کتاب یوسفی به نام موسی

کتاب الکترونیکی «یوسفی به نام موسی» نوشتهٔ کریم فیضی را نشر کتابستان معرفت منتشر کرده است. این اثر به زندگی و شخصیت «سیدموسی صدر» می‌پردازد و با روایتی داستانی، فراز و نشیب‌های زندگی او را از کودکی تا دوران فعالیت‌های اجتماعی و مذهبی‌اش در ایران و لبنان دنبال می‌کند. کتاب در دستهٔ زندگی‌نامه و ناداستان قرار می‌گیرد و با نگاهی موشکافانه، ابعاد مختلف شخصیت و تأثیرگذاری موسی صدر را بررسی می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب یوسفی به نام موسی

«یوسفی به نام موسی» اثری ناداستانی و زندگی‌نامه‌ای است که با روایتی داستان‌گونه، زندگی «سیدموسی صدر» را از کودکی تا دوران بلوغ فکری و اجتماعی‌اش دنبال می‌کند. کریم فیضی در این کتاب، با بهره‌گیری از منابع تاریخی، خاطرات نزدیکان و روایت‌های معاصر، تصویری چندلایه از شخصیت موسی صدر ارائه داده است. ساختار کتاب به گونه‌ای است که وقایع زندگی صدر را در بستر تحولات اجتماعی و سیاسی ایران و لبنان قرار می‌دهد و به نقش او در شکل‌گیری جریان‌های فکری و مذهبی معاصر می‌پردازد. روایت کتاب، علاوه‌بر پرداختن به زندگی فردی و خانوادگی موسی صدر، به تعاملات او با شخصیت‌های برجستهٔ فرهنگی و مذهبی، و همچنین تأثیرگذاری‌اش بر جامعهٔ شیعیان لبنان و ایران توجه ویژه‌ای دارد. این اثر با ترکیب عناصر داستانی و مستند، خواننده را با فضای فکری، اجتماعی و سیاسی نیمهٔ دوم قرن بیستم در ایران و خاورمیانه آشنا می‌کند و تصویری ملموس از چالش‌ها و دستاوردهای موسی صدر ارائه می‌دهد.

خلاصه داستان یوسفی به نام موسی

کتاب «یوسفی به نام موسی» با روایتی داستانی، زندگی «سیدموسی صدر» را از کودکی در خانواده‌ای مذهبی و سرشناس در قم آغاز می‌کند. نویسنده با پرداختن به جزئیات زندگی خانوادگی، روابط با پدر و مادر، و نقش تربیتی آن‌ها، زمینه‌های شکل‌گیری شخصیت صدر را ترسیم می‌کند. در ادامه، به دوران تحصیل او در حوزه و دانشگاه پرداخته شده و چگونگی ورودش به عرصه‌های علمی و اجتماعی شرح داده می‌شود. کتاب به تلاش‌های صدر برای پیوند میان سنت و تجدد، و نقش او در ایجاد گفت‌وگو میان حوزه و دانشگاه اشاره دارد. در بخش‌های بعدی، فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی موسی صدر در ایران و سپس در لبنان محور روایت قرار می‌گیرد. نویسنده به چالش‌های صدر در مواجهه با مشکلات جامعهٔ شیعیان لبنان، تلاش برای رفع تبعیض و فقر، و ابتکارات او در ایجاد نهادهای اجتماعی و فرهنگی می‌پردازد. کتاب همچنین به روابط صدر با شخصیت‌های مذهبی و سیاسی، و نقش او در تقویت وحدت میان ادیان و مذاهب مختلف لبنان توجه دارد. در نهایت، دغدغه‌های فکری و اجتماعی موسی صدر، تلاش‌هایش برای اصلاح ساختارهای سنتی، و مواجهه با بحران‌های سیاسی و اجتماعی منطقه، از جمله موضوعات محوری کتاب هستند. نویسنده با روایت جزئیات زندگی صدر، تصویری از انسانی جست‌وجوگر، نوآور و دغدغه‌مند ارائه می‌دهد که همواره در پی تحقق عدالت و کرامت انسانی بوده است.

