کتاب بارگاه خار و رز

کتاب الکترونیکی «بارگاه خار و رز» نوشتهٔ «سارا جی. ماس» و با ترجمهٔ «علیرضا رضوی» توسط نشر کهکشان دانش منتشر شده است. این اثر در ژانر داستان‌های آمریکایی معاصر قرار می‌گیرد و روایت‌گر ماجرایی فانتزی و پرکشش است که عناصر اسطوره‌ای و دنیای پریان را با زندگی انسان‌ها درهم می‌آمیزد. داستان حول محور دختری جوان و خانواده‌اش در شرایطی دشوار می‌چرخد و با فضاسازی خاص و شخصیت‌پردازی‌های ملموس، مخاطب را به دنیایی رازآلود و پرخطر می‌برد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بارگاه خار و رز

«بارگاه خار و رز» از «سارا جی. ماس» داستانی فانتزی و ماجراجویانه است که در قالب رمان بلند روایت می‌شود. این کتاب با الهام از افسانه‌ها و اسطوره‌های غربی، جهانی را ترسیم می‌کند که در آن مرز میان انسان‌ها و موجودات جادویی، به‌ویژه پریان، با دیواری نامرئی اما پرتنش جدا شده است. روایت کتاب در دوره‌ای خیالی و در سرزمینی سرد و فقیرنشین آغاز می‌شود و به‌تدریج به قلمروهای جادویی و خطرناک پریان کشیده می‌شود. ساختار کتاب بر پایهٔ روایت اول‌شخص و تمرکز بر زندگی و دغدغه‌های شخصیت اصلی بنا شده است. فضای داستان، ترکیبی از واقعیت تلخ زندگی روزمره و عناصر خیال‌انگیز است که به‌تدریج لایه‌های بیشتری از دنیای پریان و قوانین پیچیدهٔ آن را آشکار می‌کند. «بارگاه خار و رز» با ریتمی پرحادثه و فضاسازی‌های دقیق، مخاطب را درگیر کشمکش‌های اخلاقی، بقا و انتخاب‌های دشوار شخصیت‌ها می‌کند.

خلاصه داستان بارگاه خار و رز

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان با زندگی «فیره» دختری جوان و فقیر آغاز می‌شود که مسئولیت تأمین خانواده‌اش را در شرایط سخت زمستانی بر عهده دارد. او برای زنده‌ماندن خانواده‌اش ناچار است به شکار در جنگل‌های خطرناک اطراف دهکده برود؛ جایی که نه‌تنها حیوانات وحشی، بلکه موجودات جادویی و پریان نیز تهدیدی دائمی به‌شمار می‌آیند. در یکی از شکارها، فیره گرگی عظیم‌الجثه را می‌کشد؛ غافل از این‌که این گرگ، در واقع یکی از پریان تغییرشکل‌یافته است. این اتفاق سرآغاز دگرگونی زندگی اوست. پس از این حادثه، موجودی مرموز و قدرتمند به خانهٔ فیره می‌آید و طبق معاهده‌ای قدیمی میان انسان‌ها و پریان، او را به‌عنوان تاوان قتل گرگ با خود به سرزمین پریان می‌برد. فیره ناچار می‌شود خانواده‌اش را ترک کند و وارد دنیایی شود که قوانین و خطراتش برای انسان‌ها ناشناخته و مرگبار است. در این سرزمین، او با شخصیت‌هایی پیچیده و رازآلود روبه‌رو می‌شود و به‌تدریج درمی‌یابد که دشمنی میان انسان‌ها و پریان ریشه‌هایی عمیق‌تر و تاریک‌تر دارد. فیره باید برای بقا، کشف حقیقت و یافتن جایگاه خود در این جهان جدید، با ترس‌ها و پیش‌داوری‌هایش روبه‌رو شود. روایت داستان با تمرکز بر انتخاب‌های اخلاقی، فداکاری و مرز باریک میان خیر و شر پیش می‌رود، بی‌آن‌که پایان ماجرا را به‌طور کامل افشا کند.

چرا باید کتاب بارگاه خار و رز را بخوانیم؟

«بارگاه خار و رز» با ترکیب عناصر فانتزی، اسطوره و واقعیت اجتماعی، تجربه‌ای متفاوت از رمان‌های نوجوان و جوان ارائه می‌دهد. این کتاب با فضاسازی منحصربه‌فرد و روایت اول‌شخص، خواننده را به دل دنیایی می‌برد که در آن بقا، عشق، ترس و امید در هم تنیده‌اند. شخصیت‌پردازی عمیق و کشمکش‌های درونی فیره، امکان همذات‌پنداری را برای مخاطب فراهم می‌کند و در عین حال، دنیای پریان و قوانین عجیبش، کنجکاوی و هیجان را تا پایان حفظ می‌کند. مواجهه با انتخاب‌های دشوار و پیامدهای آن‌ها، از جمله نکاتی است که این اثر را برای علاقه‌مندان به داستان‌های فانتزی و ماجراجویانه جذاب می‌سازد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای نوجوانان و جوانانی که به داستان‌های فانتزی، ماجراجویی و روایت‌هایی با محوریت شخصیت زن علاقه دارند، مناسب است. همچنین برای کسانی که دغدغه‌هایی مانند بقا، خانواده، انتخاب‌های اخلاقی و عبور از مرزهای ناشناخته را دنبال می‌کنند، «بارگاه خار و رز» می‌تواند تجربه‌ای خواندنی باشد.

بخشی از کتاب بارگاه خار و رز

«جنگل شده بود یه هزارتوی پر از برف و یخ. یه ساعتی می‌شد که داشتم اوضاع دوروبرم رو زیر نظر می‌گرفتم، ولی جایی که رو شاخهٔ درخت وایستاده بودم دیگه به هیچ دردم نمی‌خورد. باد تند برف‌های گنده رو جارو می‌کرد و رد پاهام پاک می‌شد. ولی با خودش هر نشونی از شکار احتمالی رو هم دفن می‌کرد. گرسنگی منو بیشتر از چیزی که عادتم بود از خونه دور کرده بود. ولی زمستون وقت سختی بود. حیوونا خودشون رو جمع‌وجور کرده بودن، رفته بودن توی عمق جنگل. جایی که دیگه نمی‌تونستم دنبالشون برم. منم مجبور بودم تک‌وتوک اونایی که جا مونده بودن رو شکار کنم و دعا کنم تا بهار دوم بیارن. ولی نیاوردن. انگشتای بی‌حسمو رو چشمام کشیدم و برفایی که به مژه‌هام چسبیده بود رو پاک کردم. اینجا دیگه نه درختی بود که پوستش کنده شده باشه و نشون بده گوزنا از کجا رد شدن. نه چیزی. هنوز جابه‌جا نشده بودن. تا وقتی پوست درختا تموم نشه می‌مونن، بعدش می‌رن شمال، از قلمرو گرگا رد می‌شن و شاید برسن به سرزمین پربای پرئیان - جایی که هیچ آدم عاقلی جرأت نمی‌کنه پاشو بذاره. مگه این‌ که آرزوی مرگ داشته باشه.»