کتاب زندگی با سرعت

کتاب زندگی با سرعت با عنوان اصلی Vivre vite نوشتهٔ «بریژیت ژیرو» و ترجمهٔ «پریزاد تجلی»، توسط نشر مروارید در سال ۱۴۰۳ منتشر شده است. این رمان با محوریت تجربهٔ شخصی نویسنده، به بررسی زنجیره‌ای از وقایع و انتخاب‌ها پرداخته است که منجر به مرگ همسرش در یک سانحهٔ موتورسیکلت شد. نویسنده با نگاهی موشکافانه و بی‌پرده، به واکاوی سرنوشت و شانس و مسئولیت فردی در مواجهه با فقدان می‌پردازد. این رمان نخستین‌بار در سال ۲۰۲۲ میلادی روانهٔ بازار کتاب جهان شد. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب زندگی با سرعت اثر بریژیت ژیرو

کتاب «زندگی با سرعت» اثری در قالب رمان است که در آن «بریژیت ژیرو»، نویسندهٔ فرانسوی، تجربهٔ زیستهٔ خود را به روایت درآورده است. این کتاب در فضایی میان خاطره‌نویسی و داستان‌پردازی حرکت کرده و با ساختاری اپیزودیک، به بازخوانی وقایع منتهی به یک حادثهٔ تلخ پرداخته است. نویسنده با الهام از یک ترانهٔ «لو رید» (Lou Reed، موسیقیدان، خواننده و ترانه‌نویس راک و عکاس آمریکایی)، عنوان کتاب را برگزیده و در متن نیز بارها به مفهوم سرنوشت و تصادف‌های زندگی اشاره کرده است. روایت کتاب از زاویهٔ اول‌شخص و با تمرکز بر جزئیات زندگی روزمره، روابط خانوادگی و انتخاب‌های کوچک و بزرگ شکل گرفته است. «بریژیت ژیرو» با بازگشت‌های مکرر به گذشته و مرور اما و اگرها تلاش می‌کند معنای فقدان و تأثیر تصمیمات جزئی را در زندگی روشن کند. این اثر با زبانی صریح، تجربهٔ سوگ و بازسازی زندگی پس از آن را به تصویر کشیده است. رمان فرانسوی و معاصرِ «زندگی با سرعت» ۲۳ فصل دارد.

خلاصه داستان زندگی با سرعت

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان با امضای قرارداد فروش خانه‌ای آغاز می‌شود که قرار بود نقطهٔ شروع زندگی مشترک نویسنده و همسرش باشد، اما هرگز تحقق نیافت. روایت از زاویهٔ دید «بریژیت ژیرو»، به بازخوانی زنجیره‌ای از انتخاب‌ها و تصادف‌های به‌ظاهر کوچک می‌پردازد که در نهایت به مرگ همسرش (کلود) در یک سانحهٔ موتورسیکلت منجر شد. نویسنده با مرور خاطرات، اما و اگرها و تصمیمات روزمره تلاش می‌کند بفهمد چگونه مجموعه‌ای از عوامل بیرونی و درونی، سرنوشت را رقم زده‌اند. هر فصل با یک «اگر» آغاز می‌شود؛ اگر خانه را نمی‌خریدند، اگر کلیدها را زودتر تحویل نمی‌گرفتند، اگر برادرش موتورش را در گاراژ خانه پارک نمی‌کرد و... . این ساختار تکرارشونده، حس جست‌وجوی بی‌پایان برای یافتن معنای حادثه را تقویت می‌کند. در دل روایت، نویسنده به احساس گناه، مسئولیت، سوگ و تلاش برای بازسازی زندگی پس از فقدان می‌پردازد. کتاب نه‌تنها یک داستان شخصی، بلکه تأملی بر نقش تصادف، شانس و انتخاب در زندگی انسان است و با جزئیات دقیق، فضای خانوادگی، روابط و دغدغه‌های ذهنی نویسنده را بازتاب می‌دهد.

چرا باید کتاب زندگی با سرعت را بخوانیم؟

این کتاب با ساختاری ویژه، تجربهٔ مواجهه با فقدان و تلاش برای درک سرنوشت را به تصویر می‌کشد. «زندگی با سرعت» به‌جای ارائهٔ پاسخ‌های قطعی، مخاطب را به تأمل دربارهٔ نقش انتخاب‌ها و تصادف‌ها در زندگی دعوت می‌کند. نویسنده با بازگشت‌های مکرر به گذشته و مرور اما و اگرها نشان می‌دهد چگونه جزئی‌ترین تصمیمات می‌توانند سرنوشت انسان را تغییر دهند. این اثر برای کسانی که به روایت‌های شخصی، واکاوی روانی و تحلیل روابط خانوادگی علاقه‌مند هستند، فرصتی برای همدلی و بازاندیشی فراهم می‌کند؛ همچنین این کتاب با پرداختن به سوگ و بازسازی زندگی پس از حادثه، تصویری ملموس از پیچیدگی‌های عاطفی و ذهنی انسان ارائه می‌دهد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های معاصر فرانسوی، روایت‌های شخصی با محوریت سوگ و فقدان مناسب است؛ همچنین کسانی که دغدغهٔ سرنوشت، شانس و تأثیر انتخاب‌های روزمره را دارند یا با تجربهٔ ازدست‌دادن عزیزان دست‌وپنجه نرم می‌کنند، می‌توانند با فضای کتاب حاضر ارتباط برقرار کنند.

