تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب چین و غرب

نویسنده:اچ ار مک مستر ، مایکل پیلزبری ، کیشور محبوبانی ، هویائو وانگ

مترجم:علی ایرانمنش

انتشارات:نشر علم

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۰از ۳ رأیخواندن نظرات

۴٫۰

(۳)

خواندن نظرات

معرفی کتاب چین و غرب

در کتاب چین و غرب اثر مشترک نویسندگان، اچ. آر. مک‌مستر، مایکل پیلزبری، کیشور محبوبانی و هویائو وانگ به این موضوع پرداخته شده است که آیا چین تهدیدی برای نظم بین‌المللی لیبرال است؟

درباره کتاب چین و غرب

این اثر مناظره‌ای از مجموعه مناظره‌های مانک است. مناظره‌هایی که از سال ۲۰۰۸ تا کنون و به میزبانی کانادا برگزار شده است. تا کنون دو مناظره از این مجموعه مناظره‌ها در ارتباط با موضوع بسیار مهم چین بوده است. چینی که در حال حاضر دومین غول اقتصادی جهان است و پیش بینی می‌شود به زودی جایگاه اول جهان را تسخیر کند. مناظرهٔ اول آیا قرن بیست و یکم به چین تعلق دارد؟ در سال ۲۰۱۱ برگزار شد؛ یعنی دو سال پیش از آغاز ریاست جمهوری جنجالی شی جین‌پینگ (رئیس‌جمهور فعلی چین). به نظر می‌رسد پس از روی کار آمدن شی، جهت‌گیری‌ها و تغییرات گسترده‌ای در ساختار سیاسی چین صورت گرفته است به گونه‌ای که برخی منتقدان بر این باورند که شاهد بازگشت و یا شاید احیای مجدد سیاست‌های خصمانه و رادیکال حزب کمونیست چین هستیم.

هستهٔ اصلی این مناظره که به تازگی در ماه می سال ۲۰۱۹ برگزار شده، پیرامون همین مسئله است و البته به همین دلیل قویاً پیشنهاد می‌شود برای درک بهتر تغییرات و افکاری که از سال ۲۰۱۱ تا کنون پیرامون مسئلهٔ چین شکل گرفته است به کتاب (مناظره) اول رجوع شود.

خواندن کتاب چین و غرب را به چه کسانی یپشنهاد می‌کنیم

همه علاقه‌مندان به حوزه علوم سیاسی، اقتصاد و روابط بین‌الملل

دربارهٔ مناظره‌کنندگان

اچ. آر. مک‌مستر: معاون رئیس‌جمهور آمریکا در امور امنیت ملی بود و در حال حاضر عضو ارشد مؤسسهٔ هوور است. او دارای مدرک دکترا در تاریخ نظامی است و در مجلهٔ تایم به عنوان یکی از تأثیرگذارترین افراد جهان شناخته شده و مؤلف کتاب پرفروش قصور در وظیفه: لیندون جانسون، رابرت مک‌نامارا، رؤسای مشترک ستاد ارتش و دروغ‌هایی که منجر به ویتنام شده است.

مایکل پیلزبری: مدیر مرکز استراتژی چین در موسسهٔ هادسون در واشنگتن دی. سی. است که به عنوان یک مقام برجسته در چین مورد استقبال قرار گرفته است؛ پیلزبری مشاوری کلیدی در دولت ایالات متحد در رابطه با چین است. او دکترایش را از دانشگاه کلمبیا اخذ کرده و نقش‌های ارشدی در سازمان ملل و شرکت راند اختیار کرده و نویسندهٔ کتاب ماراتون صد ساله: استراتژی سری چین برای جایگزین شدن آمریکا به عنوان ابرقدرت جهانی است.

