کتاب جستارهایی درباره خودشناسی و بلوغ عاطفی

کتاب جستارهایی درباره خودشناسی و بلوغ عاطفی (پانزده سال با مدرسه زندگی) نوشتهٔ آلن دوباتن و ترجمهٔ بنفشه شریفی خو است. انتشارات کتاب‌ سرای نیک این مجموعه جستار را منتشر کرده است. نسخهٔ الکترونیکی این کتاب را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب جستارهایی درباره خودشناسی و بلوغ عاطفی

کتاب جستارهایی درباره خودشناسی و بلوغ عاطفی دربردارندهٔ جستارهایی در باب خودشناسی، اعتمادبه‌نفس، چیستی روان‌درمانی، یافتن عشق و رنج‌های عشق، چرایی ازدواج با شخص نامناسب، چرایی تنفر از از چیزهای بی‌کیفیت، چگونگی به‌سازی سرمایه‌داری، دشواری‌های کار و کارکرد فرهنگ است. آلن دوباتن در این اثر در قالب جستار به این موضوعات پرداخته است. جستار یکی از نمونه‌های ناداستان است. در یک تقسیم‌بندی می‌توان ادبیات را به دو گونهٔ داستانی و غیرداستانی تقسیم کرد. ناداستان (nonfiction) معمولاً به مجموعه نوشته‌هایی که باید جزو ادبیات غیرداستانی قرار بگیرد، اطلاق می‌شود. در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعهٔ حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص یا ارائهٔ اطلاعات و به‌دلایلی دیگر شروع به نوشتن می‌کند. در مقابل، در نوشته‌های غیرواقعیت‌محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سر باز می‌زند و این گونه به‌عنوان ادبیات داستانی (غیرواقعیت‌محور) طبقه‌بندی می‌شود. هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم هم‌نوعان است (البته نه به‌معنای آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصی که عاری از ملاحظات زیباشناختی است)؛ همچنین تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ مبتنی بر واقعیت، از هدف‌های دیگر ناداستان‌نویسی است. ژانر ادبیات غیرداستانی به مضمون‌های بی‌شماری می‌پردازد و فرم‌های گوناگونی دارد. انواع ادبی غیرداستانی می‌تواند شامل این‌ها باشند: جستارها، زندگی‌نامه‌ها، کتاب‌های تاریخی، کتاب‌های علمی - آموزشی، گزارش‌های ویژه، یادداشت‌ها، گفت‌وگوها، یادداشت‌های روزانه، سفرنامه‌ها، نامه‌ها، سندها، خاطره‌ها و نقدهای ادبی.

خواندن کتاب جستارهایی درباره خودشناسی و بلوغ عاطفی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران جستارهایی در باب روان‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره آلن دوباتن

آلن دوباتن نویسنده، فیلسوف و مجری تلویزیونی است که دغدغه‌اش نوشتن دربارهٔ زندگی روزمره به‌شیوه‌ای فلسفی است. او در تمام نوشته‌هایش می‌کوشد فلسفه را وارد زندگی عادی انسان کند. آلن دوباتن در سال ۱۹۶۹ در شهر زوریخ سوئیس به دنیا آمده است. او مشغول مدیریت در مؤسسهٔ خود به نام «مدرسه‌ٔ زندگی» بوده است. این نویسنده به‌عنوان نویسنده‌ٔ فلسفه‌ٔ روزانه شناخته می‌شود. او درباره‌ٔ موضوعاتی می‌نویسد که هرروزه همه‌ٔ انسان‌ها با آن‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ موضوعاتی مانند عشق، سفر، هنر، معماری و ادبیات. کتاب‌های آلن دوباتن به بیش از ۳۰ زبان دنیا از جمله پارسی ترجمه‌ شده‌اند. دوباتن دورهٔ دکتری فلسفه را در دانشگاه هاروارد آغاز کرد، ولی برای نوشتن کتاب‌های فلسفی به زبان ساده، آن را نیمه‌کاره رها کرد. کتاب‌های «تسلی‌بخشی‌های فلسفه» و «هنر سیر و سفر» از کتاب‌های این نویسنده هستند. اولین کتاب آلن دوباتن به نام «جستارهایی در باب عشق» در سال ۱۹۹۳ زمانی که او ۲۴ سال داشت، منتشر شد. کتابی که بسیار زود در فهرست کتاب‌های پرفروش قرار گرفت و بیش از ۲ میلیون نسخه از آن به فروش رفت.

