کتاب قدم زدن روی ماه با انیشتین

کتاب قدم زدن روی ماه با انیشتین نوشتهٔ «جاشوا فوئر» با ترجمهٔ «نیلوفر اسکندری فرد» توسط انتشارات باران خرد منتشر شده است. این کتاب اثری در حوزهٔ روان‌شناسی و علوم شناختی است که به بررسی حافظهٔ انسان و روش‌های تقویت آن می‌پردازد. نویسنده، روزنامه‌نگاری است که با ورود به دنیای قهرمانان حافظه، تجربه‌ها و یافته‌های خود را با زبانی روایی و مستند ارائه کرده است. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب قدم زدن روی ماه با انیشتین اثر جاشوا فوئر

کتاب «قدم‌زدن روی ماه با انیشتین» (هنر به‌خاطرسپردن همه‌چیز) روایت سفری شخصی و پژوهشی است که «جاشوا فوئر» در مسیر آشنایی با اسرار حافظهٔ انسان طی می‌کند. این کتاب در دوره‌ای نوشته شده که توجه به توانایی‌های ذهنی و روش‌های بهبود عملکرد مغز، به‌ویژه در زمینهٔ حافظه مورد توجه قرار گرفته است. نویسنده با الهام از مسابقات قهرمانی حافظه و گفت‌وگو با قهرمانان این حوزه به بررسی علمی و فرهنگی حافظه پرداخته است. او ضمن روایت تجربیات خود، به تاریخچهٔ تکنیک‌های تقویت حافظه، نقش آن‌ها در فرهنگ غرب و تأثیر فناوری بر فراموشی و یادآوری می‌پردازد. کتاب حاضر با ترکیب روایت شخصی، پژوهش‌های علمی و مثال‌های تاریخی، تصویری چندلایه از حافظه و اهمیت آن در زندگی معاصر ارائه می‌دهد. کتاب حاضر به این پرسش می‌پردازد که چرا به‌خاطرسپردن و فراموش‌کردن برای انسان اهمیت دارد و چگونه می‌توان با تمرین، حافظه را به ابزاری قدرتمند برای یادگیری و زندگی روزمره تبدیل کرد.

خلاصه کتاب قدم زدن روی ماه با انیشتین

کتاب «قدم‌زدن روی ماه با انیشتین» با ورود نویسنده به دنیای مسابقات حافظه آغاز می‌شود؛ جایی که افراد عادی با تمرین و استفاده از تکنیک‌های خاص، توانایی‌های خارق‌العاده‌ای در به‌خاطرسپردن اطلاعات پیدا می‌کنند. «جاشوا فوئر» که خود حافظهٔ متوسطی دارد، تصمیم می‌گیرد با تمرین و راهنمایی قهرمانان حافظه، این مهارت‌ها را بیاموزد و در مسابقات شرکت کند. او در مسیر یادگیری با تکنیک‌هایی مانند قصر حافظه، دسته‌بندی اطلاعات و تصویرسازی ذهنی آشنا می‌شود و می‌آموزد که حافظهٔ انسان برخلاف تصور رایج، ظرفیت بالایی برای رشد و تقویت دارد. نویسنده با روایت تجربیات شخصی به بررسی علمی حافظه، نقش آن در شکل‌گیری هویت و فرهنگ و تأثیر فناوری بر فراموشی می‌پردازد؛ همچنین به سرگذشت افرادی با حافظهٔ خارق‌العاده یا اختلالات حافظه اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که مهارت‌های حافظه بیشتر از استعداد ذاتی، نتیجهٔ تمرین و روش‌های صحیح است.

چرا باید کتاب قدم زدن روی ماه با انیشتین را خواند؟

این کتاب با ترکیب روایت شخصی و پژوهش علمی، تصویری ملموس از ظرفیت‌های مغز و حافظه ارائه می‌دهد. خواننده با مطالعهٔ آن با تکنیک‌های عملی و تاریخی تقویت حافظه آشنا می‌شود و درمی‌یابد که بسیاری از محدودیت‌های ذهنی قابل تغییر هستند. اثر حاضر نه‌تنها به بررسی علمی حافظه می‌پردازد، بلکه نشان می‌دهد چگونه تمرین و آگاهی می‌تواند کیفیت یادگیری و زندگی را بهبود بخشد. این کتاب به دغدغه‌های روزمره دربارهٔ فراموشی و یادآوری پاسخ داده و راه‌هایی برای مدیریت اطلاعات در عصر دیجیتال پیشنهاد کرده است.

خواندن کتاب قدم زدن روی ماه با انیشتین را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به روان‌شناسی، علوم شناختی، یادگیری و توسعهٔ فردی مناسب است؛ همچنین برای دانش‌آموزان، دانشجویان، معلمان و هر کسی که به‌دنبال بهبود حافظه و یادگیری مؤثرتر است. افرادی که با فراموشی یا مدیریت اطلاعات مشکل دارند، از مطالب کتاب حاضر بهره خواهند برد.

بخشی از کتاب قدم زدن روی ماه با انیشتین

«اگر در سال ۲۰۰۸ شما دفتر مرا از نزدیک می‌دیدید، دفترچه‌های زیادی را می‌دید که روی میز یا زمین افتاده بودند. من همیشه برحسب عادت کارها و اقدامات روزانه خودم را روی یک تکه کاغذ می‌نوشتم و آن را روی قسمت بالایی مانیتورم می‌چسباندم و هر وقت سرم را بالا می‌آوردم، جمله «فراموش نشود» را که با ماژیک روی برگه‌هایم نوشته شده بود، جلب‌توجه می‌کرد. من می‌خواستم برای مسابقات قهرمانی حافظهٔ امریکا آماده شوم، برای همین باید تمرینات حافظه را در برنامهٔ روزانه‌ام قرار می‌دادم و در عوض گشت‌وگذار در اینترنت و راه رفتن دور دفترم، کارهای دیگری انجام می‌دادم. برای همین سعی کردم در اوقات فراغتم، فهرستی از کلمات تصادفی انتخاب کنم و آن‌ها را به ذهنم بسپارم. موقع سوار شدن در مترو، به‌جای ورق زدن مجلات، وقتم را با حفظ کردن یک صفحه از اعداد تصادفی پر می‌کردم. در آن مواقع حس می‌کردم، اطرافیانم با تعجب مرا نگاه می‌کنند، انگار کار عجیبی را انجام می‌دادم.

سعی داشتم در زندگی روزمره از حافظه‌ام استفاده کنم و ذهنم را درگیر بخش‌های مسابقه نکنم. مثلاً در خیابان راه می‌رفتم و سعی داشتم شمارهٔ پلاک ماشین‌ها را حفظ کنم، همین‌طور سعی داشتم فهرست هزینه‌های هر روز خودم را در ذهنم بسپارم و به‌جای استفاده از تقویم، از ذهن و فکرم کمک بگیرم. هر وقت کسی شماره تلفنش را می‌داد من آن را در کاخ‌های حافظه‌ام ثبت می‌کردم.»