کیشور محبوبانی: مشاور ارشد و استاد سیاست عمومی در دانشگاه ملی سنگاپور است. او به عنوان دیپلمات ارشد سنگاپوری پست‌هایی را در کامبوج، مالزی، ایالات متحد و سازمان ملل متحد که در آن به عنوان رئیس شورای امنیت خدمت کرد، بر عهده داشته است. او هفت کتاب از جمله آیا غرب آن را از دست داده است؟: یک محرک تألیف کرده است.

هویائو وانگ: بنیانگذار و رئیس یکی از اندیشکده‌های مستقل برجستهٔ چین، یعنی "مرکز چین و جهانی شدن" است. او دارای مدرک دکترا در رشتهٔ تجارت و مدیریت بین‌الملل از دانشگاه وسترن و دانشگاه منچستر است و عضو ارشد دانشکدهٔ کندی دانشگاه هاروارد و بنیاد آسیا – اقیانوسیهٔ کانادا بود. او آثار چشمگیری را منتشر و ویرایش کرده است و به عنوان یکی از تأثیرگذارترین افراد سال ۲۰۱۸ از سوی نیوزویک در چین شناخته شده است.

بخشی از کتاب چین و غرب

معتقدم کانادایی‌ها نگران نظم لیبرال‌مان هستند زیرا، به‌عنوان یک الگوی دموکراسی و یکی از اعضای بنیان‌گذار این نظم در پی دو جنگ فاجعه‌آمیز جهانی، می‌دانند لیبرالیسم نه‌تنها یک ایدئولوژی، بلکه سیستمی است که از حقوق‌شان در جامعهٔ موزاییکیِ (متکثر) کانادا حفاظت می‌کند. رویکرد جهان آزاد به چین طی سه دههٔ گذشته بر این فرض مبتنی بوده که چین نظم بین‌المللی لیبرال را تهدید نخواهد کرد. اعتقاد داشتیم چین به ناچار با غرب همگرا خواهد شد، اقتصاد و در نهایت نظام سیاسی‌اش را آزاد می‌کند. برای تسریع این دگرگونی، از ورود چین به نظم‌مان استقبال کردیم، بازارهای‌مان را گشودیم، سرمایه‌گذاری کردیم و مهندسان، دانشمندان و حتی افسرانِ ارتش آزادی‌بخشِ خلقِ چین را آموزش دادیم. اما همان‌طور که گاهی در زندگی اتفاق می‌افتد، ناامید شدیم.

ما قدرت حزب در مقاومت علیه اصلاحات و نقش ایدئولوژی در هدایت سیاست‌های حزب را دست کم گرفتیم. رئیس شی، چنان جان تازه‌ای به ایدئولوژی بخشیده که از زمان انقلاب فرهنگیِ مائو که در آن ده‌ها میلیون چینی کشته شد، چنین چیزی دیده نشده است. شی در حال پاکسازی حزب است تا سلطهٔ خودش را استحکام بخشد. او یک و نیم میلیون نفر از مسئولان را -یعنی بیش از سه برابر تعداد کل کارکنان خدمات عمومی فدرال کانادا را- مجازات کرد. شی جلسات مطالعهٔ اجباری و حتی برنامه‌هایی دربارهٔ افکارش اجرا کرد. حزب در حال مهار تکنولوژی‌های [ارتباطی] جدید است، تا جلوی منابع جایگزینِ اطلاعاتی را بگیرد و در عین حال، در حال خلق یک دولت پلیسیِ نظارتی است؛ نظارتی‌تر و مداخله‌گرتر از برادر بزرگ در رمان ۱۹۸۴ جورج اورول.

