قرن نوزدهم میلادی است در ایران با ترجمه‌های مختلفی چاپ شده است. از ترجمه‌های این کتاب می‌توان به ترجمه ابراهیم یونسی در نشر دوستان، محسن سلیمانی در نشر افق، فرناز اخوان طباطبایی در نشر مانا کتاب، مهسا محجوب لاله در نشر نودا، محبوبه کریمی در نشر قدیانی، پروین ادیب در نشر کتاب پارسه، میترا کوچاری در نشر سایه گستر، صبا اسلامی در نشر محراب قلم، فاطمه امینی و مهدی علوی در نشر دبیر و زهره میرزایی در نشر پنگوئن اشاره کرد.

این ترجمه‌ها هم به صورت متن کامل هم خلاصه و هم در حوزه کتاب کودک و نوجوان انتشار یافته است؛ یکی از بهترین ترجمه‌های این کتاب را می‌توان از حمیدرضا بلوچ دانست که به همت نشر مجید منتشر شده است.

از این رمان چه اقتباس‌هایی صورت گرفته است؟

آثار چارلز دیکنز به دلیل پرداختن زیاد به جزئیات همواره مورد محبوبیت کارگردانان بوده است. از اولین اقتباس‌هایی که از این کتاب شده است می‌توان از فیلمی با همین نام در سال ۱۹۴۶ به کارگردانی دیوید لین اشاره کرد که برنده جایزه اسکار نیز شده است. دیگر فیلمی که از این کتاب ساخته شده است در سال ۲۰۱۲ و به کارگردانی مایک نیوول بوده است. کمپانی انیمیشن‌سازی برنیک استرلیایی نیز در سال ۱۹۳۳ انیمیشن این فیلم را تولید و روانه بازار کرده است.

نقدی کوتاه بر کتاب آرزوهای بزرگ

از ویژگی‌های برتر آثار چارلز دیکنز که آن را از نویسندگان هم‌عصرش متمایز می‌کند نشان دادن تضاد میان انسان‌هاست. انسان‌های شرور و کینه‌توز در مقابل افرادی باگذشت و جوانمرد. همچنین نشان دادن اوضاع و شرایط نابه‌سامان داستان، فضاهایی مثل باغ کثیف و نامرتب خانم هاویشام و فضای تاریک و تهی از احساس بیانگر احساس سردرگمی و شرایط نامطلوب پیپ دارد. و در نهایت حس رضایت از امید و بارقه‌های آن در داستان با بازگشت به روستا و پذیرش توسط اطرافیان جبران اتفاقات سرد و تلخ داستان را کرده و پایانی دلپذیر را رقم می‌زند.

بخشی از متن کتاب آرزوهای بزرگ

خواهرم، خانم جو گارجری، بيش‌تر از بيست سال از من بزرگ‌تر بود و به‌خاطر اين‌كه من «پرورش‌يافته‌ی» او بودم، برای خودش در ميان همسايه‌ها اعتباری به‌هم زده بود؛ چون در آن روزها بايد خودم به‌تنهايی معنی اين اصطلاح «پرورش‌يافته» را پيدا می‌كردم و چون خواهرم دست‌های زمخت و سنگينش را همان‌طور كه روی من بلند می‌كرد، بر سر و كله‌ی شوهرش هم می‌كوفت و من تصور می‌كردم كه جو گارجری و من، هردو «پرورش‌يافته‌ی» او هستيم.

خواهرم زن زيبايی نبود و من حس می‌كردم كه او به كمك همان دست‌هايش جو گارجری را وادار كرده تا با ازدواج با خود تن دردهد. «جو» از اين آدم‌های بور بود كه روی صورت صافش موهای طلايی و مجعد داشت و چشم‌های آبی‌اش چنان بی‌نور بود كه انگار با سفيدی چشم‌ها قاطی شده بود. او مردی آرام، خوش‌خلق، خوش‌ذات، مطيع، دست‌پاچلفتی و دوست‌داشتنی بود كه هم از نظر زور و قدرت و هم ازنظر ضعف و سستی‌اش يك هركول بود.

خواهرم، خانم «جو»، چشمانی سياه و موهايی مشكی داشت. رنگ صورتش چنان سرخ بود كه پيش خودم می‌گفتم شايد برای شستن خودش به‌جای صابون از گرد جوزهندی استفاده می‌كند. زنی بلندقد و استخوانی بود كه تا حدودی هميشه يك پيشبند درشت‌بافت به گردن داشت كه از پشت آن را محكم به كمرش گره می‌زد و جلو سينه‌ی چهارگوش ثابتی هم داشت كه از سوزن و سنجاق پر بود. او پيش خودش اين پيشبند را به‌عنوان يك نشان افتخار تلقی می‌كرد؛ ولی «جو» را برای بستن دايم آن ملامت می‌كرد؛ اما به‌هيچ‌وجه نمی‌فهميدم كه او چرا آن را به گردن می‌انداخت و چرا اصرار داشت كه در آخر روز هم نبايد آن را از تنش در بياورد.

كارگاه آهنگری «جو» به خانه‌ی ما چسبيده بود كه مثل بيش‌تر خانه‌های روستايی از چوب ساخته شده بود. وقتی با عجله از گورستان پشت كليسا به خانه رسيدم، كارگاه آهنگری بسته و «جو» تك و تنها در آشپزخانه نشسته بود. من و «جو» چون باهم احساس همدردی می‌كرديم، به‌هم اعتماد داشتيم. همين كه درِ خانه را باز كردم و نگاهی دزدكی به درون اتاق و «جو» كه در گوشه‌ای جلوی اجاق كز كرده بود انداختم، او سراسيمه به من گفت: «پيپ، خانم «جو» دوازده بار به‌دنبالت بيرون رفته و حالا هم سيزدهمين باره كه رفته.»