کتاب مسافرخانه، بندر، بارانداز
معرفی کتاب مسافرخانه، بندر، بارانداز
«مسافرخانه، بندر، بارانداز» رمانی از احمدرضا احمدی ( - ۱۳۱۹ )، نویسنده و شاعر ایرانی است. «مسافرخانه، بندر، بارانداز» روایت زندگی یک شاعر نسبتا جوان است که برای کار به شهر سفر می‌کند و در یک مسافرخانه مشغول به کار می‌شود. در مسافرخانه با افراد مختلفی روبرو می‌شود، یکی از آن افراد سرآشپز است که به اسم آشپز سوسیالیست معروف است. بعد از مدتی شاعر و آشپز سوسیالیست از مسافرخانه به خاطر دسیسه‌های صاحب مسافرخانه می‌گریزند و در یک شهر کوچک و دور کافه ای را در نزدیکی بندر و بارانداز آنجا به راه می‌اندازند. این رمان هشتاد قسمت داردکه هر قسمت دقیقا ادامه قسمت قبلی نیست اما داستان دارای یک نظم پیوسته است.
درباره احمدرضا احمدی
احمدرضا احمدی، شاعر و نویسنده نوگرای ایرانی، در ۳۰ اردیبهشت ۱۳۱۹ در کرمان به دنیا آمد و در ۲۰ تیر ۱۴۰۲ در تهران درگذشت. او بنیان‌گذار جریان ادبی «موج نو» در دهه ۱۳۴۰ بود که تحولی بزرگ در شعر و هنر معاصر ایران ایجاد کرد. نخستین مجموعه شعر او، «طرح»، در سال ۱۳۴۰ منتشر شد و توجه منتقدان را جلب کرد. او علاوه بر شعر، در حوزه‌های داستان، نمایشنامه، و ادبیات کودک و نوجوان فعالیت‌های گسترده‌ای داشت. آثار ماندگار او شامل کتاب‌های «دفترهای سالخوردگی» و «به خاطر غنای این اندوه دستان ما را بگیر» هستند. او همچنین نقش فعالی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان داشت و آثار متعددی در زمینه موسیقی و شعر کودک تولید کرد.
احمدرضا احمدی با صدای خاص خود شعرهایش را دکلمه می‌کرد و در فیلم‌هایی همچون «پستچی» به ایفای نقش پرداخت. اشعار او به زبان‌های مختلف از جمله فرانسوی، عربی و آلمانی ترجمه شده‌اند. احمدی به سادگی و خلاقیت در انتخاب واژگان شناخته می‌شود و اعتقاد داشت که شعرهایش بازتاب زندگی واقعی او هستند. او در طول زندگی‌اش جوایز متعددی دریافت کرد و خیابانی در تهران به نام او نام‌گذاری شده است. احمدی علاوه بر نویسندگی، نقاشی نیز می‌کرد و نمایشگاه‌های آبرنگ او مورد استقبال قرار گرفتند.
زندگی نامه احمدرضا احمدی را در صفحه این شاعر در طاقچه بخوانید.
حجم
۱۴۶٫۶ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۳
تعداد صفحه‌ها
۲۳۵ صفحه
حجم
۱۴۶٫۶ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۳
تعداد صفحه‌ها
۲۳۵ صفحه
نظرات کاربران
کتاب فوق‌العاده ای بود. سبک نوشتاری خاص، تخیل ادبی، نمادسازی(شاعر، پزشک، کولی، دختر سیاه و..) در کنار فضاسازی خوب(بندرگاه، مسافرخانه، روستا)، گفتگوهای شوکه کننده صاحب مسافرخانه و در کل شخصیت پردازی عالی. خلسه ای که راوی و بقیه شخصیت ها در
کتاب نثر شاعرانه ای دارد ... بسیار زیباست ... مانند خواندن یک شعر بلند فضای داستان شبیه روایت یک خواب بلند است ...
روایتی شاعرانه و بسیار شخصی که صراحت داستان را ندارد اما زیبایی های خودش را دارد بیان تلویحی ماجرا و فضاسازی رویا گونه قصه را دوست داشتم
دوست داشتم جملاتشو اما هیچ انسجامی نداشت و پر از نماد بود.
اگه میخواید رمان بخونید یا حتا یه داستان بلند یا کوتاه اصلن پیشنهاد نمیکنم. کلن هم اگه نخونید هیچی رو از دست ندادین.