کتاب خون روی تیرک دروازه

کتاب الکترونیکی «خون روی تیرک دروازه» نوشتهٔ ریس ریچاردز با ترجمهٔ بهنام جعفرزاده در مهرگان خرد چاپ شده است.

درباره کتاب خون روی تیرک دروازه

کتاب خون روی تیرک دروازه دربردارندهٔ روایتی تازه از جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین است. به‌عقیدهٔ بسیاری این جام‌جهانی سیاسی‌ترین جام جهانی تاریخ بوده است؛ رقابت‌هایی که در میانۀ یکی از پرآشوب‌ترین مقاطع تاریخ کشور آرژانتین برگزار و به مثالی تاریخی برای رویارویی حکومت و مردم برای تصاحب «تیم ملی» تبدیل شد. اگرچه قهرمانی آرژانتین در آن رقابت‌ها به عنوان یک پیروزی تبلیغاتی بزرگ برای حکومت نظامی وقت تفسیر شده بود، اما ریس ریچاردز در کتاب حاضر با بیان روایت‌هایی از زندانیان، تبعیدی‌ها و بازماندگان جنایات حکومت نظامی آرژانتین، تلاش کرده است تا موضع آن‌ها را نسبت به موفقیت آرژانتین در جام جهانی ۱۹۷۸، ارتباط میان تیم‌های ورزشی ملی و حکومت‌ها و بهره‌برداری‌های سیاسی‌ آن‌ها را مورد بررسی قرار دهد. نویسنده در این اثر بیان کرده است که این جام جهانی زمانی برگزار شد که دولت راست‌گرا و خودکامهٔ «ویدلا» مسئول مرگ و ناپدید‌شدن بین ۱۵ تا ۳۰ هزار ملی‌گرای آرژانتینی، فعال سیاسی، طرفداران گروه‌های چپ و براندازان بود. در این وضعیت زندانیان در مراکز بازداشت، شکنجه می‌شدند و اعمالی غیرانسانی علیه آن‌‎ها انجام می‌شد.

خواندن کتاب خون روی تیرک دروازه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران تاریخ سیاسی جهان، به‌ویژه تاریخ آرژانتین و علاقه‌مندان به آگاهی از پشت‌صحنهٔ سیاسی فوتبال پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب خون روی تیرک دروازه

«با گذشت زمان، نظرها در مورد مسئولیت این ترور تغییر کرده است. بیشتر منابع اکنون می‌پذیرند آکتیس توسط نیروهایی از درون حاکمیت به قتل رسیده است که ترسیده بودند او بی‌تدبیری‌شان در مورد اقتصاد را افشا و برنامه‌های جام‌جهانی را از مسیر خارج کند. به گفتهٔ دکتر پابلو آلبارسس از دانشگاه بوئنوس آیرس «همه در آرژانتین، از جمله ژنرال‌ها، می‌دانستند که نیروی دریایی او را به قتل رساند.»

بعد از مرگ ژنرال آکتیس، مسئولیت سازمان‌دهی رقابت‌ها بر عهدهٔ لاکوسته قرار گرفت. انتصاب لاکوسته که همچنان به مافوقش شدیداً وفادار بود، به معنای آن بود که اکنون ماسِرا نفوذ مستقیمی روی رقابت‌ها دارد. ارتباط لاکوسته با نیروی دریایی کمک زیادی به جایگاهش کرد، آن‌چنان‌که سرانجام در فاصلهٔ یازده روزهٔ انتقال قدرت بین روبرتو ویولا و لئوپولد گالتیری۱۴، رئیس‌جمهور موقت آرژانتین شد. در واقع لاکوسته تا پایان زندگی‌اش از ارتباطات شخصی‌اش سود می‌برد. یکی از سودمندترین دوستی‌هایش با کسی نبود جز ژائو هاوه‌لانژ، رئیس فیفا که او را در سال ۱۹۸۲ نایب‌رئیس فیفا کرد. وقتی دموکراسی به آرژانتین برگشت، لاکوسته به اختلاس بودجهٔ کمیتهٔ سازمان‌دهی جام‌جهانی متهم و نیز به اتهام قتل ژنرال آکتیس بازجویی شد. با وجود این اتهامات، هاوه‌لانژ به شکلی خستگی‌ناپذیر برای حفظ پست لاکوسته در فیفا مبارزه کرد. این نشان داد که دیکتاتوری در آرژانتین تا چه‌اندازه با هیئت حاکمهٔ فوتبال جهان در آن زمان در هم تنیده بود و برخی از تأثیرات آرژانتین را بر مسائلی مانند زمان آغاز بازیِ معروفشان در دور دوم مقابل پرو و انتخاب داور دیدار فینال که به سود این تیم بود، توضیح می‌دهد.

رویکرد لاکوسته به جام‌جهانی سهل‌گیرانه‌تر از شیوهٔ حساب‌شده و محافظه‌کارانهٔ آکتیس بود و شعار ماسِرا «برگزاری این رقابت‌ها به هر قیمت» را بازتاب می‌داد. انتصاب لاکوسته به ریاست EAM به معنای کنترل رقابت‌ها توسط همان مردانی بود که کنترل بازداشتگاه‌ها را در اختیار داشتند؛ مردانی از جمله دریاسالار امیلیو ماسِرا.»