اقلیت‌های قومی و مذهبی در معرض بدترین اَشکال ستم قرار دارند. در جین جیانگ۵۴، یک و نیم تا سه میلیون نفر در اردوگاه‌های کار اجباری تحت کمپین شست‌وشوی مغزی قرار دارند که به منظور پاک‌سازی هویت دینی و فرهنگی‌شان طراحی شده است. ساخت‌وسازِ اردوگاه‌های جدید در دستور کار است. حزب به دانشگاه‌ها یورش می‌برد. فعالان دانشجویی ناپدید می‌شوند و فقط پس از ماه‌ها در ویدئوهای اعترافی دوباره ظاهر می‌شوند. صدها نفر از وکلا، دستیاران حقوقی و اساتید بازداشت شده‌اند. کتاب‌های راجع به حاکمیت قانون از قفسه‌های دانشگاه‌ها حذف و نابود می‌شوند. سانسورِ تمام رسانه‌ها و ارتباطات، دغدغهٔ دائم حزب است. هیچ دیدگاه متفاوتی در مقابله با رژیمِ پایدارِ تبلیغات حزب وجود ندارد، بیشتر این تبلیغات ضد غربی و ضد کانادایی و ضد نظم بین‌المللی لیبرال است.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۱)

Pourdad

۱۳۹۹/۰۹/۲۱

پیشنهاد میشه حتما بخونین جالبی این مناظره این هست که هم موافقین و هم مخالفین به شدت حرف های قابل تعمقی می زنند. یعنی اینجوری نیست که اگر با دیدگاه کسی مخالف باشین حرف هاش باعث بشه که مخالف تر بشین

- بیشتر

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۷)

پرسش نهایی راجع به عبارتی است که آن را خوب می‌شناسید: تلهٔ توسیدید. این عبارت اشاره‌ای به توسیدید، مورخ یونان باستان است که استدلال کرد خیزش آتن چنان اسپارت را تهدید کرد که وقوع جنگ را گریزناپذیر ساخت؛ و اگر برای مقایسه، نگاهی به کشمکش بین اسپارت و آتن که پانصد سال به طول انجامید بکنید، تقریباً حدود شانزده نمونه از این نوع رقابت‌ها را می‌بینید که حدود ۷۵ درصد از آن‌ها منجر به جنگ شد. آیا از این‌که می‌بینیم ایالات متحد و چین در دام توسیدید می‌افتند، در معرض خطری جدی هستیم؟ مایکل پیلزبری: من با آخرین فصل کتاب هنری کیسینجر دربارهٔ چین موافقم. او نگران جنگی است که آن را در مقیاس جنگ جهانی اول می‌داند. این به معنای نوعی جنگ با میلیون‌ها کشته در هر دو طرف است.

Reza Sheykhlar

حال سؤال این است: چطور کشوری مانند ایالات متحد آمریکا که ۳۰۰ میلیون و اندی جمعیت دارد –یعنی یک‌چهارم جمعیت چین– کشوری تازه به دوران رسیده با تاریخ سیاسی‌ای که فقط یک‌دهم چین قدمت دارد و اخیراً پا به عرصهٔ سیاسی گذاشته، می‌گوید: "چین! من خیر شما را بهتر می‌دانم؛ و حتی اگر ۲۰۰۰ سال قدمت داشته باشید، نمی‌دانید که صلاح‌تان در چیست؟"

Reza Sheykhlar

از منظر چینی‌ها، یک درس شفاف از ۲۲۰۰ سال تاریخ پیوستهٔ چین این است که هنگامی که مرکز ضعیف باشد، مردم رنج می‌برند؛ اما زمانی که این مرکز قوی باشد، مردم سود می‌برند. بنابراین رهبران بسیار مستحکمی مانند شی جین‌پینگ در چین محبوب هستند. مردم او را دوست دارند. زندگی‌شان بهتر شده است.

Reza Sheykhlar

اچ. آر. مک‌مستر: نه، من نمی‌گویم این تعارضی وجودی و ذاتی است. به نظرم این یک رقابت است. رقابتی با حزب کمونیست چین و سیاست‌های آن، که نه‌تنها هدفش سرکوب هرگونه آزادی و حقوق فردی در جامعهٔ خودشان بلکه همچنین قصدش صدوراین الگو به سایر کشورهاست تا بکوشد نظام فعلی بین‌المللی را به چالش بکشاند و آن را با نظم جدیدی که در راستای منافع چین است جایگزین کند، همان‌طور که رئیس‌جمهور شی گفته، نظمی‌جدید با مرکزیت چین. به اعتقاد من، از بسیاری جهات، این کوششی برای احیای مجدد نظام خراج‌گزاری در تاریخ دودمانی چین است که در آن کشورهایی که عضو می‌شوند فقط تا زمانی که در رابطهٔ بندگی با چین هستند از تجارت آزاد بهره می‌برند. بنابراین به نظرم، چین تهدیدی جدی برای جوامع باز و آزاد است.

