کتاب فرهنگ نمادها (جلد اول؛ آ/الف ـ خ)

کتاب فرهنگ نمادها (جلد اول؛ آ/الف ـ خ) نوشته و پژوهش ژان شوالیه و الن گربران و با ترجمهٔ سودابه فضایلی است و انتشارات کتاب‌سرای نیک (جیحون) آن را منتشر کرده است. کتاب فرهنگ نمادها که مجموعهٔ ۶جلدی است، دربارهٔ اساطیر، رویاها، رسوم، ایماء و اشاره، اشکال و قوالب، چهره‌ها، رنگ‌ها و اعداد است. این کتاب جلد اول از این مجموعه است و حروف الف تا خ را دربر می‌گیرد.

درباره کتاب فرهنگ نمادها (جلد اول؛ آ/الف ـ خ)

امروزه موضوع «نهاد» برای مردم جالب و جذاب شده است. از نماد به عنوان خواهر همزاد عقل و به عنوان الهام‌بخش کشفیات و پیشرفت‌ها، اعادهٔ حیثیت شده است. بخش عظیمی از التفات به نماد در این دوره، مدیون پیشگویی‌های منقول در داستان‌ها و حکایات است؛ پیشگویی‌هایی که در طول زمان به وسیلهٔ علم اثبات شده و همچنین مدیون اثرات تصویر و قدرت آن‌هاست که جامعه‌شناسان به سنجش نمادهای آن پرداخته‌اند و مدیون تفسیرهای جدید از اساطیر قدیم است که موجب زایش اساطیر جدید شده و در ضمن مدیون کشفیات درخشان روانکاوی است. نمادها در مرکز هستند، آن‌ها قلب این زندگی متخیل‌اند. نمادها رازهای ناخودآگاه را آشکار می‌کنند و به سوی پنهان‌ترین خاستگاه کنش می‌رانند و در را بر روح، ناشناخته و بی‌نهایت می‌گشایند.

هر یک از ما، در طول روز و شب، چه آگاه و چه ناآگاه در گفتار، در رفتار و در رؤیاهای خود از نمادها استفاده می‌کنیم. نمادها، خواسته‌های ما را به صورت ملموس در می‌آورند، در جریان یک ماجرا تهییجمان می‌کنند، به منش و رفتارمان شکل می‌دهند، موجب موفقیت یا شکستمان می‌شوند. شکل، ترتیب و تفسیر نمادها در معارف نقشی اساسی دارد: در تاریخ تمدن و تاریخ ادیان، در زبان‌شناسی، قوم‌شناسی فرهنگی، نقد هنر، روان‌شناسی، پزشکی. می‌توان بر این مجموعه، به نوعی فنون معامله، فنون تبلیغ و سیاست را افزود. آثار جدید که روزبه‌روز بیشتر می‌شوند، ساختار اساطیری و کاربرد نمادین قوهٔ خیال را نشان می‌دهند. تمامی علوم بشری، مانند هنرها و تمام فنونی که از هنرها منشأ می‌گیرد، همگی در مسیر خود با نمادها آشنا می‌شوند. علوم بر آن‌اند تا معمایی که نمادها مطرح می‌کنند، برگشایند. آن‌ها با هم مرتبط می‌شوند تا نیروی متراکمی را که در اختیار دارند، به حرکت در آورند. ما در جهانی از نمادها زندگی می‌کنیم و جهانی از نمادها در ما زندگی می کنند.

بیانی نمادین ترجمان کوشش انسان است برای پیداکردن و مادیت‌بخشیدن به سرنوشتی که از ورای تاریکی‌هایی که احاطه‌اش کرده است، می‌گریزد. کتاب فرهنگ نمادها همچون نخ آریادنه، به دست خواننده سپرده شده، تا او را در حلقه‌های تاریک و پیچ در پیچ راهنمایی کند و همچنین او را به اندیشه و رؤیابافتن در مورد نمادها وادارد، چنانکه می‌گویند بر رؤیاهای خود رؤیا ببافید و در این منظومهٔ ستارگان تخیلی، خواسته‌ها، ترس‌ها و بلندپروازی‌هایی را که به زندگی مفهومی رازآمیز می‌بخشند، کشف کنید.

با کتاب فرهنگ نمادها قرار است دور دنیا را بچرخید و کشورهای مختلف را در دوره‌های متفاوت تاریخی ببینید و هزاران نکتهٔ جالب دربارهٔ اساطیر، رویاها، رسوم، ایماء و اشاره، اشکال و قوالب، چهره‌ها، رنگ‌ها و اعداد آن کشورها بیاموزید.

برخی از عناوینی که با آن‌ها در جلد اول آشنا می‌شوید از این قرار هستند:

ابوالهول

آپولون

آتانور

آتلانتیس

ادیپ

آرتمیس

برج 

بلبل

پرستو

تناسخ

ثورا

جین سینگ

ّ و...

خواندن کتاب فرهنگ نمادها (جلد اول؛ آ/الف ـ خ) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این فرهنگ‌نامه را به دوستداران اطلاعات دایره‌المعارفی به‌ویژه در حوزهٔ اسطوره و نمادشناسی و پژوهشگران حوزه‌های تاریخ، هنر و ادبیات پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب فرهنگ نمادها (جلد اول؛ آ/الف ـ خ)

«باقلا

باقلا نماد خورشید در اعماق معدن، یا جنین است. باقلا یادآور گوگرد محصور در ماده است. اوژِن کانسلیه خاطرنشان می‌کند که گاهی به جای یک دانه‌ی باقلا در نان شیرینی اعیاد، عروسکی سفالی، یا یک ماهی کوچولو گذاشته می‌شد.

باقلا بخشی از غذای قربانی در موقع نذورات آیینی در زمان شخم یا ازدواج بود. باقلا نشانه‌ی پسری بود که به دنیا می‌آمد، سنت‌های بسیار بر این نزدیکی تأکید دارند. به زعم پلینیوس، باقلا در آیین مردگان مصرف می‌شد زیرا دربرگیرنده‌ی روح مردگان بود. باقلا از جمله تعویذهای حامی و به عنوان نماد مردگان و نماد آمرزش آنان بود. در قربانی‌های بهار، باقلا نشانه‌ی اولین عطیه‌یی بود که بر روی زمین فرود می‌آمد؛ باقلا از جمله تعویذهای حامی و به عنوان نماد مردگان به شمار می‌آمد؛ باقلا اولین نذر مردگان برای زنده‌ها، علامت باروری آنها و به عبارت دیگر رجعت آنها به زندگی بود. به این ترتیب ما تحریم اورفئوس و فیثاغورث را درک می‌کنیم، که خوردن باقلا را برابر خوردن سر والدین، و شریک‌شدن با غذای مردگان دانسته‌اند. یکی از راه‌های حفظ خود در چرخه‌ی زندگی‌های متوالی و استفاده از قدرت ماده خوردن باقلا بود و بر خلاف نحله‌های باطنی اورفئوسی و فیثاغورثی، باقلا عنصر اصلی ارتباط با نامریی و با خورشید در آیین‌های بهاری بود.»

ِ