کتاب روان‌شناسیِ تکاملِ شدنی مردم (انسان)

پی. دی. آسپنسکی در کتاب روان‌شناسیِ تکاملِ شدنیِ مردم (انسان) به دنبال یافتن چیزهای تازه است؛ رؤیا منجم این کتاب را به فارسی بازگردانده است.

درباره کتاب روان‌شناسیِ تکاملِ شدنیِ مردم (انسان)

پی. دی. آسپنسکی فیلسوف و نویسنده صاحب نامی است که پس از انتشار چند کتاب، سخنرانی‌هایی را برای مخاطبان خود ترتیب داد. او در این سلسله سخنرانی‌ها مردم را از دیدگاه چیزی که می‌تواند بشود کندوکاو می‌کند. او در این کتاب نشان می‌دهد که چگونه هر کس باید هم‌زمان روی دانش، شناخت و وجود خودش کار کند تا به یگانگی درونی برسد. همچنین روشن می‌کند که چرا تکامل روانی تنها به کار و کوشش سخت و پیگیر خودش وابسته است. حاصل سخنرانی‌های این نویسنده روس در کتابی با عنوان روان‌شناسیِ تکاملِ شدنیِ مردم (انسان)، منتشر شده است.

خواندن کتاب روان‌شناسیِ تکاملِ شدنیِ مردم (انسان) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن کتاب روان‌شناسیِ تکاملِ شدنیِ مردم (انسان) را به دانشجویان، دانش‌پژوهان و علاقمندان رشته‌‌های فلسفه و روانشناسی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره پی. دی. آسپنسکی

پی. دی. آسپنسکی در سال ۱۸۹۰ میلادی در مسکو به دنیا آمد. در ۱۶ سالگی، به دلیل نقاشی‌های که روی دیوار مدرسه کشید از مدرسه اخراج شد و از آن پس به تنهایی به تحصیل پرداخت. پیش از جنگ جهانی اول به خاورزمین سفر کرد، اما اندکی پس از شروع جنگ بزرگ جهانی به مسکو بازگشت.

از آسپنسکی کتاب‌های با عنوان بُعد چهارم، در سال ۱۹۰۹، ارغنون سوم در سال ۱۹۱۲ و الگوی تازه‌ای از عالم در ۱۹۳۱ منتشر شد. داستان بلندی نیز با عنوان زندگی غریب ایوان اوسوکین از او منتشر شده که در آن قهرمان داستان به دنبال بازگشت ابدی است. این نویسنده در جست‌وجوی معرفت، سفرهایی را به اروپا و خاورزمین ـ هند، سیلان و مصر می‌کند. از دیگر کتاب‌هایی که از این نویسنده منتشر شده‌اند عبارتند از: گفتگوهایی با یک شیطان، در جستجوی معجزه‌آسا، نامه‌هایی از روسیه، نامه‌هایی از روسیه و ... .

جملاتی از کتاب روان‌شناسیِ تکاملِ شدنیِ مردم (انسان)

ما نمی‌توانیم به خواست خود حرکت کنیم، بیندیشیم یا سخن بگوییم. یک عروسک خیمه‌شب بازی‌ایم که با نخ‌های نادیدنی به اینجا و آنجا کشیده می‌شویم. اگر این‌را دریابیم، بیشتر می‌توانیم درباره خودمان بیاموزیم و آن‌گاه چیزها ممکن است برایمان شروع به تغییر کنند. اما اگر نتوانیم به مکانیکی بودن مطلق خود پی ببریم و آن‌را بفهمیم، یا اگر نخواهیم آن‌را به عنوان یک واقعیت مسلم بپذیریم، نه چیز بیشتری می‌توانیم یاد بگیریم و نه چیزی می‌تواند برایمان تغییر کند.

ما ماشین‌ایم، اما ماشینی بسیار خاص. ماشینی که در اوضاع و شرایط درست و با برخورد درست می‌توانیم دریابیم که ماشین‌ایم و با درک کامل آن، ممکن است راه‌هایی بیابیم که دیگر ماشین نباشیم. پیش از هر چیز، باید بدانیم که یک نفر نیستیم، چندین نفر هستیم. یک «من» یا «ضمیر» همیشگی و تغییرناپذیر نداریم. دم به دم فرق می‌کنیم. لحظه‌ای این هستیم و لحظه‌ای یکی دیگر و در لحظه سوم باز یکی دیگر، و این و آن تا آخر… .

برای مطالعه‌ی جمله‌های بیشتری از کتاب روان‌شناسیِ تکاملِ شدنیِ مردم (انسان)، بخش نمونه کتاب را رایگان دانلود کنید.