☆Nostalgia☆

مهم است به یاد بیاورید انقلاب فرهنگی که مائو از آن برای پاک‌سازی حزب استفاده کرد واقعاً اقتصاد چین را نابود کرد. اقتصاد آن‌ها در دههٔ ۱۹۸۰ در تنگنا بود. بنابراین حقیقتاً، این غرب یعنی نظم بین‌المللی بود که از چین استقبال کرد، از این نظر که به آن‌ها کمک کرد تا یک دورهٔ فوق‌العاده موفق از رشد اقتصادی را پشت سر بگذرانند تا ۸۰۰ میلیون نفر را از فقر خارج کنند؛ و البته چین از طریق اصلاحات، موفق به چنین کاری شد. بنابراین، دلایلی برای خوش‌بینی در دورهٔ پس از جنگ سرد وجود داشت، این‌که چین، که از ورودش به این نظم استقبال شده بود، به آزادسازی اقتصادش ادامه خواهد داد و همان‌طور که [پیش از این] رونق یافته بود، بر طبق قوانین عمل خواهد کرد و در نهایت نظام سیاسی‌اش را نیز آزاد خواهد کرد.

☆Nostalgia☆

خوب، اما چیزی که اتفاق افتاد این بود که آن اصلاحات اقتصادی در دوران هو جین‌تائو پشت گوش انداخته شد و در دوران شی جین‌پینگ کاملاً بر عکس شد. سال گذشته یعنی ۲۰۱۸، اولین سالی بود که بخش خصوصی چین رشد نکرد در حالی که برای نخستین بار، آن درصد از اقتصاد چین که دولت‌محور است نسبت به اقتصاد خصوصی رشد کرد. علتش این است که آن‌چه شی جین‌پینگ در تلاش است بیش از هر هدف دیگری انجام دهد، محکم‌تر کردن قدرت انحصاری حزب است؛ و حزب این جنبه‌های ساختاریِ الگوی سرمایه‌داری اقتدارگرای دولت‌محور را، برای نگهداشت قدرتش ضروری می‌داند.

☆Nostalgia☆

رادیرد گریفیتس: می‌خواهم به تحلیل شما برگردم؛ این‌که موضع چین از پنهان‌کاری در فریب، برای هزاران سال به دورهٔ جنگ ایالت‌ها [در چین] باز می‌گردد. به عبارت دیگر، بخشی از این موضوع فرهنگی است و نه صرفاً ایدئولوژیک. مایکل پیلزبری: بله، اما تعبیر نادرست ما از این فریب نیز، به نحوهٔ آموزش افرادی مانند من دربارهٔ چین در دورهٔ تحصیلات تکمیلی باز می‌گردد. من دکترایم را از دانشگاه کلمبیا با تمرکز بر سیاست‌های چین گرفتم. اما چیزی دربارهٔ دورهٔ جنگ ایالت‌ها به من آموخته نشد. راجع به اهمیت فریب به من چیزی تعلیم داده نشد. من این را از خودِ چینی‌ها آموختم.

