کتاب اقتصاد خوردنی

کتاب الکترونیکی «اقتصاد خوردنی» نوشتهٔ «ها جون چانگ» و ترجمهٔ «سعید عدالت‌جو» را نشر کتابستان معرفت منتشر کرده است. این اثر با روایتی متفاوت و جذاب، مفاهیم اقتصادی را از خلال داستان‌ها و مثال‌هایی برگرفته از دنیای غذا و خوراکی‌ها بررسی می‌کند. نویسنده با بهره‌گیری از تجربه‌های شخصی و روایت‌هایی از فرهنگ‌های مختلف، تلاش می‌کند اقتصاد را به زبانی ملموس و روزمره برای مخاطب توضیح دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب اقتصاد خوردنی

«اقتصاد خوردنی» اثری در حوزهٔ ناداستان و اقتصاد عمومی است که با ساختاری خلاقانه، مفاهیم پیچیدهٔ اقتصادی را از زاویه‌ای غیرمنتظره و روزمره بررسی می‌کند. این کتاب در قالب مجموعه‌ای از فصل‌های موضوعی، هر بار با محوریت یک مادهٔ غذایی یا خوراکی، به مسائل بنیادین اقتصاد، تاریخچهٔ آن و تأثیرات اجتماعی و فرهنگی‌اش می‌پردازد. «ها جون چانگ» با بهره‌گیری از روایت‌های شخصی، مثال‌های تاریخی و تحلیل‌های انتقادی، تلاش کرده است تا اقتصاد را از انحصار زبان تخصصی خارج کند و آن را به زندگی روزمره پیوند بزند. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر فصل با یک خوراکی آغاز می‌شود و سپس به موضوعات کلیدی اقتصاد مانند فرهنگ، بهره‌وری، تجارت آزاد، نابرابری، دولت رفاه، آیندهٔ کار و سرمایه‌داری می‌پردازد. این اثر نه‌تنها برای علاقه‌مندان به اقتصاد، بلکه برای هر کسی که به دنبال درک بهتر سازوکارهای جهان معاصر است، قابل استفاده است.

خلاصه کتاب اقتصاد خوردنی

کتاب «اقتصاد خوردنی» با رویکردی داستان‌محور و مثال‌های ملموس، تلاش می‌کند مفاهیم اقتصادی را از قالب انتزاعی و تخصصی خارج کند و آن‌ها را به زندگی روزمره پیوند بزند. نویسنده در هر فصل، با انتخاب یک مادهٔ غذایی مانند سیر، بلوط، بامیه، نارگیل، آنچوی، گوشت گاو، موز، کوکاکولا، مرغ، فلفل تند، لیموترش، ادویه، توت‌فرنگی و شکلات، به موضوعات کلیدی اقتصاد می‌پردازد و از خلال روایت‌های تاریخی، فرهنگی و شخصی، ابعاد مختلف اقتصاد را بررسی می‌کند. برای مثال، در فصل «بلوط»، نویسنده نشان می‌دهد که فرهنگ، برخلاف تصور رایج، نقش تعیین‌کننده‌ای در موفقیت اقتصادی ندارد و سیاست‌ها و انتخاب‌های اجتماعی اهمیت بیشتری دارند. در فصل «بامیه»، با مرور تاریخ برده‌داری و کار اجباری، رابطهٔ پیچیدهٔ سرمایه‌داری و آزادی را به چالش می‌کشد. فصل «نارگیل» به این باور غلط می‌پردازد که مردم کشورهای فقیر به‌دلیل کم‌کاری فقیر مانده‌اند و با داده‌ها و مثال‌های عینی، بهره‌وری و ساختارهای اجتماعی را عامل اصلی می‌داند. در بخش‌های دیگر، موضوعاتی مانند حمایت‌گرایی، ثبت اختراع، تجارت آزاد، نقش شرکت‌های چندملیتی، دولت رفاه، نابرابری، کار مراقبتی، تغییرات اقلیمی و آیندهٔ کار با زبانی ساده و مثال‌های خوراکی بررسی می‌شود. نویسنده تأکید دارد که اقتصاد فقط مجموعه‌ای از معادلات و نظریه‌ها نیست، بلکه بر زندگی، ارزش‌ها و حتی شخصیت انسان‌ها تأثیر می‌گذارد. در نهایت، کتاب مخاطب را دعوت می‌کند تا با نگاهی انتقادی و چندجانبه به اقتصاد بنگرد و از تک‌روایت‌های غالب فاصله بگیرد.

