کتاب تاثیر شبکه های اجتماعی بر روان

کتاب تاثیر شبکه‌ های اجتماعی بر روان نوشتهٔ سینان آرال و ترجمهٔ سیما حجتی است. انتشارات بذر خرد این کتاب را منتشر کرده است. نویسنده در این اثر بیان کرده است که رسانه‌های جمعی چطور می‌توانند انتخابات، اقتصاد و سلامت ما را مختل کنند؟

درباره کتاب تاثیر شبکه‌ های اجتماعی بر روان

شبکه‌های اجتماعی با سرعت چشمگیری در حال گسترش دایرهٔ اثرگذاری خود است در حوزه‌هایی همچون سلامت، سیاست، اقتصاد و... است و گویی انسان‌ها باید در پی‌ آن بدوند تا از درک آن عقب نمانند. کتاب تاثیر شبکه‌ های اجتماعی بر روان ما را با دو روی این زادهٔ عصر مدرن بیشتر آشنا می‌کند و نگرش یک‌جانبه به آن را نفی می‌کند. سینان آرال در این کتاب بررسی کرده که این به‌اصطلاح «ماشین هجمه» دارای هر دو پتانسیل خیر و شر است و تصمیماتی که ما دربارهٔ چگونگیِ طراحی، قانونمندکردن، کسب درآمد و استفاده از رسانه‌های اجتماعی می‌گیریم، شیوهٔ ادراک ما از آن‌ها را تعیین می‌کند. تصمیم با ماست؛ برای مسئولانه عمل کردن، باید یاد بگیریم که رسانه‌های اجتماعی چطور کار می‌کنند. این اثر در ۱۲ فصل نگاشته شده که عنوان آن‌ها عبارت است از «عصر اجتماعی جدید»، «پایان واقعیت»، «ماشین هجمه»، «مغز در رسانه‌های اجتماعی»، «جاذبهٔ یک شبکه متناسب با جِرم آن است»، «متقاعدسازی انبوه شخصی‌سازی‌شده»، «ابراجتماعی‌سازی»، «راهبردهایی برای دنیایی ابراجتماعی‌شده»، «اقتصاد توجه و سلطهٔ روندها»، «خرد و جنون جمعی»، «بیم و امیدهای رسانه‌های اجتماعی یک تیغ دولبه است» و «ماشین هجمهٔ بهتری بسازیم حریم خصوصی، آزادی بیان و ضد انحصارگرایی در عصر اجتماعی جدید».

شنیدن کتاب تاثیر شبکه‌ های اجتماعی بر روان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران حوزه‌های رسانه، ارتباطات، روان‌شناسی و جامعه‌شناسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب تاثیر شبکه های اجتماعی بر روان

«دانشمندان علوم سیاسی جنیفر لارسون، جاناتان ناگله، جاناتان قونِن و جاش تاکر به دنبال جواب بودند. بنابراین آن‌ها داده‌های صدوسی میلیون کاربر توئیتر را در جریان اعتراضات به بمب‌گذاری دفتر نشریهٔ [...] جمع‌آوری و تجزیه‌وتحلیل کردند تا ببینند آیا مشارکت در اعتراض‌ها به قرار گرفتن در معرض اهدافِ دیگران و ارتباطات از طریق توئیتر بستگی دارد یا خیر. کلید مطالعهٔ آن‌ها پیوندِ میان داده‌های دقیق درمورد ارتباطات رسانه‌های اجتماعی یک جمعیت بزرگ با موقعیت جغرافیایی آن‌ها در طول اعتراض‌ها بود. موقعیت جغرافیایی نشان می‌داد آیا فرد در راهپیمایی اعتراضی شرکت کرده است یا خیر. آن‌ها با تجزیه‌وتحلیل تناظر میان‌شبکهٔ ارتباطی و شرکت در تظاهرات آزمایش کردند که آیا رسانه‌های اجتماعی اعتراض‌ها را به جریان انداختند یا خیر.

شرکت در اعتراض‌ها به تأثیر همتا بستگی داشت. احتمال اعتراض کردن فردی که ارتباطات قوی‌تری با کسانی که در توئیتر اعتراض می‌کردند داشت، بیشتر بود. بنابراین محققین کاربرانی را که در تظاهرات حضور داشتند با کاربرانی که به جنبش‌های اعتراضی علاقه داشتند (که با هشتگ‌های مربوط مشخص می‌شد) و واجد شرایط شرکت کردن بودند (در شهری که به اندازهٔ کافی نزدیک به اعتراض‌ها بودند) اما در تظاهرات شرکت نمی‌کردند مقایسه کردند. آن‌ها با جمع‌آوری داده‌هایی درمورد روابط مستقیم معترضان و غیر معترضان (چه کسانی را دنبال کردند و چه کسانی آن‌ها را دنبال کردند) و همچنین روابطِ روابط آن‌ها، شبکه‌های توئیتری آن‌ها را تجزیه‌وتحلیل کردند.

تجزیه‌وتحلیل‌ها نشان داد که معرتضانْ بیشتر در معرض سیگنال‌های اجتماعی دیگر معترضان بودند و ارتباطات قوی‌تری با دیگر معترضان داشتند، آن‌ها دوستان مشترک بیشتری با معترضان داشتند و ارتباطات آن‌ها متقابل بود. نه تنها به نسبت بیشتری معترضان را در توئیتر دنبال می‌کردند بلکه آن معترضان نیز در نرخ‌های بالاتری آن‌ها را متقابلاً دنبال می‌کردند. این نشان می‌دهد که رسانه‌های اجتماعی در سیگنال‌دهی، هماهنگی و تسهیل بسیج انبوه اعتراضات اجتماعی نقش مهمی دارند. اما بدون شک ثابت نمی‌شود که رسانه‌های اجتماعی منجر به اعتراض می‌شوند. شاید صرفاً فقط به این دلیل باشد که افرادِ معترض شبکه‌هایی را با دیگر معترضان انتخاب می‌کنند، نه اینکه ارتباطات رسانه‌های اجتماعیْ آن‌ها را تحریک به اعتراض کند. چالش تکراری تجزیه‌وتحلیل تأثیر ماشین هجمه بر جهان ما یکی از موضوعات علت و معلولی است، اگر رسانه‌های اجتماعی وجود نداشتند، چه تأثیراتی رخ نمی‌داد؟ آزمون حقیقی مشارکتِ ماشین هجمه در ظهور اعتراض‌ها و جنبش‌های اجتماعی در مصر، روسیه، اوکراین، هنگ کنگ و هر جای دیگری که اعتراضی رخ داده این است که بدانیم آیا بدون رسانه‌های اجتماعی هم این اعتراض‌ها رخ می‌دادند؟ آیا به همان بزرگی و به همان سرعت اتفاق می‌افتادند؟ اما برای فهمیدن اینکه آیا رسانه‌های اجتماعی جنبش‌های اعتراضی را امکان‌پذیر می‌کنند یا نه، ابتدا باید داستان جذاب یک سوپراستار کمتر شناخته شدهٔ رسانه‌های اجتماعی را، که برخی او را «نئوی روسیه» نامیده‌اند، بررسی کنیم.»