سیچو ماتسوموتو

سیچو ماتسوموتو (Seicho Matsumoto) در سال ۱۹۰۲ در فوکوئوکا در ژاپن به دنیا آمد و در سال ۱۹۹۲ در توکیو درگذشت. او نویسندهٔ پرکار داستان‌های پلیسی و معمایی با محوریت اجتماعی بود که با گنجاندن عناصر روان‌شناسی انسان و زندگی روزمره در داستان‌های جنایی خود، فصل تازه‌ای را در این ژانر آغاز کرد. گاه زندگی ماتسوموتو را از لحاظ نویسندگی به دو دوره تقسیم کرده‌اند؛ دورهٔ اول ۴۰ سال آغازین زندگی‌اش است که تا آن موقع هیچ اثری از او به چاپ نرسیده بود و دورهٔ دوم ۴۰ سال بعدی است که در آن بیش از ۴۵۰ اثر از او منتشر شد. این نویسنده در پروندهٔ خود آثار تاریخی و غیرداستانی دارد، اما آثار رمزآلود و پلیسی‌اش بوده که شهرت او را به‌عنوان نویسنده‌ای در سطح بین‌المللی تثبیت کرده است. ماتسوموتو با محبوب‌کردن این ژانر در میان خوانندگان ژاپن، به پرفروش‌ترین و پردرآمدترین نویسندهٔ ژاپن در دههٔ ۱۹۶۰ تبدیل شده است؛ از جمله تحسین‌شده‌ترین رمان‌های او می‌توان به «قطار سریع السیر توکیو» (۱۹۵۸)، «کارآگاه ایمانیشی تحقیق می‌کند» (۱۹۶۱)، «دختر اهل کیوشو» (۱۹۶۱) و «عصر یخبندان سرخ» (۱۹۸۹) اشاره کرد. سیچو ماتسوموتو در طول حیاتش موفق به دریافت جوایزی همچون بیست‌وهشتمین جایزهٔ آکوتاگاوا (معادل ژاپنی جایزهٔ پولیتزر) (۱۹۵۳)، جایزهٔ کیکوچی‌کان (۱۹۷۰) و جایزهٔ معمایی‌نویسان ژاپن (۱۹۵۷) شد. او از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۱ به‌عنوان رئیس انجمن معمایی‌نویسان ژاپن فعالیت کرد.