چرا باید کتاب اقتصاد خوردنی را بخوانیم؟

این کتاب با پیوندزدن مفاهیم اقتصادی به دنیای خوراکی‌ها و روایت‌های روزمره، اقتصاد را از انحصار زبان تخصصی خارج می‌کند و آن را برای طیف وسیعی از مخاطبان قابل لمس می‌سازد. «اقتصاد خوردنی» نه‌تنها به تحلیل نظریه‌های اقتصادی می‌پردازد، بلکه با مثال‌های تاریخی و فرهنگی، نشان می‌دهد چگونه سیاست‌ها و انتخاب‌های اجتماعی بر سرنوشت ملت‌ها تأثیر می‌گذارند. خواندن این اثر فرصتی است برای بازاندیشی دربارهٔ باورهای رایج اقتصادی و درک عمیق‌تر از نقش اقتصاد در زندگی فردی و جمعی. همچنین، کتاب با روایت‌های جذاب و مثال‌های متنوع، مطالعهٔ اقتصاد را به تجربه‌ای لذت‌بخش و متفاوت تبدیل می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به اقتصاد، علوم اجتماعی، تاریخ و فرهنگ مناسب است. همچنین، برای کسانی که به دنبال درک ساده‌تر و ملموس‌تر از مفاهیم اقتصادی هستند یا می‌خواهند تأثیر اقتصاد را در زندگی روزمره و تصمیم‌های اجتماعی بهتر بفهمند، گزینه‌ای کاربردی است. دانشجویان، معلمان و هر کسی که دغدغهٔ فهم بهتر سازوکارهای اقتصادی و اجتماعی را دارد، می‌تواند از مطالعهٔ این اثر بهره ببرد.

بخشی از کتاب اقتصاد خوردنی

«درحالی‌که جهان غذایی من با سرعت برق‌وباد درحال گسترش بود، جهان دیگر من یعنی اقتصاد، متأسفانه در سیاه‌چاله فرومکیده می‌شد. تا دههٔ ۱۹۷۰، اقتصاد انباشته از طیف متنوعی از «مکاتب» بود که دیدگاه‌ها و روش‌های پژوهشی گوناگونی را در بر می‌گرفت. اگر فقط بخواهیم مهم‌ترین آن‌ها را نام ببریم می‌توانیم به مکاتب کلاسیک، مارکسیست، نئوکلاسیک، کینزی، توسعه‌گرا، اتریشی، شومپیتر، نهادگرا و رفتارگرا اشاره کنیم. آن‌ها نه‌تنها با هم‌زیستی بلکه با یکدیگر تعامل هم داشتند. گاهی اوقات، آن‌ها در «جدال مرگبار» ی با هم درگیر می‌شدند اتریشی‌ها در مقابل مارکسیست‌ها در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ یا کینزی‌ها در برابر نئوکلاسیک‌ها در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰. در زمان‌های دیگر، تعاملات خوش وضع‌تر بود. از خلال بحث‌ها و آزمایش‌های سیاسی که ازسوی دولت‌های گوناگون در سراسر جهان انجام می‌شد، هر مکتبی مجبور می‌شد استدلال‌های خود را تقویت کند، مکاتب گوناگون اغلب بدون اذعان متناسب. ایده‌هایی را از یکدیگر وام می‌گرفتند. برخی از اقتصاددانان حتی تلفیق نظریه‌های مختلف را امتحان می‌کردند. اقتصاد تا دههٔ ۱۹۷۰ بیشتر شبیه میدان غذای امروز بریتانیا بود: غذاهای گوناگون بسیاری، هرکدام با نقاط قوت و ضعف متفاوت، برای جلب‌توجه رقابت می‌کرد. همهٔ آن‌ها به سنت‌های خود افتخار می‌کردند؛ اما مجبور بودند از یکدیگر بیاموزند، ادغام‌های خواسته و ناخواسته‌ای پیش می‌آمد.»