☆Nostalgia☆

آنها در کتاب‌های درسی داخلی‌شان، نحوهٔ ادارهٔ روابط خارجی و انجام استراتژی نظامی را آموزش می‌دهند. من و دیگران پس از گذشت زمانی طولانی از بازی، این کتاب‌ها را به دست آوردیم و بعد یواش یواش دو ریالی‌مان افتاد: "اوه خدای من. آن‌ها می‌گویند فریب مهم‌ترین ابزار علیه یک قدرت برتر است تا جایی که بتوانید از او پیشی بگیرید." به علاوه چینی‌ها ضرب‌المثلی شگفت‌انگیز دارند که بسیاری از افراد کتابخوان آن را به کار می‌برند: "وزن دیگ‌ها را نپرس." این ضرب‌المثل به داستانی از دورهٔ جنگ ایالت‌ها بر می‌گردد که در آن رهبر ایالتی که می‌خواست امپراتوری چین را در دست گیرد به طور اتفاقی از نوهٔ امپراتور می‌پرسد: "آن دیگ‌ها در قصر امپراتوری چقدر سنگین هستند؟" اکثر ضرب‌المثل‌های چینی بسیار روشن هستند و دانستن آن‌ها از نشانه‌های متمدن بودن یک شخص است.

☆Nostalgia☆

رادیرد گریفیتس: اجازه دهید برویم سر اصل مطلب و از شما بپرسیم چرا در این لحظهٔ بخصوص، تنش‌های تجاری بین چین و ایالات متحد، تقریباً به چنین سطح آشفته‌ای رسیده. چه خبر است؟ کیشور محبوبانی: خوب، این یکی از آن رویدادهایی است که می‌توانست کاملاً از قبل پیش‌بینی شود. اجتناب‌ناپذیر بود. بالاخره یک زمانی اتفاق می‌افتاد؛ زیرا در سراسر تاریخ، جغرافیای سیاسی (ژئوپلیتیک) زمانه را رابطهٔ بین قدرت نخست جهان، که امروز ایالات متحد است، و قدرت نوظهور اول جهان، که امروز چین است، تعیین می‌کند. به علاوه همیشه این امر هنگامی رخ می‌دهد که قدرت نوظهور اول جهان در حال بزرگ‌تر شدن از قدرت نخست جهان باشد که در نتیجه تنش‌ها بالا می‌گیرد. بنابراین، این اتفاق دیر یا زود می‌افتاد و هرگز نمی‌توانستید بگویید کی و چگونه اتفاق می‌افتاد - به همین دلیل، امسال در حال نوشتن کتابی دربارهٔ روابط ایالات متحد و چین هستم.

☆Nostalgia☆

اما چیزی که باعث شد امسال این اتفاق بیفتد، تا حدی به خاطر ریاست جمهوری دونالد ترامپ است که دیدگاه‌های نسبتاً عجیبی در زمینهٔ تجارت دارد - او در آزمون اقتصاد ۱۰۱ دربارهٔ تجارت هم قبول نمی‌شود - و هنوز با وجود این، همه از او حمایت می‌کنند. تنها مسئله در آمریکا، که به خاطر آن دونالد ترامپ حمایت گستردهٔ هر دو حزب را به دست آورده، همین موضعی است که او علیه چین در زمینهٔ تجارت گرفته است. به علاوه روشن است که چینی‌ها در نحوهٔ برخوردشان با تجار آمریکایی اشتباهاتی راهبردی مرتکب شده‌اند که تا حدی دارند بهای این کارشان را می‌پردازند. اما در پایان، مسئلهٔ اصلی تجارت نیست؛ مسئلهٔ واقعی چیزی عمیق‌تر است. بنابراین حتی اگر امروز، فردا یا هر زمان دیگری مسئلهٔ تجارت حل شود، نزاع میان ایالات متحد و چین در دهه‌های آتی همچنان تشدید می‌شود.

☆Nostalgia☆

آیا قرن آمریکا به پایان رسیده است؟

جوزف نای

آیا قرن بیست‌ویکم به چین تعلق دارد؟

نیل فرگوسن

چین چگونه سرمایه‌داری شد؟

رونالد کوز

دولت کارتر و فروپاشی دودمان پهلوی

خاویر گررو

دموکراسی ها چگونه می میرند

استیون لویتسکی

دولت و جامعه در گذار چین به دموکراسی