کتاب چهار مقاله
معرفی کتاب چهار مقاله
کتاب چهار مقاله نوشتهٔ نظامی عروضی سمرقندی و حاصل گردآوری محمد قزوینی و محمد معین است. نشر ارس این کتاب کهن را منتشر کرده است؛ در باب چهار فنِ دبیری، شاعری، طب و نجوم.
درباره کتاب چهار مقاله
کتاب چهار مقاله در سدهٔ ششم هجری نگارش یافته است. نام اصلی کتاب را «مجمع النوادر» دانستهاند. ازآنجاکه در این کتاب از چهار فنِ دبیری، شاعری، طب و نجوم، در چهار بخش جداگانه سخن رفته، از قدیم به نام «چهار مقاله» معروف شده است. این کتاب بین سالهای ۵۵۱ و ۵۵۲ هجری قمری به یکی از شاهزادگان «آل شنسب» تقدیم شد. چهارمقاله مشتمل بر یک حمد و ثنا، یک مقدمه، چهار گفتار و یک مؤخره است. مقدمه شامل پنج بخش است که شامل مدح حاکمان معاصر غوری است و درمورد خلقت جهان، کرات آسمانی، ستارگان، مواد معدنی، گیاهان، حیوانات، انسان، حواس باطنی و ظاهری و حکایت و توجیهات نبوت، امامت، حاکمیت و حکومت است. گفتارهای چهارگانه به شرح وظایف دبیران، صفات دبیر و مسائل مرتبط با آن، صفات مورد نیاز شاعران و شعر آنها، نجوم و دانش گستردهٔ مورد نیاز منجمان و طب و نصایح پزشکان پرداخته است. مؤخره نیز آرزوی موفقیت حامیان نویسنده را بیان کرده است. نظامی عروضی سمرقندی علاوه بر این، هر مقاله را با حدود ده حکایت همراه کرده است؛ حکایاتی حاوی اطلاعاتی جالب دربارهٔ هویت و شغل رجال و دانشمندان برجسته که غالباً در جاهای دیگر یافت نمیشود؛ مانند رودکی، عنصری بلخی، فرخی سیستانی، امیر معزی، ازرقی هروی، مسعود سعد سلمان، رشیدی سمرقندی و عمعق بخاری، فردوسی، خیام، ابن سینا و...؛ نیز شرح وقایعی که نویسنده در آن حضور داشته است. در مقدمهٔ کتاب، نظامی عروضی سمرقندی دربارهٔ ایدئولوژی فلسفی یا دینی آفرینش جهان و نظم امور بحث میکند. با اینکه او در وهلهٔ اول یک ندیم بود، در کتاب خود خاطرنشان کرده است که او یک اخترشناس و پزشک نیز بوده است. چهار مقاله به انگلیسی، فرانسوی، ایتالیایی، اسپانیایی، ژاپنی و سوئدی ترجمه شده است.
خواندن کتاب چهار مقاله را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به دوستداران ناداستانهای کهن ایرانی در باب چهار فنِ دبیری، شاعری، طب و نجوم پیشنهاد میکنیم.
درباره نظامی عروضی سمرقندی
نظامی عروضی سمرقندی با نام کامل «احمد بن عمر بن علی سمرقندی» ملقب به «نظام الدین» یا «نجم الدین» و معروف به «نظامی عروضی»، نویسنده و شاعر ایرانی سدهٔ ششم هجری و نویسندهٔ کتاب «چهار مقاله» است. او که در اواخر قرن پنجم در سمرقند زاده شد، پس از کسب علوم مقدماتی در سمرقند، در سالهای ۵۰۴ تا ۵۰۶ رهسپار خراسان شد. در سال ۵۰۶ در بلخ به خدمت عمر خیام و در سال ۵۱۰ در طوس به خدمت امیر معزی رسید. به دربار ملوک آل شنسب پیوست و سالها مداحی شاهان آن سلسله را کرد. کتاب معروف خویش «مجمع النوادر» مشهور به چهار مقاله را در حدود سالهای ۵۵۱ - ۵۵۲ هجری قمری به نام «ابوالحسن حسامالدین علی بن فخرالدوله مسعود» برادرزادهٔ «ملک شمسالدین محمد»، پادشاه غوری تألیف کرد. تمام آنچه از زندگی شخصی او مشهود است، از کتاب چهار مقاله گرفته میشود؛ کتابی شامل چهار گفتار درمورد چهار فن مختلف که نظامی عروضی سمرقندی معتقد است یک پادشاه باید در کاخ خود داشته باشد.
بخشی از کتاب چهار مقاله
«حکایت ۷
مالیخولیا علتی است که اطبا در معالجت او فرو مانند اگر چه امراض سوداوی همه مزمن است لیکن مالیخولیا خاصیتی دارد به دیر زایل شدن و ابوالحسن ابن یحیی اندر کتاب معالجت بقراطی که اندر طب کس چنان کتابی نکرده است - برشمرد از ائمه و حکما و فضلا و فلاسفه که چند از ایشان بدان علت معلول گشته اند. اما حکایت کرد مرا استاد من الشیخ الامام ابو جعفر بن محمد ابی سعد النشوی المعروف بصرخ (؟) از الشیخ الامام محمّد بن عقیل القزوینی از امیر فخرالدوله باکالیجار البویی که یکی از از اعزّه آل بویه مالیخولیا پدید آمد و او را در این علت چنان صورت بست که او گاوی شده است. همه روز بانگ همی کرد و این و آن را همیگفت که مرا بکشید که از گوشت من هریسهٔ نیکو آید تا کار به درجهای بکشید که نیز هیچ نخورد و روزها برآمد و نهار و کرد، و اطبا در معالجت او عاجز آمدند و خواجه ابوعلی اندرین حالت وزیر بود و شاهنشاه علاءالدوله محمد بن دشمنزیار بر وی اقبالی داشت و جملهٔ ملک در دست او نهاده بود و کلی شغل به رأی تو تدبیر او بازگذاشته و الحق بعد اسکندر که ارسطاطالیس وزیر او بود هیچ پادشاه چون ابوعلی وزیر نداشته بود و در این حال که خواجه ابوعلی وزیر بود هر روز پیش از صبحدم برخاستی و از کتاب شفا دو کاغذ تصنیف کردی، چون صبح صادق بدمیدی شاگردان را بار دادی چون: کیا رئیس بهمنیار و ابو منصور بن زیله و عبدالواحد جوزجانی و سلیمان دمشقی و من که باکالیجارم تا به وقتِ اسفاره سبقها بخواندیمی و در پی نماز کردیمی و تا بیرون آمدمانی.»
حجم
۲۷۱٫۳ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۲
تعداد صفحهها
۱۶۸ صفحه
حجم
۲۷۱٫۳ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۲
تعداد صفحهها
۱۶۸ صفحه