موضوعاتی که در «مدرسهٔ زندگی» تدریس می‌شوند متنوعند، اما همه‌ٔ این آموزش‌ها در راستای افزایش خودشناسی هستند؛ زیرا گردانندگان این مدرسه معتقدند تنها با خودشناسی است که می‌توانیم زندگی برتر و رضایت‌بخش‌تری داشته باشیم. مجموعه‌ٔ آموزش‌های این مدرسه در ۶ دسته‌ٔ کلی تقسیم‌بندی می‌شود؛ خودشناسی، ارتباطات (Relationships)، کار، آرامش، رفتار‌های اجتماعی و فرهنگ و فراغت. نویسندگان و فیلسوفان باتجربه‌ای در این مؤسسه کار می‌کنند. باتوجه‌به تفاوتِ روش‌های یادگیری، مدرسه‌ٔ زندگی آلن دوباتن، آموزه‌ها یا محصولاتش را به روش‌های مختلفی مانند کتاب، کارگاه، ویدئو، جلسه‌ روانکاوی و... ارائه می‌کند. آلن دوباتن کتاب‌های بسیاری منتشر کرده است. از میان این آثار کتاب‌های «جستارهایی در باب عشق»، «معماری خوشبختی»، «شغل موردعلاقه»، «خودشناسی»، «تسلی‌بخشی‌های فلسفه»، «هنر سیر و سفر»، «اضطراب منزلت»، «دین برای خداناباوران»، «سیر عشق»، «آرامش»، «هنر همچون درمان» و تعدادی از کتاب‌های مدرسهٔ زندگی به فارسی ترجمه‌ شده‌اند و همه‌ٔ آن‌ها در فهرست پرفروش‌ترین کتاب‌های بازار قرار گرفته‌اند.

بخشی از کتاب جستارهایی درباره خودشناسی و بلوغ عاطفی

«بسیاری از کسب‌وکارها ارزان‌ترین نیروی کاری را که می‌توانند در این سیاره بیابند، استخدام می‌کنند. قراردادهایی که آن‌ها با کارگران می‌بندند به این معنی است که میلیون‌ها نفر باید تا زمان مرگ زودرس خود در کارخانه‌ها و انبارهای خطرناک یا دست‌کم دارای شرایط نامناسب کار کنند. طبیعتاً وسوسه می‌شویم تصور کنیم این تصمیمات بدخواهانه از بدذاتی محض ناشی می‌شود: کارفرماها از کارگران خود بهره‌کشی می‌کنند، چون حریص‌اند.

اما حقیقت بسیار عجیب‌تر از این است: آن‌ها از طرز فکر مشتریانشان برداشتی بدبینانه دارند. سرمایه‌داران پیش از هر چیز باید به فکر دوام کسب‌وکار خود باشند و برای این هدف از هیچ کاری فروگذار نمی‌کنند. اگر مشخص می‌شد که پرداخت بسیار خوب به کارکنان با این هدف مطابقت دارد، آن‌ها بلافاصله بدون خصومت و تردید این کار را انجام می‌دادند.

آن‌ها این کار را نمی‌کنند، چون فرضیات منفی‌ای دربارهٔ مشتریانشان در ذهن دارند؛ آن‌ها کاملاً مطمئن‌اند که تعداد کمی از مشتریان به رفاه کارگران اهمیت می‌دهند. کسی به کودکان هشت‌ساله‌ای که در تولیدی‌های لباس کار می‌کنند یا دشواری‌ای که برداشت‌کنندگان چای متحمل می‌شوند، اهمیتی نمی‌دهند. بنابراین، توجه به چنین مسائلی برای کسب‌وکارها به‌سادگی منجر به کاهش سود می‌شود.

کار کردن افراد با پایین‌ترین دستمزد، میل ذاتیِ کسب‌وکارها نیست. دستمزدهای حداقلی از این فرض ناشی می‌شوند که اگر کسب‌وکارها به دستمزدهای پایین پایبند نباشند، مشتریان به جای دیگری خواهند رفت و شرکت‌های آن‌ها زمین خواهند خورد.»