کتاب یوسفی به نام موسی

کتاب یوسفی به نام موسی نوشتهٔ «کریم فیضی» را نشر کتابستان معرفت منتشر کرده است. این اثر به زندگی و شخصیت «سید موسی صدر» می‌پردازد و با روایتی داستانی، فرازونشیب‌های زندگی او را از کودکی تا دوران فعالیت‌های اجتماعی و مذهبی در ایران و لبنان دنبال می‌کند. کتاب در دستهٔ زندگی‌نامه و ناداستان قرار می‌گیرد و با نگاهی موشکافانه، ابعاد مختلف شخصیت و تأثیرگذاری سید موسی صدر را بررسی می‌کند. نویسنده با روایت جزئیات زندگی سید موسی صدر، تصویری از انسانی جست‌وجوگر، نوآور و دغدغه‌مند ارائه داده که همواره در پی تحقق عدالت و کرامت انسانی بوده است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب یوسفی به نام موسی اثر کریم فیضی

کتاب «یوسفی به نام موسی» ناداستانی در قالب زندگی‌نامه است که با روایتی داستان‌گونه، زندگی «سید موسی صدر» را از کودکی تا بلوغ فکری و اجتماعی دنبال می‌کند. «کریم فیضی» در این کتاب با بهره‌گیری از منابع تاریخی، خاطرات نزدیکان و روایت‌های معاصر، تصویری چندلایه از شخصیت سید موسی صدر ارائه داده است. ساختار کتاب به گونه‌ای است که وقایع زندگی این شخصیت تاریخ معاصر ایران را در بستر تحولات اجتماعی و سیاسی ایران و لبنان قرار داده و به نقش او در شکل‌گیری جریان‌های فکری و مذهبی معاصر پرداخته است. این کتاب علاوه‌بر پرداختن به زندگی فردی و خانوادگی سید موسی صدر، به تعاملات او با شخصیت‌های برجستهٔ فرهنگی و مذهبی و نیز تأثیرگذاری او بر جامعهٔ شیعیان لبنان و ایران توجه ویژه‌ای داشته و با ترکیب عناصر داستانی و مستند، خواننده را با فضای فکری، اجتماعی و سیاسی نیمهٔ دوم قرن بیستم در ایران و خاورمیانه آشنا می‌کند. نویسنده کوشیده تصویری ملموس از چالش‌ها و دستاوردهای سید موسی صدر ارائه دهد.

خلاصه داستان یوسفی به نام موسی

کتاب با روایتی داستانی، زندگی «سید موسی صدر» را از کودکی در خانواده‌ای مذهبی و سرشناس در قم آغاز می‌کند. نویسنده با پرداختن به جزئیات زندگی خانوادگی، روابط با پدر و مادر و نقش تربیتی آن‌ها، زمینه‌های شکل‌گیری شخصیت را ترسیم می‌کند. در ادامه، به دوران تحصیل او در حوزه و دانشگاه پرداخته شده و چگونگی ورودش به عرصه‌های علمی و اجتماعی شرح داده می‌شود. کتاب به تلاش‌های سید موسی صدر برای برقراری پیوند میان سنت و تجدد و نقش او در ایجاد گفت‌وگو میان حوزه و دانشگاه اشاره دارد. در بخش‌های بعدی، فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی این شخصیت در ایران و سپس لبنان محور روایت قرار می‌گیرد. نویسنده به چالش‌های او در مواجهه با مشکلات جامعهٔ شیعیان لبنان، تلاش برای رفع تبعیض و فقر و ابتکارات او در ایجاد نهادهای اجتماعی و فرهنگی می‌پردازد؛ همچنین به روابط او با شخصیت‌های مذهبی و سیاسی و نقشش در تقویت وحدت میان ادیان و مذاهب مختلف لبنان توجه دارد. دغدغه‌های فکری و اجتماعی سید موسی صدر، تلاش‌هایش برای اصلاح ساختارهای سنتی و مواجهه با بحران‌های سیاسی و اجتماعی منطقه، ازجمله موضوعات محوری کتاب است.

