کتاب گاو و فلفل

کتاب گاو و فلفل نوشتهٔ علی بهاری توسط انتشارات کتابستان معرفت منتشر شده است. این کتاب، با زبانی طنزآمیز و روایتی جذاب، خواننده را به سفری متفاوت به هندوستان می‌برد. نویسنده در این اثر، خاطرات و تجربیات خود از این سفر را با نگاهی ویژه به فرهنگ و اجتماع ایران و هند به تصویر کشیده است. نویسنده در این کتاب تلاش دارد تا با زبانی ساده و صمیمی، مخاطب را در این تجربه‌ها سهیم کند و لحظاتی پر از خنده و تأمل را برای او رقم بزند. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب گاو و فلفل

کتاب گاو و فلفل در ژانر خاطرات سفرنویسی جای می‌گیرد و به شرح ماجراهای نویسنده و هم‌سفرانش در سفر به هندوستان می‌پردازد. این کتاب تنها یک روایت ساده از یک سفر نیست، بلکه تلاشی است برای نگاهی عمیق‌تر و طنزآلود به تفاوت‌ها و شباهت‌های فرهنگی بین ایران و هند. علی بهاری با استفاده از زبان طنز، سعی دارد تا تجربه‌های شخصی خود را به گونه‌ای جذاب و خواندنی برای مخاطب بازگو کند و او را با چالش‌ها، موقعیت‌های خنده‌دار و لحظات تأمل‌برانگیز این سفر همراه سازد. این کتاب داستان گروهی از طلاب را روایت می‌کند که تصمیم می‌گیرند برای انجام فعالیت‌های تبلیغی به کشور اوگاندا در آفریقا سفر کنند. این گروه در مسیر آماده‌سازی این سفر، با موانع و اتفاقات طنزآمیزی روبه‌رو می‌شوند که داستان اصلی کتاب را شکل می‌دهد. از تلاش برای جمع‌آوری بودجه و حل مسائل مالی سفر گرفته تا مواجهه با پیچیدگی‌های اداری و فرهنگی، همگی با زبانی طنزآمیز و جذاب در این کتاب به تصویر کشیده شده‌اند.  

چرا باید کتاب گاو و فلفل را بخوانیم؟

زبان طنز و روایت شیرین نویسنده، خواندن این کتاب را به تجربه‌ای لذت‌بخش و سرگرم‌کننده تبدیل می‌کند. نویسنده با نگاهی متفاوت و خاص به مقولهٔ سفر می‌نگرد و تجربیات خود را به گونه‌ای بازگو می‌کند که برای خواننده تازگی دارد. این کتاب فرصتی برای آشنایی با فرهنگ و زندگی در هندوستان فراهم می‌کند و دریچه‌ای نو به سوی این دنیای رنگارنگ می‌گشاید. 

خواندن کتاب گاو و فلفل را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای طیف وسیعی از مخاطبان می‌تواند جذاب باشد. علاقه‌مندان به سفرنامه و خاطره‌نویسی از خواندن تجربیات نویسنده لذت خواهند برد. دوستداران طنز، زبان شیرین و موقعیت‌های خنده‌دار کتاب را می‌پسندند. افرادی که دربارهٔ فرهنگ هند کنجکاو هستند، اطلاعات جالبی در این کتاب خواهند یافت. همچنین، با توجه به موضوع سفر تبلیغی، طلاب و روحانیون نیز می‌توانند از این اثر بهره ببرند. به طور کلی، هر کسی که به دنبال یک کتاب سرگرم‌کننده، آموزنده و با نگاهی متفاوت است، می‌تواند از خواندن کتاب گاو و فلفل لذت ببرد.

بخشی از کتاب گاو و فلفل

«مثل همیشه با ریکشا به‌سمت مقصد راهی شدیم. مسافتی طولانی بود و شاید حدود چهل دقیقه در راه بودیم. مقابل در آهنی و بزرگ خانهٔ فرهنگ توقف کردیم. چند دقیقه طول کشید تا نگهبان هماهنگ و توجیه شود. وارد حیاط شدیم که بسیار تمیزتر از دیگر جاهای هند بود و اصلاً نمی‌شد با آن‌ها مقایسه‌اش کرد، حتی یک تکه زباله هم روی زمین نبود. در میان انبوه درخت‌هایی که جاده را در آغوش گرفته بودند، حرکت کردیم و به‌سمت ساختمان مراسم راه افتادیم.

حسینیه‌ای در حیاط بود که خانم‌ها از سمت راست و آقایان از چپ وارد آن می‌شدند. شاید چهل‌پنجاه نفر در مراسم حضور داشتند. در میان جمعیت، افغان‌های مهاجر زیادی هم به چشم می‌خوردند. فکر نمی‌کردم در هند هم افغانستانی مهاجر وجود داشته باشد.

سخنران، روحانی حدوداً شصت‌ساله‌ای بود که از تهران دعوت شده بود، نه فن بیان خوبی داشت و نه موضوع مفیدی انتخاب کرده بود. تا جایی که یادم می‌آید، دربارهٔ موضوعات غیرملموس صحبت می‌کرد، مثلاً اینکه در فلان واقعه که در قم سیل آمد، بهمان عالم بزرگوار کمی از تربت سیدالشهدا را داخل رودخانهٔ طغیان‌کردهٔ قم ریخت و آب فروکش کرد. در دوره‌ای که دین این‌همه متهم به خرافه است، بهتر است این موضوعات به‌شکل عمومی بیان نشود. نمی‌خواهم این اتفاقات را انکار کنم، حتماً ده‌ها و صدها ماجرای اعجازگونهٔ این‌چنینی در تاریخ ما ثبت و ضبط شده است، ولی وقتی دین متهم به خرافه‌گستری است، باید بُعد عقلانی و استدلالی آن را برجسته کرد، دقیقاً مثل «جعفربن‌ابی‌طالب» که در گفت‌وگو با نجاشی، پادشاه حبشه، به‌جای خواندن آیات عذاب و عقاب که آن هم حق است، ستایش حضرت مریم در قرآن را خواند و مجوز اقامت مسلمانان را گرفت.

بگذریم از اینکه بعدها از منبع نسبتاً موثقی شنیدم که هزینهٔ بلیت او و مداح مراسم روی‌هم‌رفته ۲۴ میلیون تومان برای بیت‌المال آب خورده است! بچه‌ها به شوخی می‌گفتند اگر این پول را میان ما هشت نفر تقسیم می‌کردند، هم هزینهٔ روپیهٔ آزادی که خریدیم جبران می‌شد ـ تقریباً هرکس ۳ میلیون تومان روپیه خریده بود ـ و هم سخنرانی و مداحی بهتر و مؤثرتری می‌کردیم. با یک حساب سرانگشتی به این نتیجه رسیدم که مجموع بلیت و اقامت و پاکت این دو بزگوار، حداقل ۵۰ میلیون تومان هزینه برداشته است، پول‌های بی‌حساب‌وکتابی که مثل آب‌خوردن هزینه می‌شود، اما موقع کارهای ضروری و خرج‌های معقول که می‌رسد، همهٔ سازمان‌ها ندای نداریم‌نداریم سر می‌دهند.»