چرا باید کتاب یوسفی به نام موسی را بخوانیم؟

این کتاب با روایتی داستانی و مستند، زندگی یکی از چهره‌های تأثیرگذار معاصر را به تصویر می‌کشد و خواننده را با فرازونشیب‌های زندگی، اندیشه‌ها و مبارزات اجتماعی و فرهنگی «سیدموسی صدر» آشنا می‌کند. مطالعهٔ این اثر فرصتی است برای شناخت بهتر تاریخ معاصر ایران و لبنان، و درک نقش افراد در تغییرات اجتماعی و مذهبی. همچنین، کتاب به موضوعاتی چون گفت‌وگوی ادیان، اصلاحات اجتماعی و اهمیت تعامل میان سنت و تجدد می‌پردازد که برای علاقه‌مندان به تاریخ، جامعه‌شناسی و مطالعات دینی جذاب خواهد بود.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ «یوسفی به نام موسی» برای علاقه‌مندان به زندگی‌نامه‌های معاصر، پژوهشگران تاریخ اجتماعی و مذهبی ایران و خاورمیانه، و کسانی که دغدغهٔ شناخت تحولات فکری و اجتماعی قرن بیستم را دارند، مناسب است. همچنین، این کتاب برای دانشجویان رشته‌های علوم انسانی و مطالعات دینی که به بررسی نقش شخصیت‌های اثرگذار علاقه‌مندند، توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب یوسفی به نام موسی

«غروب نرسیده بود که «سیمین» صدای در شنید. از آنجا که خانم تا آن‌روز چندتایی رمان عامه‌پسند نوشته بود، شخصاً خود را رمان‌نویسی قهار می‌دانست. سعی می‌کرد به همه‌چیز حساسیت نشان دهد؛ صداها، نورها، سایه‌ها، رنگها، تفاوت‌ها، تمایزها و هرچیز دیگری که کم و بیش به یک زناشویی عاری از شور و شوق مربوط می‌شد. با اینکه اطمینان نداشت به‌واقع صدای در شنیده، آهسته به راه افتاد. فاصله عمارت شخصی‌ساز تا در گاراژی خانه در آن‌طرف حیاط کم نبود. بیش از دویست گام خانمی میانسال. بی‌شک پای نیرویی ناشناخته در میان بود که جسم نسبتاً سنگین زنی جا افتاده را پشت در خانه می‌کشید. روزگاری بود که خانه‌ها حیاط داشتند و حیاطها چند برابر زیربنای خانه‌ها بودند. همانگونه که شمرده‌شمرده گام برمی‌داشت، بلندی سایه درختان، اشیاء و دیوارهای آجری عمارت توجهش را جلب کرد. علامتی بود از پایان روز و رسیدن زودهنگام غروب. روز تکراری دیگری در حال پایان بود. در فاصله شنیدن صدای در و رسیدن به پشت در ناگهان غروب شد. از آنجا که خانه سوت‌وکور طبق معمول نه منتظر مهمان بود نه مسافر، در را با احتیاط هرچه تمام‌تر باز کرد. بدون اینکه ضرورتی به سرک کشیدن باشد، این کار را کرد و دست‌کم دوبار اطراف را پایید. آنچه می‌دید، یک‌جفت چشم زیبا بود و بس. با شم رمان‌نویسانه‌اش دقت به‌خرج داد. چشمی که پشت در لبخند می‌زد، با تمام چشم‌های دنیا فرق داشت. دوباره دقت کرد. علاوه بر رنگ سحرآمیز، بافت و ترکیبش هم بشری نبود. اینجا بود که مه‌های غلیظ تردید را با دست کنار زد و پذیرفت که در برابر یکی از زیباترین مردان جهان ایستاده است. زیبایی بود توصیف‌ناپذیر. ناگفته پیدا بود که گشودن ناگهانی لت اول در، آنهم تا انتها، علامت تسلیم زودهنگام بود. با اینکه وقتش نبود، مدهوش شد. وقتی به خودش آمد، چنان محو چشم‌های مهمان شده بود که اجرای عملیات برانداز زنانه را فراموش کرده بود. بدون فوت وقت درصدد جبران برآمد.»