کتاب ۲۴/۶؛ روزه‌ی تکنولوژی یک روز در هفته

تیفانی شلین در کتاب ۲۴/۶؛ روزه‌ی تکنولوژی یک روز در هفته، قدرت کنار گذاشتن گوشی یک روز در هفته را به شما هدیه می‌دهد. 

کتاب ۲۴/۶؛ روزه‌ی تکنولوژی یک روز در هفته با ترجمه‌ی الهه علوی در اختیارتان قرار دارد.

درباره‌ی کتاب ۲۴/۶؛ روزه‌ی تکنولوژی یک روز در هفته

تیفانی شیلن در کتاب ۲۴/۶؛ روزه‌ی تکنولوژی یک روز در هفته شما را با معجزه‌ای آشنا می‌کند که می‌تواند زندگی‌تان را دگرگون کند. اگر شما این قدرت را پیدا کنید که برای یک روز در هفته گوشی همراهتان را کنار بگذارید و از تکنولوژی فاصله بگیرید، خودتان تاثیر شگفت‌انگیزش را می‌بینید. هیچکس منکر تاثیر تکنولوژی برای آسان‌تر شدن زندگی نیست اما مغز انسان به استراحت نیاز دارد. باید زمانی را برای استراحت داشته باشید. یک روز در هفته روزه‌ی تکنولوژی بگیرید و از فضای مجازی هم دوری کنید. به این ترتیب کارآیی مغزتان را بالا ببرید، ذهنتان را آرام کنید، بهتر بخوابید و برای یک هفته‌ی پرانرژی آماده شوید. 

کتاب ۲۴/۶؛ روزه‌ی تکنولوژی یک روز در هفته را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

همه‌ی افراد می‌توانند از خواندن کتاب ۲۴/۶؛ روزه‌ی تکنولوژی یک روز در هفته، استفاده کنند و نتیجه‌ی شگفت‌انگیزش را در زندگی‌شان ببینند. با اینحال اگر دوست دارید زندگی‌تان را به تعادلی برسانید کتاب ۲۴/۶؛ روزه‌ی تکنولوژی یک روز در هفته را حتما بخوانید. 

بخشی از کتاب ۲۴/۶؛ روزه‌ی تکنولوژی یک روز در هفته

تکنولوژی باعث می‌شود همه‌چیز مؤثرتر باشد. تکنولوژی زمان را ذخیره می‌کند و به ما اجازه می‌دهد کارهایمان را به‌خوبی به‌اتمام برسانیم. استراحت هم دقیقاً همین کار را می‌کند، پس چرا استراحت را نوعی تکنولوژی در نظر نگیریم؟ اگرچه کاملاً ساده است-درواقع از تو می‌خواهد هیچ کاری انجام ندهی-اما استراحت یکی از مؤثرترین تکنولوژی‌های عصر حاضر است؛ به‌عنوان مثال، هشت ساعت خوابیدن در شب می‌تواند کارایی شما را به‌شدت افزایش دهد. هفته‌ای یک روز استراحت کامل هم که تأثیرش بسیار بیشتر است.

روزهٔ تکنولوژی به مدت یک روز کامل در هفته و دوربودن از صفحات، وظایف کاری، دردسترس‌بودن‌های همیشگی و پیداکردن زمان برای تفکر و ارتباطات بیشتر باعث می‌شود شما خلاق‌تر شوید، بیشتر در لحظه زندگی کنید، کارایی‌تان بالاتر رود و به بهترین بُعد وجودتان تبدیل شوید. این پرهیز مانند به‌روزرسانی یک سیستم می‌ماند که از حضور هر لحظهٔ شما در جهانِ همیشه‌آنلاین جلوگیری می‌کند.

کمی کنایه‌آمیز است: با انجام‌ندادن هیچ کاری چیزهای بیشتری عایدمان می‌شود. کِن در اوایل بیست‌سالگی‌اش این موضوع را دریافت. به قول خودش: «من در طول تحصیلات تکمیلی از آیین شبات به‌عنوان نوعی دفاع‌شخصی استفاده می‌کردم. من شش ماه در اسرائیل بودم، کشوری که در آن شبات جزوی از قانون بود. روزهای شنبه هیچ خبری از اتوبوس، فیلم و مغازه نبود. هیچ کاری برای انجام‌دادن وجود نداشت. همین شد که من هم نهایت استفاده را از اوضاع بردم. شنبه‌ها شعر می‌خواندم، فلسفه می‌خواندم، نقاشی می‌کردم، آهنگ گوش می‌دادم، خاطراتم را می‌نوشتم، قدم می‌زدم، به آسمان خیره می‌شدم و رؤیا می‌بافتم. عاشق شنبه‌ها بودم. بعداز گذشت چند هفته، دیگر انتظار شنبه‌ها را می‌کشیدم. یکشنبه‌ها در اسرائیل روز کاری است و وقتی سوار اتوبوس می‌شدم تا به دانشگاه بروم، هم کاملاً شارژ بودم و هم هیجان داشتم از اینکه سر کار برمی‌گردم. متوجه شده بودم که یکشنبه‌ها کارایی بیشتری دارم، انگار که کل هفته را کار کرده باشم. شبات برایم مانند سپری شده بود که از من در برابر فشار بی‌وقفهٔ درس و تحقیق محافظت می‌کرد. وقتی تابستان همان سال به پیتسبرگ برگشتم همین سنت را ادامه دادم. نوع شبات من این‌گونه بود: حرف‌زدن با گوشی، روشن‌کردن چراغ، رانندگی یا دیدن فیلم هیچ اشکالی نداشت، تا وقتی برای تفریح بود نه کار.»

این سنت متناسب با شخصیت من بود. از اینکه می‌دیدم شبات به کن فرصت می‌دهد تا هم یک روز استراحت کند و هم کارایی‌اش را بالا ببرد لذت می‌بردم و همین‌طور من را یاد خاطرات یکشنبه‌های دوران کودکی‌ام می‌انداخت، وقتی تمام مغازه‌ها بسته بودند و آن روز هفته روزی متمایز و خاص بود.