کتاب قربانی خشمت نباش

کتاب قربانی خشمت نباش نوشته بنفشه نظری است. این کتاب به شما کمک می‌کند با دیدی متفاوت به خشم نگاه کنید و برای کنترل و هدایت آن تلاش کنید.

درباره کتاب قربانی خشمت نباش

یادگیری مدیریت خشم برای هر انسانی لازم است. هدف مدیریت خشم، سرکوب آن نیست بلکه یادگیری مقابله با خشم با استفاده از شیوه‌هایی است که فرد را توانمند می‌کند تا هیجان‌ها و پاسخ‌های منفی را قبل از اینکه موجب ناراحتی برای خود و یا دیگران شود، کنترل کند. یادگیری آن باعث رشد حس خودکنترلی در پاسخ به موقعیت‌های گوناگون می‌شود و فرد قدرت شخصی مثبت بیشتری را تجربه خواهد کرد. این کار مستلزم شناخت و پذیرش احساس خشم، کنترل واکنش جنگ‌گریز با آرام‌سازی خود، فکر کردن در مورد علل خشم و بهترین گزینه پاسخ دادن و در نهایت ابراز خشم و حل تعارض در یک شیوه سالم و سازنده است.

«خشم» یکی از نیرومندترین هیجان‌هاست؛ همچون انباری از باروت است که ممکن است با یک جرقه منفجر گردد و به آتشفشانی می‌ماند که با گدازه‌های خود، خانمان روابط بین فردی و فرد را به آتش می‌کشد؛ اما اگر به مهار آن اقدام کنیم و مدیریت سازمان هیجان خود را به عهده بگیریم، می‌توانیم با سد آهنین صبر، تفکر عاقلانه و عاقبت اندیشی آن را کنترل کنیم و بیشترین سود را از روابط سالم بین فردی و سلامت تن و روان کسب کنیم. پس نگذاریم سیل این هیجان پرخروش مزارع سرسبز روابط اجتماعی، شغلی و خانوادگی را ویران کند و سقف خانه‌های سلامت جسمانی و روانی را پایین آورد و طعم تلخ ناکامی را به ما بچشاند. 

کتاب پیش‌روی، اثری است که به‌صورت سهل و روان شما را با ماهیت خشم، انواع خشم و راهکارهای‌ مدیریت آن آشنا خواهد نمود و با رویکردی کاملا کاربردی و با شرح جزئیات کامل به بررسی موضوع مدیریت و کنترل خشم می‌پردازد.

خواندن کتاب قربانی خشمت نباش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام دانشجویان روان‌شناسی و کسانی که می‌خواهند مدیریت خشمشان را یاد بگیرند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب قربانی خشمت نباش

ابراز سازنده خشم

ابراز خشم شامل چند مرحله و مهم‌تر از همه مستلزم رعایت اصول ارتباط سالم و سازنده است. در زیر مراحل ابراز خشم آمده است (بهرنگ و همکاران، ۱۳۹۵):

۱. فکر کردن در مورد علت خشم: قبل از ابراز عصبانیت، فرد باید ابتدا خوب در مورد مشکلی که موجب عصبانیت شده فکر کند تا بتواند آن را درست ابراز کند. برای این منظور پرسیدن سوالات زیر کمک‌کننده است:

 واقعاً چرا عصبانی شدم؟

 صرف‌نظر از کاری که کرد و یا حرفی که زد چرا عصبانی شدم؟ آیا دلم از جای دیگری پر بود؟ آیا خسته، گرسنه و ... بودم؟

 پشت این خشم، چه احساس‌های دردناکی ممکن است وجود داشته باشد؟ سرخوردگی، ترس، حقارت و ...؟

 هدفم چیست و چه می‌خواهم؟ آیا می‌خواهم تلافی کنم و به او صدمه بزنم و یا مشکل را حل کنم؟

۲. بیان حرف و یا رفتاری که موجب خشم شده است: پس از اینکه فرد به موضوع عصبانیت فکر کرد حالا می‌تواند احساس خود را بیان کند. در این مرحله، باید به حرف و رفتاری که او را عصبانی کرده است اشاره کند. البته باید این موضوع را فقط توصیف کرده و آن را با رعایت قواعد زیر انجام دهد تا طرف مقابل آن را حمله به خود تلقی نکند و دفاعی نشود.

 رفتار به صورت خنثی و عاری از قضاوت و برچسب زدن توصیف شود.

 فقط روی موضوع فعلی تمرکز شود و از پیش کشیدن موضوعات قدیمی اجتناب شود.

 از آهنگ خصمانه و یا طعنه‌آمیز برای توصیف موقعیت استفاده نشود.