درباره بریژیت ژیرو

«بریژیت ژیرو» (Brigitte Giraud) زادهٔ سال ۱۹۶۰ میلادی و نویسنده‌ای فرانسوی است که از دهۀ ۱۹۹۰ میلادی پا به عرصۀ نویسندگی گذاشت. او بخش عمده‌ای از زندگی خود را وقف ادبیات کرده است. درحالی‌که مادرش نیز دستی در نویسندگی داشت، مسیر ادبی خود را ادامه داد و با انتشار آثار متعدد به شهرت رسید. این نویسنده با نگارش کتاب «زندگی با سرعت» موفق شد جایزۀ گنکور، معتبرترین و قدیمی‌ترین جایزۀ ادبی فرانسه را دریافت کند و در تاریخ این جایزه به‌عنوان سیزدهمین زن برگزیده طی بیش از یک قرن شناخته شود.

این کتاب یا نویسنده چه جوایز و افتخاراتی کسب کرده است؟

کتاب «زندگی با سرعت» (Vivre vite) نوشتهٔ «بریژیت ژیرو» در سال ۲۰۲۲ میلادی موفق شد جایزهٔ معتبر گونکور (Prix Goncourt) را از آن خود کند؛ یکی از بالاترین جوایز ادبی زبان فرانسه. این نویسنده در همین تاریخ به‌عنوان سیزدهمین زن برگزیده طی بیش از یک قرن انتخاب شد.

نظر افراد یا مجله‌های مشهور درباره این کتاب چیست؟

منتقدان، ساختار نوآورانهٔ این رمان را ستایش کرده‌اند؛ ساختاری که ایده‌های فلسفی دربارهٔ سرنوشت و تسلسل وقایع را بر پایهٔ ساختار «اگر... » (Si) بازسازی کرده است. منتقد سایت Literaturportal-France2000 ساختار ویژهٔ این کتاب را ستوده و آن را «افکارآزمایی جذاب و درعین‌حال سنگین» خوانده که نویسنده را در دل زمان بازمی‌گرداند تا حادثه‌ای تراژیک را بازکاود.

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

کتاب حاضر نخستین‌بار با عنوان «شتابان‌زیستن» با ترجمهٔ «آسوله مرادی» توسط انتشارات نیلوفر‏‫ در سال ۱۴۰۲ فیپا دریافت کرد و سپس با نام‌های گوناگون منتشر شد:

- «زندگی پرشتاب» ترجمهٔ «سیمین‌دخت جهان‌پناه»، نشر برته، ‏‫۱۴۰۳.‬

- «زندگی روی دور تند: رمان» ترجمهٔ «داود نوابی»، نشر نون، ‏‫۱۴۰۲.‬

- «سریع زندگی کن» ترجمهٔ «مطهره مرادیان‌سرخی»، نشر عمیق‏‫، ‏‫۱۴۰۳.‬‬

- «سریع زندگی کن!» ترجمهٔ «مرضیه قره‌گزلی»، نشر شالگردن، ‏‫۱۴۰۲.‬

بخشی از کتاب زندگی با سرعت

«۹. اگر من تاریخ قرارم را با ناشر تغییر نداده بودم

رمان دومم ماه سپتامبر درمی‌آمد. اگر بخواهم دقیق بگویم، آخر اوت. اسمش نیکو بود. آشنایی داشتم که ترتیب برنامه‌ای مطبوعاتی را داده بود تا نسخه‌هایی از کتاب را به روزنامه‌نگارها اهدا کنیم. اول تاریخ جمعه هجده ژوئن را پیشنهاد داده بود اما از آن‌جایی که همان روز تحویل گرفتن کلیدها بود و من نمی‌خواستم از دستش بدهم و بعد هم قرار بود شوفاژکار بیاید، از او خواستم که اگر ممکن است قرار مطبوعاتی را بگذاریم برای هفتۀ بعد مثلاً بیست‌ودوم ژوئن. حالم گرفته بود. نمی‌شد چنین قراری را به‌هم زد اما آن‌ طرف خیلی لطف داشت، خیلی صلح‌طلب و مُنعطف بود. شاید باید می‌گفت ول‌معطلی! باید می‌گفت این منم که تصمیم می‌گیرم.

عزیز دلم یا هجده ژوئن یا هیچی. دل‌بخواه که نیست.

من قبلاً بلیت قطارم را گرفته بودم، ولی بلیت قابل تغییر بود، کافی بود به خودم زحمت بدهم برای تغییرش توی صف شرکت راه‌آهن بایستم. حالا به این بلیت‌های قابل تعویض لعنت می‌فرستم. باید من را فراموش می‌کردند. من حالا این دنیایی را که به میل من می‌گشت لعنت می‌کنم. آن آزادی‌ای را که آن‌قدر از آن بد استفاده کردم، لعنت می‌کنم.»