چرا باید کتاب یوسفی به نام موسی را بخوانیم؟

این ناداستان، زندگی یکی از چهره‌های تأثیرگذار معاصر را به تصویر می‌کشد و خواننده را با فرازونشیب‌های زندگی، اندیشه‌ها و مبارزات اجتماعی و فرهنگی «سید موسی صدر» آشنا می‌کند. مطالعهٔ این اثر فرصتی است برای شناخت بهتر تاریخ معاصر ایران و لبنان و درک نقش افراد در تغییرات اجتماعی و مذهبی. این کتاب به موضوعاتی همچون گفت‌وگوی ادیان، اصلاحات اجتماعی و اهمیت تعامل میان سنت و تجدد می‌پردازد که برای علاقه‌مندان به تاریخ، جامعه‌شناسی و مطالعات دینی سودمند خواهد بود.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ «یوسفی به نام موسی» برای علاقه‌مندان به زندگی‌نامه‌های معاصر، پژوهشگران تاریخ اجتماعی و مذهبی ایران و خاورمیانه و کسانی که دغدغهٔ شناخت تحولات فکری و اجتماعی قرن بیستم را دارند، مناسب است؛ همچنین این کتاب به دانشجویان رشته‌های علوم انسانی و مطالعات دینی که به بررسی نقش شخصیت‌های اثرگذار علاقه‌مند هستند، پیشنهاد می‌شود.

درباره کریم فیضی

«کریم فیضی» در سال ۱۳۵۸ در تبریز به دنیا آمد. تولد او همزمان با شورش‌ها و ناآرامی‌های تبریز بود که دوران کودکی او را شکل داد؛ همچنین روز تولد این نویسنده مصادف با ترور «سید محمدعلی قاضی طباطبایی»، یکی از چهره‌های برجستهٔ انقلابی تبریز و اولین شهید محراب بوده است. از کتاب‌های این نویسنده می‌توان اشاره کرد به «یوسفی به نام موسی»، «همزاد تنهایی»، «راز راز؛ تفسیر دکتر دینانی از "گلشن راز"»، «قرآن، عقل الله»، «هستی و مستی؛ حکیم عمر خیام نیشابوری به روایت حکیم دکتر دینانی» و مجموعهٔ «شعاع شمس».

بخشی از کتاب یوسفی به نام موسی

«هدف اولیه خود را ارتقاء محرومان لبنان به جایگاهی برابر با دیگر گروهها تعریف کرد؛ هم به لحاظ فکری، هم به لحاظ اقتصادی و اجتماعی. آنگونه که می‌گفت شیعیان حقی بیش از دیگران نمی‌خواستند اما به کمتر از حقشان هم قانع نبودند. با همین مطالبه منطقی، از در دوستی با رهبران گروه‌های دیگر وارد شد و به فاصله‌ای اندک، دوست صمیمی همگان شناخته شد.

نخستین اقدامش تاسیس «دارالندوه» بود؛ موسسه‌ای با عقاید و مذاهب گوناگون. همه می‌توانستند به آنجا بیایند و همانطور که چای و قهوه می‌خوردند، از هر دری سخن بگویند و باهم آشنا شوند. با همین کار، در فضایی با بیش از پانزده فرقه مذهبی فاصله‌ها را بسیار کوتاه کرد و گام‌های نخست گفت‌وگوی ادیان را برداشت.

حقیقت این است که لبنان در نیمه قرن بیستم مرکز تناقضها، مناقشه‌ها و اختلافات سیاسی و قومی بود. علاوه بر این از درگیری‌های فکری و مذهبی دیگر نحله‌های عربی هم برکنار نمانده بود. جز مارکسیست‌های دو آتشه، کشور در گوشه‌گوشه خود شعرای برجسته‌ای داشت که علیه همه شعرهای آبدار می‌سرودند. در کنار آن‌ها، گروه‌های مدعی مبارزات آزادی‌بخش با مبانی کمونیستی هم بودند که در شهرهای شمالی و جنوبی دفتر و دستک داشتند. وجه مشترک همه این گروه‌ها مخالفت با شیعیان بود، آنهم به‌صورت علنی. در واقع، کسی علاقه نداشت تاریخ پرافتخار جبل‌عامل قدیم در لبنان جدید تکرار شود.»